Κι αν κάνεις λάθος;

23 May 2009
Αρθρογράφος: Ιοκάστη


Η ολοκληρωμένη ερώτηση είναι κι αν κάνεις λάθος και υπάρχει θεός; Και φυσικά ακολουθούν οι ανείπωτες αλλά πολύ υπαρκτές στο μυαλό του καθένα ερωτήσεις: Δεν φοβάσαι την τιμωρία (=θα καίγεσαι στην κόλαση και θα το μετανιώνεις, χα στην φέραμε!!).

Μετά από ένα βιντεάκι που είδα με τον Dawkins, θέλησα να προσθέσω και την δική μου απάντηση σ’αυτή την τόσο συνηθισμένη ερώτηση. Όχι ότι δεν τα έχω ξαναπεί, κι όχι μία και δύο φορές, αλλά φαίνεται πως μερικοί άνθρωποι τείνουν να αγνοούν τις απαντήσεις που δεν τους αρέσουν.

Οπότε πάμε άλλη μία φορά:

Ε και;

Ναι αυτή είναι η απάντησή μου. Και να κάνω λάθος τι έγινε; Δεν θα αρχίσω τώρα την γνωστή κουβέντα πως η πιθανότητα να υπάρχει θεός είναι πολύ μικρή κλπ. Όχι, θα ξεκινήσω με το να δεχτώ την γνώμη των όσων ρωτάνε. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει θεός και έκανα λάθος τόσα χρόνια που δεν πίστευα και που μάλιστα πολεμούσα την θρησκεία του. Τώρα μπορεί κάποιος εδώ να ρωτήσει ποια θρησκεία από όλες; Και ποιος θεός από όλους να υποθέσουμε ότι υπάρχει;

Ξέρω γω; Ας αφήσουμε στην άκρη και αυτά τα – πολύ λογικά – ερωτήματα και ας επικεντρωθούμε στο γεγονός της ιστοριούλας μας: Πείτε ότι πεθαίνω και ανακαλύπτω πως τελικά υπάρχει ένας θεός. Σ’αυτή την περίπτωση 2 τινά υπάρχουν:

1. Με κρίνει από τις πράξεις μου. Και όταν λέω από τις πράξεις εννοώ τις ουσιαστικές πράξεις. Βλέπει πως δεν έχω σκοτώσει κανέναν και κάνω ό,τι μπορώ τέλος πάντων για φέρομαι σωστά και να βοηθάω και κανέναν άλλο που και που. Εντάξει φυσικά έχω κάνει λάθη αλλά ουδείς αλάνθαστος, έτσι μας έφτιαξε στην τελική.. Επίσης εκτιμά το ότι αντιτάχθηκα στην εκκλησία του, γιατί με τα αίσχη της το μόνο που κατάφερνε είναι να ντροπιάζει το όνομά του. Μια χαρά την έχω δηλαδή, παράδεισος με την μία κι αν είμαι τυχερή θα έχει κάθε βράδυ συναυλίες (θέλω Doors 2 φορές την εβδομάδα τουλάχιστον!!) και πολύ παστίτσιο. Και δεν θα παχαίνω φυσικά. Α και θα έχει και έναν κούκλο dj που είδα. Διαθέσιμο παρακαλώ. Σ’αυτή την περίπτωση είναι ένας θεός καλός και σωστός, κρίμα που δεν πίστευα σ’αυτόν αλλά δεν έφταιγα εγώ, δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία ;) Και οι αντιπρόσωποί του στην γη τα είχαν κάνει σαλάτα, ας έβαζε το χεράκι του να τους συμμορφώσει λιγάκι.

2. Με κρίνει από το αν πίστευα σ’αυτόν. Οπότε τσαντίζεται που δεν πίστευα, τσαντίζεται ακόμη περισσότερο που έκανα σεξ πριν παντρευτώ και στο τέλος κοντεύει να σκάσει από τα νεύρα του που έτρωγα λάδι την μεγάλη Παρασκευή και κοψίδια όποτε έπρεπε να νηστεύω. Επίσης ενοχλείται αφάνταστα που κακολογούσα τους παπάδες του, γιατί μπορεί να έκαναν τα όργιά τους εις βάρος του λαού αλλά για τα μάτια του κόσμου υμνούσαν το όνομά του και αυτό του άρεσε.

Ένα καλό παράδειγμα βλέπουμε στο παρακάτω βιντεάκι:

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=urlTBBKTO68]

Ε σ’αυτή την περίπτωση είναι ένας θεός κακός, γεμάτος αδυναμίες και ανασφάλειες και ανάξιος της πίστης και λατρείας μου και καλά έκανα και δεν πίστευα σ’αυτόν, ούτε να τον φτύσω δεν θα άξιζε.

Ας μου απαντήσουν οι πιστοί ποιον από τους 2 θεούς λατρεύουν να ξέρουμε σε τι βάση μιλάμε. Κι όπως και να έχει, απέδειξα με αυτό το μικρό αρθράκι πως και λάθος να κάνω όσον αφορά το αν υπάρχει θεός (τα λάθη είναι ανθρώπινα), δεν χάθηκε και ο κόσμος και πως ό,τι κάνω είναι συνειδητό και δεν θα άλλαζε κάτι στην ζωή μου αν άλλαζα γνώμη. Επίσης έχω υπολογίσει τις συνέπειες και θα τις υποστώ με χαρά.

Οπότε αφήστε με στην ησυχία μου να μην πιστεύω, κι αναρωτηθείτε τι θα συμβεί αν κάνετε εσείς λάθος και χάνετε την παρούσα ζωή για την επόμενη ζωή που δεν θα έρθει ποτέ. Επίσης αν πιστεύετε στον θεό νούμερο ένα (που χλωμό γιατί τότε δεν θα με ρωτούσατε τι θα γίνει αν κάνω λάθος) αναρωτηθείτε πως είναι οι δικές σας πράξεις, κι αν συμβαδίζουν με την υποτιθέμενη διδασκαλία που με τόσο πάθος υποστηρίζετε…

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο Iokaste’s Blog, όπου γίνεται ο σχολιασμός.