Γιατί είναι αδύνατη η ύπαρξη του χριστιανικού θεού

Αποδεικνύοντας ένα Universal Negative

Θεωρείται δεδομένο από πολλούς Χριστιανούς αλλά και άθεους ότι δεν είναι εφικτό σε κάποιον να αποδείξει με βεβαιότητα ότι κάτι δεν υπάρχει. Κάποιος θα έπρεπε να έχει παντογνωσία, λένε, ώστε να αποδείξει ότι τίποτα δεν υπάρχει. Διαφωνώ με αυτή την άποψη επειδή η παντογνωσία δεν είναι απαραίτητη για να αποδειχτεί ότι ένα πράγμα του οποίου η ίδια η φύση του είναι αντιφατική, δεν μπορεί να υπάρξει και γι’ αυτό δεν υπάρχει. Δεν χρειάζομαι γνώση ολόκληρου του σύμπαντος για αποδείξω ότι δεν υπάρχουν κυβικές σφαίρες. Τέτοια αντικείμενα έχουν χαρακτηριστικά αμοιβαίας απόκλισης. Παρουσιάζουν αντιφατικά χαρακτηριστικά που αποκλείουν την ύπαρξή τους.

Ένας κύβος από τον ίδιο του τον ορισμό έχει 8 γωνιές, κάτι που μια σφαίρα και πάλι μέσω του ορισμού της, δεν έχει. Οι ιδιότητες αυτές δεν είναι συμβατές. Δεν μπορούν να προκύπτουν ταυτόχρονα στο ίδιο αντικείμενο. Θα αποδείξω πως ιδιότητες του Χριστιανικού Θεού, ακριβώς όπως εκείνες μιας κυβικής σφαίρας είναι ασυμβίβαστες, και αυτό καθιστά την ύπαρξή του αδύνατη.

Καθορίζοντας τον χριστιανικό Θεό της Βίβλου

Πριν συνεχίσουμε να συζητήσουμε περί της ύπαρξης η μη ενός όντος/πράγματος, πρέπει πρώτα να το καθορίσουμε.

Οι χριστιανοί έχουν δώσει στον Θεό τους τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

• Είναι αιώνιος, παντοδύναμος και δημιούργησε τα πάντα.
• Δημιούργησε όλους τους νόμους τις φύσης και μπορεί να αλλάξει τα πάντα με τη βούλησή του.
• Είναι πανάγαθος, γεμάτος στοργή και απόλυτα δίκαιος.
• Είναι ένας προσωπικός Θεός που βιώνει όλες τις εμπειρίες που βιώνει ένας άνθρωπος.
• Είναι παντογνώστης. Βλέπει τα πάντα, παρελθόν και μέλλον.
• Η κτίση του Θεού ήταν αρχικά τέλεια, αλλά οι άνθρωποι, με την ανυπακοή τους προς αυτόν, έφεραν την ατέλεια στον κόσμο.
• Οι άνθρωποι είναι κακοί και αμαρτωλοί και πρέπει να υποφέρουν σε αυτόν τον κόσμο λόγω των αμαρτιών τους.
• Ο θεός δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους να δεχτούν συγχώρεση των αμαρτιών τους και όσοι μετανοήσουν θα αμειφθούν με αιώνια ευτυχία στον παράδεισο, αλλά όσο είναι στη γη, πρέπει να υποφέρουν.
• Όσοι δεν δεχτούν την συγχώρεση πρέπει να πάνε στην κόλαση, και να βασανίζονται για μια αιωνιότητα.

Η τελειότητα αναζητεί περαιτέρω τελειότητα

Τι έκανε ο θεός στην αιωνιότητα πριν φτιάξει τα πάντα; Αν ο θεός ήταν ό,τι υπήρχε τότε, τι ενόχλησε την αιώνια ισορροπία και τον παρακίνησε να δημιουργήσει; Είχε βαρεθεί; Ήταν μόνος; Ο θεός υποτίθεται ότι είναι τέλειος. Αν κάτι είναι τέλειο, είναι ολόκληρο, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Εμείς οι άνθρωποι επιδιδόμαστε σε δραστηριότητες γιατί επιδιώκουμε εκείνη την φευγαλέα τελειότητα, γιατί υπάρχει μια ανισορροπία που δημιουργείται από την διαφορά του τι είμαστε και του τι θέλουμε να γίνουμε.

Αν ο θεός είναι τέλειος, δεν μπορεί να υπάρξει τέτοια ανισορροπία. Δεν χρειάζεται τίποτα, δεν επιθυμεί τίποτα και τίποτα δεν χρειάζεται να κάνει.

Ένας θεός που είναι τέλειος δεν κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να υπάρχει. Ένας τέλειος δημιουργός Θεός είναι αδύνατος.

Η τελειότητα γεννά ατέλεια

Για χάρη του επιχειρήματος, ας συνεχίσουμε. Ας υποθέσουμε ότι αυτός ο τέλειος Θεός όντως δημιούργησε το σύμπαν. Οι άνθρωποι ήταν το αποκορύφωμα τις δημιουργίας του επειδή δημιουργήθηκαν σύμφωνα με την βίβλο κατ’ εικόνα του και κατ’ ομοίωσή του και έχουν την δυνατότητα να πάρουν αποφάσεις. Όμως, αυτοί οι άνθρωποι χάλασαν την αρχική τελειότητα διαλέγοντας ανυπακοή προς τον Θεό. Τι!!!!!? Όταν κάτι είναι τέλειο, καμία ατέλεια δεν μπορεί να έρθει από αυτό. Ένα κακό φρούτο δεν βγαίνει από καλό δέντρο, και όμως αυτός ο «τέλειος» Θεός έφτιαξε ένα “τέλειο” σύμπαν που κατέστη μη τέλειο από τους τέλειους ανθρώπους. Η ανώτατη πηγή ατέλειας είναι ο θεός.

Ό,τι είναι τέλειο δεν μπορεί να γίνει ατελές, έτσι οι άνθρωποι πρέπει να δημιουργήθηκαν ατελείς.

Ότι είναι τέλειο δεν μπορεί να δημιουργήσει κάτι μη τέλειο, έτσι ο θεός πρέπει να είναι ατελής για να έχει δημιουργήσει ατελείς ανθρώπους. Ένας τέλειος Θεός που δημιουργεί ατελείς ανθρώπους είναι αδύνατος.

Το επιχείρημα της ελεύθερης βούλησης

Η χριστιανική σε αυτό το επιχείρημα έχει να κάνει με την ελεύθερη βούληση. Λένε ότι ένα oν πρέπει να έχει ελεύθερη βούληση ώστε να είναι ευτυχισμένο. Ο πανάγαθος Θεός δεν θέλησε να δημιουργήσει ρομπότ, γι’ αυτό έδωσε στην ανθρωπότητα ελεύθερη βούληση για να τους δώσει την δυνατότητα να γευτούν αγάπη και ευτυχία. Αλλά οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν αυτήν την ελεύθερη βούληση για να επιλέξουν το κακό και έφεραν την ατέλεια στο αρχικά τέλειο σύμπαν του θεού. Ο θεός δεν είχε κανένα έλεγχο σε αυτή την απόφαση, έτσι το φταίξιμο για ένα ατελές σύμπαν είναι του ανθρώπου, όχι του Θεού .

Να γιατί αυτό το επιχείρημα δεν στέκει:

Πρώτον, αν ο Θεός είναι παντοδύναμος, τότε η υπόθεση ότι ελεύθερη βούληση είναι απαραίτητη για ευτυχία, είναι λάθος. Αν ο Θεός μπορούσε να κάνει ένα «κανόνα», ότι μόνο όντα με ελεύθερη βούληση μπορούν να νιώσουν ευτυχία, τόσο εύκολα θα μπορούσε να κάνει και έναν διαφορετικό «κανόνα», ότι ρομπότ, χωρίς ελεύθερη βούληση, μπορούν να γευτούν αγάπη και χαρά. Η τελευταία επιλογή, είναι ξεκάθαρα ανώτερη, γιατί τέλεια ρομπότ δεν θα κάνουν ποτέ αποφάσεις που θα δυσαρεστήσουν τον δημιουργό τους, ενώ με ελεύθερη βούληση, μπορούν.

Ένας τέλειος και παντοδύναμος θεός που δημιουργεί όντα ικανά να καταστρέψουν την ίδια τους τις ευτυχία είναι αδύνατος.

Δεύτερον, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι πράγματι ελεύθερη βούληση είναι απαραίτητη για ευτυχία, ο θεός μπορούσε να φτιάξει τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν να διαλέξουν κακό, αλλά παρά μόνο πολλαπλές επιλογές καλού. Οι απαρχές της ηθικής ορίζονται από τον Θεό, σύμφωνα με την χριστιανική κοσμοθεωρία. Γιατί ο Θεός να «φτιάξει» το κακό;

Τρίτον, ο Θεός υποτίθεται έχει ελεύθερη βούληση, όμως δεν κάνει ατελείς αποφάσεις. Αν οι άνθρωποι είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα θεού, οι αποφάσεις μας είναι τέλειες. Επίσης, οι κάτοικοι του παραδείσου, που υποτιθέμενα πρέπει να έχουν ελεύθερη βούληση, ώστε να είναι ευτυχισμένοι, δεν θα χρησιμοποιήσουν ποτέ εκείνη την βούληση για να κάνουν ατελείς αποφάσεις. Γιατί οι αρχικά τέλειοι άνθρωποι να κάνουν διαφορετικά;

Το συμπέρασμα παραμένει: Η ύπαρξη ατελειών στο σύμπαν καταρρίπτει την υποτιθέμενη τελειότητα του Θεού.

Ο πανάγαθος θεός δημιουργεί μελλοντικό πόνο

Ο θεός είναι παντογνώστης. Όταν δημιούργησε το σύμπαν, είδε τον πόνο τον οποίο οι άνθρωποι θα ανεχόντουσαν ως αποτέλεσμα τις αμαρτίας των πρωτόπλαστων (προπατορικό αμάρτημα).

Σίγουρα θα ήταν καλύτερο γι’ αυτούς τους ανθρώπους να μην είχαν γεννηθεί ποτέ (και η ίδια η Βίβλος το λέει αυτό) και σίγουρα αυτή η πανάγαθη θεότητα δεν θα είχε δημιουργήσει ένα σύμπαν καταδικασμένο στην ατέλεια μέσα στην οποία πολλοί από τους ανθρώπους ήταν καταδικασμένοι να υποφέρουν αιώνια.

Ένας τέλειος και ευσπλαχνικός Θεός που δημιουργούσε όντα, ενώ γνώριζε ότι θα υποφέρουν είναι αδύνατος.

Ατέλειωτη τιμωρία για ατέλειωτες αμαρτίες

Ο Θεός είναι τέλεια δίκαιος, και όμως καταδικάζει ατελείς ανθρώπους που δημιούργησε σε ατέλειωτο πόνο στην κόλαση για ατέλειωτες αμαρτίες. Ξεκάθαρα, μια μικρή αμαρτία δεν επιφέρει ατέλειωτη τιμωρία. Η καταδίκη των ατελών ανθρώπων σε μια αιωνιότητα στην κόλαση για μια ζωή θνησιμότητας και αμαρτίας είναι ατέλειωτα πιο άδικη από αυτή την τιμωρία. Η κατάφωρη αδικία αυτής απεριόριστης τιμωρίας είναι ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστούμε πως πηγή της ανθρώπινης ατέλειας είναι ο Θεός που δημιούργησε. Ένας τέλεια δίκαιος Θεός που καταδικάζει τις ατελείς δημιουργίες του σε μια τόσο μεγάλη τιμωρία για μικρές αμαρτίες είναι αδύνατος.

Η πίστη αποδεικνύεται πιο σημαντική από πράξεις

Σκεφτείτε όλους τους ανθρώπους που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου, που δεν έχουν ακούσει ποτέ για το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Σκεφτείτε τους ανθρώπους που αυθόρμητα έγιναν οπαδοί της θρησκείας των γονιών τους και του έθνους τους, όπως διδάχτηκαν από τη γέννησή τους. Για τους Χριστιανούς, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι επειδή δεν πίστεψαν στον Ιησού. Δεν έχει σημασία πόσο δίκαιοι, ευγενικοί, γενναιόδωροι ήταν με τους συνανθρώπους τους καθ’ όλη την ζωή τους, αν δεν δεχτούν το ευαγγέλιο του Χριστού, είναι καταδικασμένοι. Κανένας δίκαιος Θεός δεν θα έκρινε τους ανθρώπους μόνο και μόνο από την πίστη τους, χωρίς να λάβει υπ’ όψιν του τις πράξεις τους.

Η ατελής αποκάλυψη της τελειότητας

Η Βίβλος υποτίθεται ότι είναι ο τέλειος λόγος του Θεού. Περιέχει «οδηγίες» προς την ανθρωπότητα, για να αποφύγει την αιώνια φωτιά της κόλασης. Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους του Θεού να μας προσφέρει τα μέσα να ξεπεράσουμε τα προβλήματα για τα οποία ΑΥΤΟΣ και μόνο είναι υπεύθυνος! Ο παντοδύναμος θεός θα μπορούσε, απλά και μόνο με τη θέλησή του, να εξαλείψει όλα τα προβλήματα των ανθρώπων, αλλά αντίθετα, με την ατέλειωτη σοφία του, επέλεξε να τους προσφέρει ένα δυσανάγνωστο βιβλίο, την Βίβλο, ώστε να αποφύγουμε την κόλαση.

Ο τέλειος Θεός έχει αποφασίσει να αποκαλύψει τις επιθυμίες του σ’ αυτό το ατελές έργο ,γραμμένο στην μη τέλεια γλώσσα του μη τέλειου ανθρώπου, μεταφρασμένη, αντιγραμμένη, και παραποιημένη από τον μη τέλειο άνθρωπο.

Ούτε δυο άνθρωποι μπορούν να συμφωνήσουν σχετικά με το ποιος είναι ο τέλειος λόγος του Θεού, αφού ένα μεγάλο μέρος του είναι αντιφατικό, ή επισκιασμένο από αινιγματικούς συμβολισμούς. Κι όμως, ο τέλειος Θεός περιμένει από εμάς, τους ατελείς ανθρώπους, να καταλάβουμε το παράδοξο αίνιγμά του, χρησιμοποιώντας τα μη τέλεια μυαλά τα οποία μας έδωσε.

Σίγουρα ο πάνσοφος και παντοδύναμος Θεός θα ήξερε ότι θα ήταν καλύτερο να αποκαλύψει την βούλησή του άμεσα στον καθέναν από μας, παρά να την αφήσει να διαφθαρεί και να παραποιηθεί από την μη τέλεια γλώσσα και την κακότεχνη ερμηνεία που ο άνθρωπος δίνει σ’ αυτήν.

Αντιφατική δικαιοσύνη

Αρκεί κάποιος να διαβάσει την Βίβλο, και καμιά άλλη πηγή, για να ανακαλύψει τις ατέλειες τις, αφού πολλά χωρία της αντικρούονται, ιδίως σε θέματα δικαιοσύνης. Ο ίδιος Θεός που καθησυχάζει τους ανθρώπους, λέγοντας πως τα παιδιά δεν πρέπει να τιμωρούνται για τις αμαρτίες των γονιών τους, είναι ο ίδιος που καταστρέφει μια ολόκληρη οικογένεια για την αμαρτία ενός μόνο ανθρώπου επειδή έκλεψε λάφυρα πολέμου που είχαν αφιερωθεί στο Θεό. Ήταν ο ίδιος Θεός τις παλιάς διαθήκης που τιμώρησε χιλιάδες από τους αθώους ανθρώπους του με λοιμό και θάνατο για να τιμωρήσει τον βασιλιά Δαβίδ, επειδή έκανε απογραφή πληθυσμού! Ήταν ο ίδιος Θεός που άφησε τους ανθρώπους να σκοτώσουν τον γιο του επειδή ο ίδιος δεν σχεδίασε σωστά. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι κάηκαν, σφάχτηκαν, κακοποιήθηκαν, έγιναν σκλάβοι χάρη στην απεριόριστη δικαιοσύνη του Θεού.

Το αίμα αθώων ανθρώπων είναι στα δίκαια, ευσπλαχνικά χέρια του Θεού.

Αντιφατική ιστορία

Η Αγία Γραφή αντιφάσκει σε θέματα ιστορίας. Ένα άτομο που διαβάζει, για να συγκρίνει το περιεχόμενο τις βίβλου θα μπερδευτεί, καταλήγοντας να αναρωτιέται, ποιες πραγματικά ήταν οι σύζυγοι του Ησαύ, αν η γενεαλογία του Ιησού περνούσε από τον Σολομώντα ή από τον αδερφό του, τον Ναθαναήλ, πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός. Αυτές είναι μόνο μερικά από τα εκατοντάδες καταγεγραμμένες ιστορικές αντιφάσεις. Αν η Βίβλος δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με βάση την παγκόσμια ιστορία, πώς εμείς να την εμπιστευτούμε σε ηθικά και πνευματικά γεγονότα;

Ανεκπλήρωτη προφητεία

Η βίβλος παρερμηνεύει τις προφητείες της. Διαβάστε το κεφάλαιο 7 του Ησαΐα και συγκρίνετε με το κεφάλαιο 1 του Ματθαίου, για να δείτε μόνο μια από τις πολλές παρερμηνευμένες προφητείες τις οποίες πολλοί χριστιανοί αγνοούν, απαθώς, ή και σκόπιμα. Η εκπλήρωση των προφητειών στην βίβλο αναφέρεται ως απόδειξη για την ιερή της προέλευση, αλλά υπάρχει τουλάχιστον ένα σημαντικό παράδειγμα προφητείας, της οποίας το νόημα παραλλάχθηκε και συνεχίζει να υφίσταται παραλλαγές, ώστε να υποστηρίζει κάποια μεταγενέστερα και λανθασμένα δόγματα. Παρ’ όλα αυτά, οι ευκολόπιστοι δεν υποστηρίζουν την αδύναμη πίστη τους όταν παρουσιάζονται όλες αυτές οι αποδείξεις εναντίον τους.

Η βίβλος δεν είναι τέλεια. Αρκεί να βρεθεί μια ατέλεια, ώστε να καταστραφεί η υποτιθέμενη τελειότητα του λόγου του θεού. Πολλές έχουν βρεθεί. Ένας τέλειος θεός που αποκαλύπτει το λόγο του σε ένα ατελές βιβλίο είναι αδύνατος.

Ο παντογνώστης αλλάζει το μέλλον

Ένας θεός που ξέρει το μέλλον δεν μπορεί να το αλλάξει. Ένας παντογνώστης θεός που είναι παντοδύναμος και έχει ελεύθερη βούληση είναι αδύνατος.

Ο παντογνώστης εκπλήσσεται!

Ένας θεός που ξέρει τα πάντα δεν μπορεί να έχει συναισθήματα. Η βίβλος λέει ότι ο Θεός έχει συναισθήματα, όπως θυμό, λύπη και χαρά. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε συναισθήματα ως αποτέλεσμα νέων γνώσεων. Ένας άνδρας που άλλοτε δεν ήξερε για την απιστία της συζύγου του θα έχει συναισθήματα θυμού και λύπης μόνο αφού θα μάθει αυτό που προηγούμενος ήταν κρυφό. Σε αντίθεση, ο παντογνώστης θεός ξέρει τα πάντα. Τίποτα δεν είναι κρυμμένο από αυτόν, τίποτα καινούργιο δεν αποκαλύπτεται σ’ αυτόν, οπότε δεν αποκτά κάποια νέα γνώση, ώστε να έχει συναισθήματα.

Εμείς οι άνθρωποι νιώθουμε θυμό κι απογοήτευση όταν κάτι είναι κακό/λάθος και δεν μπορούμε να τo διορθώσουμε. Ο τέλειος Θεός όμως μπορεί να φτιάξει οτιδήποτε.

Οι άνθρωποι νιώθουν την επιθυμία να αποκτήσουν πράγματα που δεν έχουν. Ο τέλειος Θεός, δεν έχει ανάγκη από τίποτα, δεν του λείπει τίποτα. Ένας παντογνώστης θεός, παντοδύναμος και τέλειος Θεός που έχει συναισθήματα είναι αδύνατος.

Για να καταδικάσουμε το όλο θέμα…

Κανένα λογικό άτομο με ελεύθερη βούληση και λογική δεν μπορεί να δεχτεί την ύπαρξη ενός όντος που η ίδια του η φύση είναι τόσο αντιφατική που το καθιστά αδύνατο.

Τόσο αδύνατο, όσο οι κυβικές σφαίρες.