Απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών

Εγκύκλιος ΥπΕΠΘ 91109/Γ2/10-7-2008

Θέμα: “Ρύθμιση Μαθητικών Θεμάτων”

1. Σύμφωνα με την παρ.3 του άρθρου 7 του Π.Δ. 201/98 για την εγγραφή των μαθητών στην Α’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου απαιτείται μεταξύ άλλων και πιστοποιητικό γέννησης Δήμου ή Κοινότητας. Για την εγγραφή μαθητών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ισχύουν τα άρθρα 8,9,10 του Π.Δ. 104/79.

   Η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), λαμβάνοντας υπόψη την εφαρμογή της σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού, επισημαίνει την ανάγκη διευκόλυνσης της εγγραφής των αλλοδαπών μαθητών σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

   Ως εκ τούτου, σας γνωρίζουμε ότι οι αλλοδαποί μαθητές που δε δύνανται να προσκομίσουν το πιστοποιητικό γέννησης μπορούν να εγγραφούν στα σχολεία με ληξιαρχική πράξη γέννησης.

   Επίσης, οι μαθητές οι οποίοι είναι κάτοχοι των ειδικών δελτίων ταυτότητας ομογενών δεν υποχρεούνται να προσκομίζουν άλλη βεβαίωση ή πιστοποιητικό για την απόδειξη των ατομικών τους στοιχείων

2. Ύστερα από την υποβολή ερωτημάτων σχετικά με το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, σας κάνουμε γνωστό ότι για την απαλλαγή αυτή απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής.

Ειδικός Γραμματέας

Γεώργιος Γούσης

Εγκύκλιος ΥπΕΠΘ 104071/Γ2/4-8-2008

Θέμα: “Ρύθμιση Μαθητικών Θεμάτων”

Σε συνέχεια της υπ. αρίθμ. 91109/Γ2/10-7-2008 εγκυκλίου μας και προκειμένου να αποσαφηνισθούν τυχόν παρερμηνείες που δημιουργήθηκαν με αφορμή τη διαδικασία απαλλαγής κάποιων μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, διευκρινίζονται τα εξής:

α) Το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται σε όλες τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα επίσημα υποχρεωτικά Αναλυτικά και Ωρολόγια Προγράμματα που έχουν καθορισθεί από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

β) Για τους γονείς των ανηλίκων μαθητών ή των ίδιων των μαθητών, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση για πάρα πολλά χρόνια.

γ) Η ανωτέρω εγκύκλιός μας εναρμονίζει με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξάρτητων αρχών της χώρας μας.

Ειδικός Γραμματέας

Γεώργιος Γούσης

Εγκύκλιος ΥπΕΠΘ Φ12/977/109744/Γ1/26-8-2008

Θέμα: “Απασχόληση Μαθητών”

Σας ενημερώνουμε ότι οι μη Ορθόδοξοι μαθητές, δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι, οι οποίοι σύμφωνα με την 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιο του ΥπΕΠΘ απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, κατά την ώρα διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία διαφορετικού διδακτικού αντικειμένου σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης.

Στην περίπτωση που η συγκεκριμένη τάξη λειτουργεί μόνο με ένα τμήμα, οι μαθητές αυτοί παρακολουθούν εκπαιδευτικό πρόγραμμα που καθορίζεται για το σκοπό αυτό από το Σύλλογο Διδασκόντων του Σχολείου. Για μεν τους αλλοδαπούς το πρόγραμμα αφορά στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας, για δε τους υπόλοιπους μάθημα σύμφωνα με τις μαθησιακές τους ανάγκες.

Ειδικός Γραμματέας

Γεώργιος Γούσης

Δελτίο Τύπου Συνηγόρου του Πολίτη 17-11-2008

Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει δεχτεί τον τελευταίο καιρό αναφορές πολιτών, οι οποίοι επισημαίνουν ότι σε αρκετά σχολεία της χώρας, για την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, αξιώνεται από τους γονείς τους η ρητή θετική ή αρνητική δήλωση σχετικά με το θρήσκευμά τους. Με την ευκαιρία αυτή ο Συνήγορος του Πολίτη διευκρινίζει ότι:

Σύμφωνα με τις ισχύουσες πρόσφατες εγκυκλίους του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (συγκεκριμένα, τις 91109/Γ2/10.7.2008 και 104071/Γ2/4.8.2008), οι οποίες δεν θέτουν νέο κανόνα, αλλά απλά ερμηνεύουν τον νόμο, οι μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών, εφόσον οι γονείς ή κηδεμόνες τους (όταν οι μαθητές είναι ανήλικοι) ή οι ίδιοι οι μαθητές (όταν είναι ενήλικοι) υπογράψουν και προσκομίσουν στο σχολείο υπεύθυνη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν την επιθυμία απαλλαγής τους για λόγους συνείδησης, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης αυτής επιλογής.

Επειδή ωστόσο νεότερη εγκύκλιος του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (η Φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008), με θέμα «Απασχόληση μαθητών» προκάλεσε σύγχυση σχετικά με το ποιοι δικαιούνται να υποβάλλουν την παραπάνω δήλωση, οδηγώντας μάλιστα ορισμένους σε παρερμηνεία του ίδιου του περιεχομένου της απαιτούμενης δήλωσης, ο Συνήγορος του Πολίτη θυμίζει ότι το Υπουργείο Παιδείας προέβη στην έκδοση των παραπάνω δύο εγκυκλίων, όπως ρητά
αναφέρεται στη δεύτερη εξ αυτών, «εναρμονιζόμενο με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξαρτήτων αρχών της χώρας μας». Ειδικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η αξίωση γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος είναι αθέμιτη.

Η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης δεν αναιρεί τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος του Θρησκευτικών στο σχολείο. Επιβάλλεται ωστόσο να υπάρχει, όσο το μάθημα των Θρησκευτικών θα διατηρεί τον ομολογιακό χαρακτήρα που προβλέπει η οικεία νομοθεσία. Δεδομένου, συνεπώς, του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό η απαλλαγή για λόγους συνείδησης να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής –θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος. Δικαίωμα δε απαλλαγής από το μάθημα αυτό δεν έχουν μόνο οι «αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι», αλλά όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όταν οι γονείς τους ή οι ίδιοι –όταν είναι ενήλικοι- επικαλούνται λόγους συνείδησης με υπεύθυνή τους δήλωση.

Ο Συνήγορος του Πολίτη έθεσε την παραπάνω διευκρίνιση υπόψη του ΥΠ.Ε.Π.Θ. με επιστολή του (14.11.2008) ζήτησε δε από τις διευθύνσεις των σχολικών μονάδων, στις οποίες παρατηρήθηκαν συναφή προβλήματα, την πιστή εφαρμογή του νόμου.

Επιστολή Συνηγόρου του Πολίτη 14-11-2008

Προς κύριο Γεώργιο Γούση,
Ειδικό Γραμματέα Θεμάτων Σπουδών, Επιμόρφωσης και Καινοτομιών
Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
Α.Παπανδρέου 37
151 80 ΜΑΡΟΥΣΙ

Αξιότιμε κύριε Ειδικέ Γραμματέα,

Με αφορμή σειρά αναφορών που υποβλήθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη (με αρ.πρωτ. 15595/2008, 17598/2008, 17454/2008, 17674/2008), αλλά και ερωτήματα που απηύθυναν σε αυτόν μαθητές και εκπαιδευτικοί, η Ανεξάρτητη Αρχή ασχολήθηκε με το ζήτημα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Από τη διερεύνηση των παραπάνω αναφορών διαπιστώθηκε ότι σε αρκετά σχολεία της χώρας, για την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών αξιώνεται από τους γονείς τους η ρητή θετική ή αρνητική δήλωση σχετικά με το θρήσκευμά τους. Ειδικότερα, αναφέρθηκε ότι κάποιοι διευθυντές σχολικών μονάδων ζητούν από γονείς και μαθητές να βεβαιώσουν ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

1. Σύντομο ιστορικό του προβλήματος

• Επιτρέψτε μας να σας θυμίσουμε ότι ήδη από το 2002 ο Συνήγορος του Πολίτη είχε επισημάνει ότι το γενικό πλαίσιο προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλει το να μην συνοδεύεται η απαλλαγή από οιαδήποτε έμμεση κύρωση ή επαχθή προϋπόθεση. Ως επαχθής προϋπόθεση θα μπορούσε να εκληφθεί η απαίτηση αποκάλυψης των θρησκευτικών πεποιθήσεων του μαθητή. Η τότε ισχύουσα εγκύκλιος (Γ2/8904/29.11.95), απαιτούσε ρητή επιλογή μεταξύ τριών ιδιοτήτων («άθρησκος» ή «ετερόδοξος» ή «ετερόθρησκος»), οι οποίες ενέχουν μερική αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων. Το άρθρο 16 παράγρ. 2 του Συντάγματος δημιουργεί υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση, όχι όμως και υποχρέωση των πολιτών να την δέχονται, εφόσον το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διατηρεί ομολογιακό χαρακτήρα. Το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει, συνεπώς, να αναγνωρισθεί σε όλους τους μαθητές, εφόσον οι ίδιοι (όταν είναι ενήλικοι) ή οι γονείς τους για λογαριασμό τους ζητούν απαλλαγή από το μάθημα, επικαλούμενοι λόγους συνείδησης. Η συνταγματική κατοχύρωση επικρατούσης θρησκείας δεν σημαίνει ότι η ιδιότητα του μαθητή ελληνικού σχολείου αποτελεί άνευ άλλου τινός τεκμήριο (έστω και μαχητό) θρησκευτικών πεποιθήσεων. [Συνήγορος του Πολίτη, Έγγραφο με αρ.πρωτ.: 3607.02.2.3/7.6.2002]

• Με αφορμή νεώτερη αναφορά, ο Συνήγορος του Πολίτη επεσήμανε ότι το θέμα της απαλλαγής οδηγείται αναπόφευκτα προς επανεξέταση, καθ’ όσον πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Αλεξανδρίδης κατά Ελλάδος, απόφαση της 21.2.2008 με αφορμή τη διαδικασία επιλογής μη θρησκευτικού όρκου) έκρινε αθέμιτη την αξίωση (ακόμη και αρνητικής) γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος. [Συνήγορος του Πολίτη, Έγγραφο με αρ.πρωτ.13216.07.2.3/5.3.2008]

• Επιπλέον, η Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με την απόφασή της με αρ. 77Α/25.6.2002 επεσήμανε ότι «το θρήσκευμα αποτελεί δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα και μάλιστα ευαίσθητο» καθώς και ότι «η υποχρεωτική δήλωση του θρησκεύματος που προβλέπεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την απαλλαγή μαθητή από τα θρησκευτικά προσβάλλει την αρχή της αναγκαιότητας διότι αφενός μεν αντιβαίνει προς την αρνητική θρησκευτική ελευθερία τόσο των ενδιαφερόμενων μαθητών όσο και των γονέων και κηδεμόνων τους, αφετέρου θα προσέκρουε προς το ειδικότερο δικαίωμα των γονέων «όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν [των παιδιών τους], συμφώνως προς τα ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις» (άρθρο 2 Πρώτου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ)». Η Αρχή αποφάσισε ότι «οι γονείς ή κηδεμόνες που επιθυμούν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών να μην ζητείται να δηλώνουν αν είναι άθρησκοι, ετερόδοξοι ή ετερόθρησκοι, αλλά να ασκούν το δικαίωμα τους αυτό κατ’ επίκληση των πεποιθήσεών τους και χωρίς να προβαίνουν σε καμία περαιτέρω διευκρίνιση».

2. Οι τρεις εγκύκλιοι για την απαλλαγή από τα θρησκευτικά

• Το καλοκαίρι του 2008, το Υπουργείο Παιδείας προέβη στην έκδοση των δύο εγκυκλίων (συγκεκριμένα, τις 91109/Γ2/10.7.2008 και 104071/Γ2/4.8.2008), όπως ρητά αναφέρεται στη δεύτερη εξ αυτών, «εναρμονιζόμενο με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξαρτήτων αρχών της χώρας μας».

  Σύμφωνα με τις ισχύουσες πρόσφατες εγκυκλίους του Υ.Π.Ε.Π.Θ., οι οποίες δεν θέτουν νέο κανόνα, αλλά απλά ερμηνεύουν τον νόμο, οι μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών, εφόσον οι γονείς ή κηδεμόνες τους (όταν οι μαθητές είναι ανήλικοι) ή οι ίδιοι οι μαθητές (όταν είναι ενήλικοι) υπογράψουν και προσκομίσουν στο σχολείο υπεύθυνη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν την επιθυμία απαλλαγής τους για λόγους συνείδησης, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης αυτής επιλογής.

• Ωστόσο νεότερη εγκύκλιος του Υ.Π.Ε.Π.Θ. (η Φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008), με θέμα «Απασχόληση μαθητών» προκάλεσε σύγχυση σχετικά με το ποιοι δικαιούνται να υποβάλλουν την παραπάνω δήλωση, οδηγώντας μάλιστα ορισμένους σε παρερμηνεία του ίδιου του περιεχομένου της απαιτούμενης δήλωσης. Αυτό συνέβη επειδή η 3η σχετική εγκύκλιος (Φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008), την οποία εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας σχετικά με τον τρόπο απασχόλησης των απαλλασσομένων, χαρακτήριζε τους τελευταίους ως να ήταν «μη Ορθόδοξοι μαθητές δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι».

  Όπως είναι κατανοητό, εάν αυτή η 3η εγκύκλιος εφαρμοζόταν κατά γράμμα – όπως συνέβη στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη -, θα αντέβαινε στον ίδιο τον κανόνα τον οποίον ερμηνεύει, καθώς θα απαιτούσε και πάλι δήλωση θρησκευτικών πεποιθήσεων.

• Προσπαθώντας να διευκολύνει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων στην ορθή εφαρμογή του νόμου, ο Συνήγορος του Πολίτη επικοινώνησε μαζί τους, καθώς και με εσάς υποδεικνύοντας το πρόβλημα και επιχειρώντας να συμβάλει στην επίλυσή του. Σε κάποιες μονάδες το πρόβλημα επιλύθηκε κατόπιν κατανόησης και εφαρμογής των σχετικών εγκυκλίων από τους διευθυντές των μονάδων.

Ωστόσο, η συνεχιζόμενη παραλαβή νέων αναφορών από γονείς μαθητών που αντιμετωπίζουν την άρνηση εκ μέρους διευθυντών σχολικών μονάδων να απαλλάξουν τους μαθητές τους χωρίς δήλωση θρησκεύματος επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με μεμονωμένες παρεμβάσεις.

3. Προτάσεις επίλυσης

Η παροχή δυνατότητας απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, δεν αναιρεί τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος του Θρησκευτικών στο σχολείο. Επιβάλλεται, ωστόσο, λόγω του συγκεκριμένου ομολογιακού χαρακτήρα, τον οποίο έχει το μάθημα αυτό στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα Ο Συνήγορος του Πολίτη, συνεπώς, προτείνει:

• Την αποσαφήνιση του περιεχομένου της 3ης εγκυκλίου με αντικατάσταση του χαρακτηρισμού «μη ορθόδοξοι μαθητές, δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι» από το «απαλλασσόμενοι μαθητές».
• Την ενημέρωση όλων των διευθυντών σχολικών μονάδων για το περιεχόμενο των δύο εγκυκλίων που προηγήθηκαν και οι οποίες, όπως διαπιστώσαμε, δεν είναι εις γνώση πολλών εξ αυτών, έτσι ώστε να εφαρμόζεται ορθά η κείμενη νομοθεσία.

Θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώσουμε ότι ο Συνήγορος του Πολίτη προετοίμασε ανακοίνωση την οποία θα αναρτήσει στον ιστοχώρο του (επισυνάπτεται), στην οποία καθιστά σαφές το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με το ζήτημα της απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Σε κάθε περίπτωση, για τη διασφάλιση της άσκησης και προστασίας των δικαιωμάτων και τον σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών και γονέων/κηδεμόνων τους, καθώς και για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές, εφόσον αυτοί οι ίδιοι ή οι γονείς τους, ανάλογα με την περίπτωση, επικαλούνται εν προκειμένω λόγους συνείδησης. Η εγκυρότητα της δήλωσης αυτής δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής –θετική ή αρνητική – δήλωση θρησκεύματος.

Για κάθε διευκρίνιση και πληροφορία, παρακαλώ μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία.

Με εκτίμηση,

Απάντηση Υπουργού Παιδείας 20-11-2008

ΠΡΟΣ
κ. Γεώργιο Καμίνη
Συνήγορο του Πολίτη
Αθήνα, 20/11/08
ΑΠ: 450

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,

Θα ήθελα να σας εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου διότι θεωρώ ότι η Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐστασθε, υπερέβη τα όρια της θεσμικής της
αρμοδιότητος. Είναι αντιδεοντολογικό το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να πληροφορείται για παρέμβασή σας σε θέμα της
αρμοδιότητάς του από δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε στο σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, με επισυναπτόμενη τη σχετική επιστολή και
ενώ η επιστολή δεν είχε ακόμη φτάσει στον αποδέκτη της.

Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με σχετικές εγκυκλίους του επιδεικνύοντας εμπράκτως τον σεβασμό του στις προτάσεις
της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε, για το μάθημα των Θρησκευτικών, αποδέχθηκε ότι οι εξαιρούμενοι για λόγους συνείδησης
αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές δεν υποχρεούνται να δηλώνουν το διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.

Το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές. Μπορούν επίσης να το παρακολουθήσουν
και όσοι μη ορθόδοξοι το επιθυμούν. Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων εκτιμά, και είναι το μόνο αρμόδιο να το κρίνει αυτό σύμφωνα
με το Σύνταγμα και τους νόμους, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό, δηλαδή
συμπεριλαμβάνει αναφορές όχι μόνον στην επικρατούσα θρησκεία αλλά και σε άλλα δόγματα και θρησκείες.

Ως εκ τούτου προκύπτει ότι:

1. Το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές.

2. Δικαίωμα εξαιρέσεως έχουν οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές εφ’ όσον το επιθυμούν, οι οποίοι στην αίτησή τους δεν χρειάζεται να αναγράφουν το δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.

3. Οι εξαιρούμενοι αλλόδοξοι και αλλόθρησκοι, όταν είναι αλλοδαποί, την ώρα του μαθήματος των θρησκευτικών συμμετέχουν στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας και όταν είναι ημεδαποί συμμετέχουν στο μάθημα που υποδεικνύεται από το σύλλογο διδασκόντων.

Επιτρέψτε μου επίσης να σας ενημερώσω ότι κατά το διάστημα που μεσολάβησε από την έκδοση των εγκυκλίων μέχρι σήμερα, υπήρξε προσπάθεια από κάποιους περιορισμένους κύκλους να εκμεταλλευθούν ιδεολογικοπολιτικά το ζήτημα με συστηματική προπαγάνδα της εξαίρεσης από το μάθημα των Θρησκευτικών μέσω διανομής φυλλαδίων και με τη χρήση άλλων μεθόδων που λειτούργησαν παραπλανητικά ως προς το περιεχόμενο των εγκυκλίων.

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,

Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει εμπράκτως επιδείξει το σεβασμό του έναντι της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε.

Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι οι ρόλοι μας είναι διακριτοί και προσδιορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους. Υπό την έννοια αυτή η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν προτίθενται να εκχωρήσουν στο ελάχιστο, τμήμα του πεδίου ευθύνης τους.

Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για τα ζητήματα σεβασμού του Συντάγματος και των νόμων, πιστεύω ότι η συνεργασία μας στο μέλλον θα συνεχισθεί εποικοδομητικά.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ευριπίδης Στυλιανίδης

Ανταπάντηση Συνηγόρου του Πολίτη 21-11-2008

Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων
Κύριο Ευριπίδη Στυλιανίδη
Α.Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Έλαβα γνώση της υπ.’αριθμ. πρωτ. 450/20.11.2008 επιστολής σας (δημοσιευθείσας αυθημερόν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και στα ΜΜΕ), με την οποίαν εγκαλείτε την Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐσταμαι για «υπέρβαση των ορίων της θεσμικής της αρμοδιότητος» επί του θέματος της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Υποχρεούμαι, συνεπώς, σε άμεση απάντηση.

Εν πρώτοις, δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της επισήμανσής σας ότι «το Υπουργείο είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει … οι ρόλοι μας είναι διακριτοί … η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο δεν προτίθενται να εκχωρήσουν στο ελάχιστο …»: ο Συνήγορος του Πολίτη ουδέποτε διεκδίκησε μερίδιο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Ασφαλώς, λόγω της αρμοδιότητάς του να μεριμνά για «την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη» (ν. 3094/2003), ο Συνήγορος του Πολίτη δέχεται αναφορές, οι οποίες συχνά τον υποχρεώνουν να παρεμβαίνει σε θέματα που αποτελούν αντικείμενο έντονης πολιτικής ή ακόμη και ιδεολογικής αντιπαράθεσης· γι’ αυτό και φροντίζει οι παρεμβάσεις του να έχουν ως μοναδικό γνώμονα το Σύνταγμα, τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις που έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, ο Συνήγορος του Πολίτη δεν αποφασίζει, αλλ’ απλώς εισηγείται τεκμηριωμένα και αιτιολογημένα, αναμένοντας την ανταπόκριση του εκάστοτε αρμοδίου Υπουργείου, διατηρεί όμως, ήδη απ’ ευθείας από τον νόμο 3094/2003, τη δυνατότητα «να δημοσιοποιήσει την μη αποδοχή των προτάσεών του, εφ’ όσον κρίνει ότι δεν αιτιολογείται επαρκώς».

Το (δυσάρεστο αυτό καθ’ εαυτό) γεγονός ότι το επίμαχο έγγραφο της Αρχής μας δόθηκε στη δημοσιότητα προτού παραληφθεί από το Υπουργείο σας, επ’ ουδενί δεν δικαιολογεί τον ισχυρισμό σας περί υπέρβασης αρμοδιότητας εκ μέρους του Συνηγόρου του Πολίτη ούτε βεβαίως αποδυναμώνει τις θέσεις του ως προς την ουσία του ζητήματος, τις οποίες άλλωστε ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επανειλημμένα διατυπώσει εδώ και πολλά χρόνια. Ειδικότερα :

Στο προκείμενο ζήτημα, για το οποίο έχουμε από μακρού και επανειλημμένα απευθυνθεί τόσο στους προκατόχους σας όσο και σε σας τον ίδιον (έγγραφο Βοηθού Συνηγόρου υπ’ αρ. πρωτ. 13216.07.2.3/5.3.2008 προς το Γραφείο Υπουργού), τα επιχειρήματά μας υπήρξαν εξ αρχής αμιγώς νομικά, στηριζόμενα στο Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στη σχετική (δεσμευτική για τη διοίκηση) απόφαση υπ’ αρ. 77Α/25.6.2002 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα αλλά και σε ελληνική και ευρωπαϊκή νομολογία επί παρεμφερών θεμάτων.

Στα επιχειρήματα αυτά, το Υπουργείο ουδέποτε απάντησε επί της ουσίας, πλην όμως αιφνιδίως, με τις υπ’ αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10.7.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκυκλίους, τα έκαμε δεκτά (παραπέμποντας, μάλιστα, ρητώς σε «αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξαρτήτων αρχών της χώρας μας») και παρήγγειλε στα σχολεία να μην αξιώνουν θετική ή αρνητική δήλωση θρησκεύματος, παρά μόνο δήλωση απαλλαγής για λόγους συνείδησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη έσπευσε να χαιρετίσει την εξέλιξη αυτή με δημόσια ανακοίνωσή του (31.7.2008). Εκείνη, η αμιγώς εγκωμιαστική δημόσια παρέμβασή του δεν χαρακτηρίστηκε τότε ως «υπέρβαση αρμοδιότητος».

Ατυχώς, στη συνέχεια, η υπ’ αρ. πρωτ. Φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008 εγκύκλιος του Υπουργείου φαίνεται πως όχι μόνο περιέπλεξε το θέμα, αλλ’ επί πλέον, όπως ήδη συνάγεται από το τελευταίο αυτό έγγραφό σας, δεν μπορεί, εν τέλει, παρά ν’ αποδοθεί σε σιωπηρή κατάργηση της προηγουμένης εγκυκλίου:

• πώς αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί η επιλογή ότι «δικαίωμα εξαιρέσεως έχουν [μόνον] οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι», όταν έτσι παρέχεται στη διεύθυνση του σχολείου η αρμοδιότητα ελέγχου της προϋποθέσεως αυτής;

• τι νόημα, άραγε, έχει η παραδοχή ότι οι απαλλασσόμενοι «δεν χρειάζεται να αναγράφουν το δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν», όταν αυτή καθ’ εαυτήν η κατάθεση σχετικής δήλωσης εκλαμβάνεται εξ ορισμού ως τεκμήριο θρησκευτικών πεποιθήσεων;

• ποιος ήταν, εν τέλει, ο λόγος έκδοσης των υπ’ αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10.7.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκυκλίων, και ποια η εναρμόνιση προς «αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου … και των ανεξαρτήτων αρχών», αν επρόκειτο απλώς για διατήρηση μιας από δεκαετιών εφαρμοζομένης πρακτικής;

• πώς είναι δυνατό, ταυτόχρονα, αφ’ ενός να διατυπώνεται από τον ίδιο τον Υπουργό ο ισχυρισμός ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό», αφ’ ετέρου να αναγνωρίζεται δικαίωμα απαλλαγής για λόγους συνείδησης;

Δεν γνωρίζω, αξιότιμε κύριε Υπουργέ, σε ποιους ακριβώς «περιορισμένους κύκλους» αποδίδετε πρόθεση «ιδεολογικοπολιτικής εκμετάλλευσης» του θέματος: με όσα πάντως ανέπτυξα πιο πάνω, πρέπει να καθίσταται σαφές ότι ο Συνήγορος του Πολίτη δεν έχει ζηλώσει δόξα ιδεολογικής στράτευσης ή
καθοδήγησης, ούτε ασκεί πολιτική. Στην προκειμένη περίπτωση διαπίστωσε (βάσει σειράς αναφορών) ελλιπή ενημέρωση των γονέων και φαινόμενα αποκλίνουσας πρακτικής μεταξύ των σχολείων, στα δε σχετικά κείμενά του δεν συμπεριέλαβε ούτε ένα στοιχείο ή επιχείρημα, το οποίο να μην είχε ήδη
επανειλημμένα τεθεί υπόψη σας, αλλά και των προκατόχων σας και των υπηρεσιών του Υπουργείου.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

όπως ήδη ανέφερα, η Ανεξάρτητη Αρχή, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι, συχνά είναι υποχρεωμένη να παρεμβαίνει σε θέματα που προκαλούν έντονες αντιπαραθέσεις. Επειδή το μάθημα των θρησκευτικών είναι μία από αυτές, ο Συνήγορος του Πολίτη έχει φροντίσει να διατυπώσει τις σχετικές απόψεις του με ιδιαίτερη νηφαλιότητα και ενδελεχή τεκμηρίωση. Ελπίζω, κατά τα λοιπά, να συνεχιστεί η γόνιμη συνεργασία που έχουμε αναπτύξει με τις υπηρεσίες του υπουργείου σας σε πολλά άλλα θέματα. Σε ό,τι αφορά την Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐσταμαι, σας βεβαιώνω ότι θα επιδιώξω την αδιατάρακτη συνέχιση της συνεργασίας αυτής σε όλα τα επίπεδα.

Με τιμή,
Γιώργος Β. Καμίνης