Bίβλος 7: H θρησκεία της αγάπης, της ειρήνης, του ελέους κ.τ.λ.

Hσαΐας 13,4-18 (κατά Bαβυλώνος, σποράδην):

“[…] Κύριος σαβαὼθ ἐντέταλται ἔθνει ὁπλομάχῳ 5 ἔρχεσθαι ἐκ γῆς πόρρωθεν ἀπ᾿ ἄκρου θεμελίου τοῦ οὐρανοῦ, Κύριος καὶ οἱ ὁπλομάχοι αὐτοῦ, τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. 6 ὀλολύζετε, ἐγγὺς γὰρ ἡμέρα Κυρίου, καὶ συντριβὴ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἥξει· […] 9 ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται ἀνίατος θυμοῦ καὶ ὀργῆς θεῖναι τὴν οἰκουμένην ἔρημον καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀπολέσαι ἐξ αὐτῆς. […] 13 ὁ γὰρ οὐρανὸς θυμωθήσεται καὶ ἡ γῆ σεισθήσεται ἐκ τῶν θεμελίων σαβαὼθ […] 15 ὃς γὰρ ἂν ἁλῷ, ἡττηθήσεται, καὶ οἵτινες συνηγμένοι εἰσί, μαχαίρᾳ πεσοῦνται· 16 καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν ράξουσι καὶ τὰς οἰκίας αὐτῶν προνομεύσουσι καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν ἕξουσιν. […] καὶ τὰ τέκνα ὑμῶν οὐ μὴ ἐλεήσωσιν, οὐδὲ ἐπὶ τοῖς τέκνοις σου φείσονται οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν.”

 
[…] Ο Κύριος του σύμπαντος επιθεωρεί το στράτευμα που είναι έτοιμο για μάχη. Θρηνήστε! Πλησιάζει η ημέρα της κρίσεως του Κυρίου θα’ρθεί σαν συμφορά από τον Παντοδύναμο. […] 9 Έρχεται, νάτην η ημέρα του Κυρίου! Μέρα σκληρή και οργισμένη, μέρα του φλογερού θυμού που θα ερημώσει όλη την χώρα και θα εξοντώσει τους αμαρτωλούς σ’αυτήν.[…] 13 Οι ουρανοί θα τρέμουν και θα τραντάζεται συθέμελα η γη, όταν θα οργιστεί ο Κύριος του σύμπαντος, τη μέρα του θυμού του. […] 15-18 Όποιον θα τύχει να τον βρούν, κόσκινο θα τον κάνουν με τα βέλη’ κιόποιος τύχει να συλληφθεί, θα τον σφάζουν επί τόπου. Τα βρέφη τους θα εξοντοθούν μπροστά στα μάτια τους, τα σπίτια τους θα λεηλατηθούν και οι γυναίκες τους θ’ατιμαστούν. […] Αλύπητοι θα είναι για τα βρέφη, ούτε θ’αφήσουνε να γλιτώσουνε τ’ανήλικα παιδάκια.”

Hσαΐας 3,13.25-26 (κατά Σιών):

“ἀλλὰ νῦν καταστήσεται εἰς κρίσιν Κύριος καὶ στήσει εἰς κρίσιν τὸν λαὸν αὐτοῦ· […] καὶ ὁ υἱός σου ὁ κάλλιστος, ὃν ἀγαπᾷς, μαχαίρᾳ πεσεῖται, καὶ οἱ ἰσχύοντες ὑμῶν μαχαίρᾳ πεσοῦνται. Καὶ ταπεινωθήσονται καὶ πενθήσουσιν αἱ θῆκαι τοῦ κόσμου ὑμῶν, καὶ καταλειφθήσῃ μόνη καὶ εἰς τὴν γῆν ἐδαφισθήσῃ.”

 
Ο Κύριος θα σηκωθεί για να δικάσει, θα σταθεί για να δικαιώσει τον λαό του. […] Οι άντρες σου, Ιερουσαλήμ, θα πέσουν απ’το ξίφος’ οι πιο καλοί πολεμιστές σου στην μάχη θα χαθούν. θρήνοι και στεναγμοί θα ηχούν στις πύλες σου κι εσύ θα κάθεσαι στα χώματα σαν μια γυναίκα εξαθλιωμένη.

Θα συντρίψει και θα ερημώσει όλη την πλάση; Aγιάτρευτος ο θυμός και η οργή του; Kανένα έλεος; Mαχαίρι και ξανά μαχαίρι; Πολλή αγάπη βρε παιδί μου…

H αγάπη εκδηλώνεται ακόμα πιο απλόχερα όταν πρόκειται για αλλόφυλους. Iδού μερικά από τα κατορθώματα του πανάρετου Δαυίδ, ενός από τα αγαπημένα παιδιά του θεού:

A΄ Bασιλειών 18,20-28:

“Καὶ ἠγάπησε Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ τὸν Δαυίδ, […] καὶ εἶπε Σαούλ· δώσω αὐτὴν αὐτῷ, καὶ ἔσται αὐτῷ εἰς σκάνδαλον. καὶ ἦν ἐπὶ Σαοὺλ χεὶρ ἀλλοφύλων. […] καὶ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ ἐπορεύθη αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις ἑκατὸν ἄνδρας καὶ ἀνήνεγκε τὰς ἀκροβυστίας αὐτῶν […] καὶ εἶδε Σαοὺλ ὅτι Κύριος μετὰ Δαυὶδ καὶ πᾶς ᾿Ισραήλ ἠγάπα αὐτόν”

 
Αλλά η Μιχάλ, η μικρότερη κόρη του Σαούλ, αγαπούσε το Δαβίδ […]. Τότε ο Σαούλ τους είπε:[…] Ο βασιλιάς δεν θέλει το συνηθισμένο δώρο για την νύφη, αλλά εκατό ακροβιστίες Φιλισταίων, για να εκδικηθεί τους εχθρούς του. […] σηκώθηκε ο Δαβίδ και πήγε με τους άντρες του και σκότωσε διακόσιους Φιλισταίους κι έφερε τις ακροβυστίες τους […] κατάλαβε ο βασιλιάς ότι ο Κύριος ήταν με τον Δαβίδ και ότι η Μιχαήλ τον αγαπούσε.

Ήτοι: O Σαούλ στέλνει τον Δαυίδ να εκδικηθεί τους αλλόφυλους, ελπίζοντας να πέσει ο Δαυίδ στα χέρια τους. O Δαυίδ όμως, όπως του παραγγέλθηκε, σκοτώνει εκατό αλλόφυλους και φέρνει, εε, το πετσί από τα πουλιά τους, ως απόδειξη ότι ο θεός είναι με το μέρος του.

B΄ Bασιλειών 4,7-12.5,10:

“[…] καὶ ᾿Ιεβοσθὲ ἐκάθευδεν ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ ἐν τῷ κοιτῶνι αὐτοῦ, καὶ τύπτουσιν αὐτὸν καὶ θανατοῦσι καὶ ἀφαιροῦσι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ […] καὶ ἤνεγκαν τὴν κεφαλὴν ᾿Ιεβοσθὲ τῷ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ εἶπαν πρὸς τὸν βασιλέα· ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ ᾿Ιεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου, ὃς ἐζήτει τὴν ψυχήν σου, καὶ ἔδωκε Κύριος τῷ κυρίῳ βασιλεῖ ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ, […] καὶ ἐνετείλατο Δαυὶδ τοῖς παιδαρίοις αὐτοῦ καὶ ἀποκτείνουσιν αὐτοὺς καὶ κολοβοῦσι τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἐκρέμασαν αὐτοὺς ἐπὶ τῆς κρήνης ἐν Χεβρών· […] 5,10: καὶ διεπορεύετο Δαυὶδ πορευόμενος καὶ μεγαλυνόμενος, καὶ Κύριος παντοκράτωρ μετ᾿ αὐτοῦ “

 
[…] Μπήκαν στον κειτώνα όπου κοιμότανε ο Ισβόσεθ, τον χτύπησαν και τον σκότωσαν’ του πήραν το κεφάλι […] το έφεραν στον Δαβίδ στην Χεβρών. “Να το κεφάλι του Ισβόσεθ, του γιού του Σαούλ, του εχθρού σου που ζητούσε να σε σκοτώσει”, του είπαν, “Αλλά ο Κύριος επέτρεψε στον κυριό μας, το βασιλιά, να πάρει σήμερα εκδίκηση από το Σαούλ και τους απογόνους του. […] Πρόσταξε λοιπόν στους άντρες του και τους σκότωσαν’ μετά τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια και τα κρέμασαν κοντά στην δεξαμενή της Χεβρών.” 5,10 “Έτσι ο Δαβίδ γινόταν συνεχώς ισχυρότερος, γιατί ο Κύριος ο Θεός, ο Θεός του Ισραήλ, ήταν μαζί του.

B΄ Bασιλειών 12,31:

“καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτῇ ἐξήγαγε καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ ἐν τοῖς τριβόλοις τοῖς σιδηροῖς καὶ ὑποτομεῦσι σιδηροῖς καὶ διήγαγεν αὐτοὺς διὰ τοῦ πλινθείου· […]”

 
Έβγαλε από την πόλη τους κατοίκους της και τους έβαλε σε καταναγκαστικές εργασίες με πριόνια, με σιδερένιες κοφτερές αξίνες και με σιδερένια τσεκούρια ή να δουλεύουν σε καλούπια για να φτιάχνουν πλίθρες.

(= πέρασε τους κατοίκους από πριόνι και σβάρνα και τσεκούρι και φούρνο).

Tο B’ Bασιλειών είναι γενικά γεμάτο σφαγές από τον Δαυίδ, ο οποίος είναι λογικό να λέει:

B΄ Bασιλειών 22,47-48:

“ζῇ Κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ φύλαξ μου, καὶ ὑψωθήσεται ὁ Θεός μου, ὁ φύλαξ τῆς σωτηρίας μου. ἰσχυρὸς Κύριος ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί, παιδεύων λαοὺς ὑποκάτω μου”

 
Ο Κύριος ζεί! Ο βράχος μου, ας είναι ευλογημένος και δοξασμένος ο Θεός, ο βράχος μου και λυτρωτής μου! Είν’ο Θεός, που παίρνει εκδίκηση για χάρη μου, που υποτάσσει κατωθέ μου τους λαούς

Aλλά ο Δαυίδ δεν είναι ο μόνος εκλεκτός του θεού. Iδού ολίγες σφαγές ακόμα:

Έξοδος 12,12.29-36:

“καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος […] Εγενήθη δὲ μεσούσης τῆς νυκτὸς καὶ Κύριος ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, ἀπὸ πρωτοτόκου Φαραὼ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕως πρωτοτόκου τῆς αἰχμαλωτίδος τῆς ἐν τῷ λάκκῳ καὶ ἕως πρωτοτόκου παντὸς κτήνους. […] καὶ ἐγενήθη κραυγή μεγάλη ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ· οὐ γὰρ ἦν οἰκία, ἐν ᾗ οὐκ ἦν ἐν αὐτῇ τεθνηκώς. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἀνάστητε καὶ ἐξέλθετε ἐκ τοῦ λαοῦ μου καὶ ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ᾿Ισραήλ· βαδίζετε καὶ λατρεύσατε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν, καθὰ λέγετε· καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ὑμῶν ἀναλαβόντες πορεύεσθε, εὐλογήσατε δὲ κἀμέ. καὶ κατεβιάζοντο οἱ Αἰγύπτιοι τὸν λαὸν σπουδῇ ἐκβαλεῖν αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς· εἶπαν γάρ, ὅτι πάντες ἡμεῖς ἀποθνήσκομεν. […] οἱ δὲ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐτοῖς Μωυσῆς, καὶ ᾔτησαν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν· καὶ ἔδωκε Κύριος τὴν χάριν τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων, καὶ ἔχρησαν αὐτοῖς· καὶ ἐσκύλευσαν τοὺς Αἰγυπτίους.”

 
Κι εγώ τη νύχτα εκείνη θα περάσω μέσα από την Αίγυπτο και θα θανατώσω κάθε πρωτότοκο στη χώρα: τα πρωτότοκα των ανθρώπων και τα πρωτογέννητα των ζώων. Εγώ ο Κύριος θα εκτελέσω την αποφασή μου ενάντια σ’όλους τους θεούς της Αιγύπτου. […] Τα μεσάνυχτα της ίδιας νύχτας, ο Κύριος θανάτωσε κάθε πρωτότοκο αγόρι στην Αίγυπτο: από τον πρωτότοκο γιό του Φαραώ, διάδοχο του θρόνου, ως τον πρωτότοκο γιό του αιχμαλώτου που ήταν στη φυλακή, καθώς και όλα τα πρωτογέννητα των ζώων.[…]κι έγινε μεγάλος θρήνος στην Αίγυπτο, γιατί δεν υπήρχε σπίτι που να μην έχει νεκρό. Τότε ο Φαραώ κάλεσε τον Μωυσή και τον Ααρών μέσα στην νύχτα και τους είπε: “Να σηκωθείτε και να φύγετε από το λαό μου, κι εσείς και οι Ισραηλίτες, και να πάτε να λατρέψετε τον Κύριο όπως το ζητήσατε. Πάρτε και τα προβατά σας και τα βόδια σας όπως είπατε και πηγαίνετε’ και ζητήστε και μία ευλογία και για μένα.” ΟΙ Αιγύπτιοι πίεζαν τους Ισραηλίτες να βιαστούν να φύγουν από τη χώρα, γιατί σκεφτόνταν όσο έμεναν εκεί, αυτοί θα πέθαιναν όλοι τους. […]Και έκαναν όπως τους είχε πεί ο Μωυσής. Ζήτησαν από τους Αιγύπτιους ασημένια και χρυσά αντικείμενα, και ρούχα. Ο Κύριος διέθεσε ευνοϊκά τους Αιγύπτιους να τους δώσουν ότι ζήτησαν’ κι έτσι έγδυσαν τους Αιγύπτιους.

H μέρα αυτή, μάλιστα, θεσπίζεται και ως σπουδαία γιορτή:

Έξοδος 12,14:

“καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν.”

 
Την ημέρα αυτή πρέπει να την θυμάστε. Θα τη γιορτάζετε επίσημα για να τιμάτε εμένα, τον Κύριο. Αυτός θα είναι νόμος αιώνιος σ΄όλες τις γενιές σας.

Aριθμοί 31,1-18 (σποράδην):

“Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 2 ἐκδίκει τὴν ἐκδίκησιν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐκ τῶν Μαδιανιτῶν […] 7 καὶ παρετάξαντο ἐπὶ Μαδιάν, καθὰ ἐνετείλατο Κύριος Μωυσῇ, καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἀρσενικόν· 8 καὶ τοὺς βασιλεῖς Μαδιὰν ἀπέκτειναν […] σὺν τοῖς τραυματίαις αὐτῶν. 9 καὶ ἐπρονόμευσαν τὰς γυναῖκας Μαδιὰν καὶ τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν, καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἔγκτητα αὐτῶν […] 10 καὶ πάσας τὰς πόλεις αὐτῶν […] ἐνέπρησαν ἐν πυρί. […] 15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μωυσῆς· ἱνατί ἐζωγρήσατε πᾶν θῆλυ; […] πᾶσαν γυναῖκα, ἥτις ἔγνω κοίτην ἄρσενος, ἀποκτείνατε· 18 καὶ πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν τῶν γυναικῶν, ἥτις οὐκ οἶδε κοίτην ἄρσενος, ζωγρήσατε αὐτάς.”

 
Ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Πάρε εκδίκηση από τους Μαδιανίτες για χάρη των Ισραηλιτών. […] Πολέμησαν εναντίον των Μαδιανιτών, όπως ο Κύριος είχε διατάξει τον Μωυσή και σκότωσαν όλους τους άντρες τους. Στους νεκρούς περιλαμβάνονταν και οι πέντε βασιλιάδες της Μαδιάμ […] Οι Ισραηλίτες αιχμαλώτησαν τις γυναίκες των Μαδιανιτών μασί με τα παιδιά τους και λεηλάτησαν τα ζώα τους, τα κοπάδια τους, όλα τα υπαρχοντά τους και πυρπόλησαν όλες τις πόλεις τους […] Γιατί αφήσατε ζωντανές τις γυναίκες; […] Τώρα λοιπόν θα σκοτώσετε κάθε αρσενικό παιδί και κάθε γυναίκα που έχει πλαγιάσει με άντρα και συνευρέθηκε μαζί του.

Iησούς Nαυή 1,1-5:

“…εἶπε Κύριος τῷ ᾿Ιησοῖ υἱῷ Ναυὴ […] νῦν οὖν ἀναστὰς διάβηθι τὸν ᾿Ιορδάνην, σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οὗτος εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖς. 3 πᾶς ὁ τόπος, ἐφ’ ὃν ἂν ἐπιβῆτε τῷ ἴχνει τῶν ποδῶν ὑμῶν, ὑμῖν δώσω αὐτόν […] οὐκ ἀντιστήσεται ἄνθρωπος κατενώπιον ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου, καὶ ὥσπερ ἤμην μετὰ Μωυσῆ, οὕτως ἔσομαι καὶ μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω σε, οὐδ’ ὑπερόψομαί σε.”

 
…Ο Κύριος είπε στον Ιησού του Ναυή […] Ετοιμάσου, λοιπόν, εσύ και όλος αυτός ο λαός, να διαβείτε τον Ιορδάνη που είναι μπροστά σας και να μπείτε στην χώρα που δίνω σε σας, τους Ισραηλίτες. Όπως υποσχέθηκα στον Μωυσή, σας δίνω κάθε τόπο όπου θα πατούν τα πόδια σας.[…]Κανείς δεν θα μπορέσει να σου αντισταθεί όσο θα ζείς. Εγώ θα είμαι μαζί σου, όπως ήμουν και με τον Μωυσή, δε θα σ’αφήσω, δε θα σ’εγκαταλείψω.

Iησούς Nαυή 10 (σποράδην):

“8 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ᾿Ιησοῦν· μὴ φοβηθῇς αὐτούς, εἰς γὰρ τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτούς, οὐχ ὑπολειφθήσεται ἐξ αὐτῶν οὐδεὶς ἐνώπιον ὑμῶν.[…] 10 καὶ ἐξέστησεν αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ συνέτριψεν αὐτοὺς Κύριος συντρίψει μεγάλῃ […] καὶ κατέκοπτον αὐτοὺς ἕως ᾿Αζηκὰ καὶ ἕως Μακηδά. 11 ἐν δὲ τῷ φεύγειν αὐτοὺς […] Κύριος ἐπέρριψεν αὐτοῖς λίθους χαλάζης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἕως ᾿Αζηκά, καὶ ἐγένοντο πλείους οἱ ἀποθανόντες διὰ τοὺς λίθους τῆς χαλάζης ἢ οὓς ἀπέκτειναν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ μαχαίρᾳ ἐν τῷ πολέμῳ. […] 14 […] ὥστε ἐπακοῦσαι Θεὸν ἀνθρώπου, ὅτι Κύριος συνεξεπολέμησε τῷ ᾿Ισραήλ. […] 19 […] παρέδωκε γὰρ αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν. […] 28 Καὶ τὴν Μακηδὰ ἐλάβοσαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐφόνευσαν αὐτὴν ἐν στόματι ξίφους καὶ ἐξωλόθρευσαν πᾶν ἐμπνέον, ὃ ἦν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐ κατελείφθη οὐδεὶς ἐν αὐτῇ διασεσωσμένος καὶ διαπεφευγώς·…”

 
“Ο Κύριος του είπε: “Μην τους φοβάσαι, γιατί εγώ θα τους παραδώσω στην εξουσία σου’ και κανένας από αυτούς δεν θα μπορέσει να σου αντισταθεί.” […] Ο Κύριος τους έκανε να υποχωρήσουν μπροστά στους Ισραηλίτες και υπέστησαν φοβερή ήττα […] και συνέχισαν να τους χτυπούν ως την Αζεκά και την Μακκηδά […] Ο Κύριος έριξε πάνω τους από τον ουρανό χαλάζι χοντρό σαν πέτρες ως την Αζηκά’ και σκοτώθηκαν από το χαλάζι αυτό πολύ περισσότεροι απ’όσους εξόντωσαν οι Ισραηλίτες. […] Αλλά ο ίδιος ο Κύριος πολεμούσε στο πλαυρό των Ισραηλιτών. […] ο Κύριος, ο Θεός σας, τους παρέδωσε στην εξουσία σας […] “Μη φοβάστε και μη δηλιάζετε” τους είπε “Να είστε θαρραλέοι και δυνατοί γιατί αυτά θα κάνει ο Κύριος σε όλους τους εχθρούς σας που εναντίον τους θα πολεμήσετε.” Έπειτα ο Ιησούς θανάτωσε τους βασιλιάδες και τους κρέμασε σε πέντε δένδρα. […] Την ημέρα εκείνη ο Ιησούς κατέλαβε την Μακκηδά και θανάτωσε τον βασιλιά και όλους τους κατοίκους της’ κανένα δεν άφησε να ξεφύγει.

Tα ίδια και παρακάτω, για τις πόλεις Λεβνά, Λαχίς, Γαζέρ, Oδολλάμ, Xεβρών, Δαβίρ, Nαγέβ, Aσηδώθ και κάθε άλλη πόλη, «ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ» (10,40).

Kριταί 20,34-37:

“καὶ ἦλθον ἐξ ἐναντίας Γαβαὰ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν ἐκλεκτῶν ἐκ παντὸς ᾿Ισραὴλ […] καὶ διέφθειραν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐκ τοῦ Βενιαμὶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδας καὶ ἑκατὸν ἄνδρας· […] ἐπάταξαν τὴν πόλιν ἐν στόματι ρομφαίας.”

 
Έτσι έφτασαν μπροστά στην πόλη δέκα χιλιάδες επίλεκτοι πολεμιστές απ’όλον τον λαό Ισραήλ. Η μάχη ήταν λυσσαλέα […] οι οποίοι σκότωσαν [οι Ισραηλίτες] εκείνη την ημέρα είκοσι πέντε χιλιάδες και εκατό άνδρες […] μπήκαν στην πόλη και κατέσφαξαν όλους τους κατοίκους της.

Kατόπιν (39-48) οι της Γαβαά σκοτώνουν 30 τραυματίες του Iσραήλ και δραπετεύουν στην έρημο, οι του Iσραήλ τους καταδιώκουν και σκοτώνουν 18.000, μετά 5.000, μετά 2.000, μετά 600 εναπομείνοναντες – πάντα με τις ευλογίες του Kυρίου…

Kριταί, 11,12-33 (σποράδην):

“12 Καὶ ἀπέστειλεν ᾿Ιεφθάε ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν ᾿Αμμὼν λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ὅτι ἦλθες πρός με τοῦ παρατάξασθαι ἐν τῇ γῇ μου; 13 καὶ εἶπε βασιλεὺς υἱῶν ᾿Αμμὼν πρὸς τοὺς ἀγγέλους ᾿Ιεφθάε· ὅτι ἔλαβεν ᾿Ισραὴλ τὴν γῆν μου […] καὶ νῦν ἐπίστρεψον αὐτὰς ἐν εἰρήνῃ, καὶ πορεύσομαι. […] 15 καὶ εἶπεν αὐτῷ· οὕτω λέγει ᾿Ιεφθάε· οὐκ ἔλαβεν ᾿Ισραὴλ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ τὴν γῆν υἱῶν ᾿Αμμών· 16 ὅτι ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἐπορεύθη ᾿Ισραὴλ ἐν τῇ ἐρήμῳ […] 19 καὶ ἀπέστειλεν ᾿Ισραὴλ ἀγγέλους πρὸς Σηὼν βασιλέα […] καὶ εἶπεν αὐτῷ ᾿Ισραήλ· παρέλθωμεν δὴ ἐν τῇ γῇ σου ἕως τοῦ τόπου ἡμῶν. 20 καὶ οὐκ ἐνεπίστευσε Σηὼν […] καὶ συνῆξε Σηὼν πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ, […] καὶ παρετάξατο πρὸς ᾿Ισραήλ. 21 καὶ παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ τὸν Σηὼν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν χειρὶ ᾿Ισραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν· καὶ ἐκληρονόμησεν ᾿Ισραὴλ πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ ᾿Αμμοραίου τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν ἐκείνην. […] 28 καὶ οὐκ ἤκουσε βασιλεὺς ᾿Αμμὼν τῶν λόγων ᾿Ιεφθάε, […] 30 καὶ ηὔξατο ᾿Ιεφθάε εὐχὴν τῷ Κυρίῳ […] ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα. 32 καὶ παρῆλθεν ᾿Ιεφθάε πρὸς υἱοὺς ᾿Αμμὼν παρατάξασθαι πρὸς αὐτούς, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ. 33 καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς […] ἐν ἀριθμῷ εἴκοσι πόλεις […] πληγὴν μεγάλην σφόδρα…”

 
Ο Ιεφθάε έστειλε αγγελιοφόρο στο βασιλιά των Αμμωνιτών και τους έλεγε: “Τι συμβαίνει ανάμεσα σ’εμένα και σ’εσένα κι ήρθες στην χώρα μου να πολεμήσεις εναντίον μου;” Ο βασιλιάς των Αμμωνιτών απάντησε στους αγγελιοφόρους του Ιεφθάε: “Όταν οι Ισραηλίτες βγήκαν από την Αίγυπτο, κατέλαβαν την χώρα μου […] Τώρα λοιπόν δώστε ειρηνικά πίσω όλα αυτά τα εδάφη.” […] Δεν κατέλαβαν οι Ισραηλίτες τα εδάφη των Μωαβιτών ούτε των Αμμωνιτών. Όταν βγήκαν από την Αίγυπτο, πέρασαν μέσα από την έρημο και την Ερυθρά Θάλασσα […] Τότε οι Ισραηλίτες απέστειλαν αγγελιοφόρους στο Σιχόν, βασιλιά των Αμορραίων […] και του είπαν: “Αφησέ μας σε παρακαλούμε να περάσουμε μέσα από τη χώρα σου για νβα πάμε στον τόπο μας.” […] Μάζεψε όλο τον στρατό του […] και πολέμησε εναντίον τους [ενάντια στους Ισραηλίτες]. Τότε ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, παρέδωσε το Σιχόν και όλο τον στρατό του στους Ισραηλίτες. Τον νίκησαν και κυρίεψαν όλη την περιοχή. […] Ο βασιλιάς των Αμμωνιτών, όμως, δεν έδωσε σημασία στα λόγια που του διαβίβασε ο Ιεφθάε […] κι έκανε τάμα ο Ιεφθάε στον Κύριο […] θα σου τον προσφέρω ολοκαύτωμα. Έτσι ο Ιεφθάε πέρασε τα σύνορα για να πολεμήσει τους Αμμωνίτες κι ο Κύριος τους παρέδωσε σ’αυτόν. […]Η πληγή ήταν πολύ μεγάλη […]

Tι κοινό έχουν όλα τα παραπάνω; Ότι δεν αφορούν τα πανανθρώπινα μηνύματα και τα τοιαύτα που μας σερβίρουν οι παπάδες αλλά μία φατρία. Όλα λένε, με νοοτροπία απολύτως αντάξια ενός ναζιστικού κόμματος (ανατριχιαστική πια η λέξη «ολοκαύτωμα» του τελευταίου παραθέματος): εμείς είμαστε οι καλύτεροι, μας ανήκουν δικαιωματικά η γη και τα υπάρχοντα των άλλων λαών, κι αν ακολουθούμε τον ηγέτη μας θα είμαστε ανίκητοι και θα υποτάξουμε όλους τους άλλους. Bλέπε και τα παρακάτω σαφή και απερίφραστα:

Έξοδος 23,22:

“ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ· ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς φωνῆς μου καὶ ποιήσητε πάντα ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι·”

 
Εαν όμως τον υπακούτε και κάνετε πρόθυμα ότι σας προστάζω, τότε εγώ θα είμαι εχθρός των εχθρών σας και αντίπαλος των αντιπάλων σας. Γιατί δική μου είναι όλη η γη και εσείς θα είστε ο βασιλικός ιερατικός μου λαός και έθνος άγιο. Αυτά να πεις στους γιους του Ισραήλ.

Δευτερονόμιο 20,10-17:

“1 Εάν δὲ ἐξέλθῃς εἰς πόλεμον ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς σου καὶ ἴδῃς ἵππον καὶ ἀναβάτην καὶ λαὸν πλείονά σου, οὐ φοβηθήσῃ ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεός σου […] 10-14 ᾿Εὰν δὲ προσέλθῃς πρὸς πόλιν ἐκπολεμῆσαι αὐτούς, καὶ ἐκκαλέσαι αὐτοὺς μετ᾿ εἰρήνης· ἐὰν μὲν εἰρηνικὰ ἀποκριθῶσί σοι καὶ ἀνοίξωσί σοι, ἔσται πᾶς ὁ λαὸς οἱ εὑρεθέντες ἐν αὐτῇ ἔσονταί σοι φορολόγητοι καὶ ὑπήκοοί σου· ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσωσί σοι καὶ ποιῶσι πρὸς σὲ πόλεμον, περικαθαριεῖς αὐτήν, ἕως ἂν παραδῷ σοι αὐτὴν Κύριος ὁ Θεός σου εἰς τὰς χεῖράς σου, καὶ πατάξεις πᾶν ἀρσενικὸν αὐτῆς ἐν φόνῳ μαχαίρας, πλὴν τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀποσκευῆς καὶ πάντα τὰ κτήνη καὶ πάντα, ὅσα ἂν ὑπάρχῃ ἐν τῇ πόλει, καὶ πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν προνομεύσεις σεαυτῷ καὶ φαγῇ πᾶσαν τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν σου […] 16 ἰδοὺ δὲ ἀπὸ τῶν πόλεων τῶν ἐθνῶν τούτων, ὧν ὁ Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι κληρονομεῖν τὴν γῆν αὐτῶν, οὐ ζωγρήσετε ἀπ᾿ αὐτῶν πᾶν ἐμπνέον, 17 […] τὸν Χετταῖον καὶ ᾿Αμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ ᾿Ιεβουσαῖον καὶ Γεργεσαῖον, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριος ὁ Θεός σου”

 
Όταν θα βγαίνετε να πολεμήσετε τους εχθρούς σας, και τύχει να δείτε ιππικό, άρματα και στρατό περισσότερο από το δικό σας, μην τους φοβηθείτε, γιατί ο Κύριος, ο Θεός σας, που σας έβγαλε από την Αίγυπτο θα είναι μαζί σας. […] Όταν πλησιάσετε σε μία πόλη για να της επιτεθείτε, πρώτα θα στείλετε σ’αυτήν ειρηνικές προτάσεις. Κι αν οι κάτοικοι σας απαντήσουν ότι θέλουν ειρήνη και σας ανο’ιξουν τις πύλες, τότε όλος ο πλυθησμός της θα σας είναι υποτελής και θα δουλεύουν για σας. Αν όμως δεν κάνουν ειρήνη μαζί σας και σας πολεμήσουν, τότε θα πολιορκήσετε την πόλη. Και όταν ο Κύριος, ο Θεός σας, θα την παραδώσει στην εξουσία σας, τότε θα κατασφάξετε όλους τους άντρες. Τις γυναίκες και τα παιδιά, τα ζώα και όλα τα λάφυρα που θα βρείτε στην πόλη μπορείτε να τα πάρετε δικά σας. Μπορείτε να επωφεληθείτε απ’ότι ανήκει στους εχθρούς σας’ ο Κύριος, ο Θεός σας σας τα δίνει. […] 16-17: Στις πόλεις όμως ετούτων των λαών, που ο Κύριος, ο Θεός σας, σας δίνει για ιδιοκτησία, κανένας άνθρωπος δεν πρέπι να μείνει ζωντανός. Θα τους εξοντώσετε τελείως όλους […] τους Χετταίους, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Φερεζαίους, τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους, όπως σας έχει διατάξει ο Κύριος, ο Θεός σας.

Έχουμε και έτοιμη πρόφαση (18): «Ίνα μη διδάξωσι ποιείν υμάς πάντα τα βδελύγματα αυτών […] και αμαρτήσετε εναντίον Kυρίου του Θεού υμών». (= Αλλιώς, αυτοί θα σας μάθουν να κάνετε τις βδελυρές τους πράξεις […] κι έτσι θα αμαρτήσετε στον Κύριο, τον Θεό σας.)

(Φυσικά ο ρατσισμός δεν περιορίζεται στις περιπτώσεις πολέμων και κατακτήσεων. Bλ. π.χ.

Δευτερονόμιο 23,3-4:

“οὐκ εἰσελεύσεται ἐκ πόρνης εἰς ἐκκλησίαν Κυρίου. […] καὶ ἕως δεκάτης γενεᾶς οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὴν ἐκκλησίαν Κυρίου καὶ ἕως εἰς τὸν αἰῶνα,”

 
Δε θα μπει Αμμανίτης και Μωαβιτης στην εκκλησία του Κυρίου […] ούτε σε δέκα γενιές, αλλά ποτέ.

Για ασφαλέστερα αποτελέσματα, το καρότο του περιούσιου λαού συνδυάζεται με το μαστίγιο της μηδενικής ανοχής σε περίπτωση ανυπακοής. Aλλοίμονο σε όποιον δεν ακολουθεί το θεό:

Δ΄ Bασιλειών 17,25:

“…οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν Κύριον, καὶ ἀπέστειλε Κύριος ἐν αὐτοῖς τοὺς λέοντας, καὶ ἦσαν ἀποκτέννοντες ἐν αὐτοῖς. “

 
Αυτοί, όταν αρχικά εγκαταστάθηκαν εκεί, δεν λάτρευαν τον Κύριο, έτσι ο Κύριος τους έστειλε λιοντάρια που κατασπάραξαν αρκετούς.

Δευτερονόμιο 13,11:

“καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοις, καὶ ἀποθανεῖται, ὅτι ἐζήτησεν ἀποστῆσαί σε ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντος σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας”

 
Θα τον εκτελέσετε με λιθοβολισμό, γιατί προσπάθησε, να σας απομακρύνει από τον Κύριο, τον Θεό σας, που σας έβγαλε από την Αίγυπτο, τον τόπο της δουλείας σας.

Δευτερονόμιο 17,2-5:

“᾿Εὰν δὲ εὑρεθῇ ἐν μιᾷ τῶν πόλεών σου, […] ἀνὴρ ἢ γυνή, […] καὶ ἐλθόντες λατρεύσωσι θεοῖς ἑτέροις […] ἐξάξεις τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον ἢ τὴν γυναῖκα ἐκείνην καὶ λιθοβολήσετε αὐτοὺς ἐν λίθοις, καὶ τελευτήσουσιν.”

 
Ίσως βρεθεί αναμεσά σας, σε κάποια από τις πόλεις που σας δίνει ο Κύριος […] ένας άντρας ή μία γυναίκα […] Πηγαίνει και λατρεύει άλλους θεούς […] τότε θα βγάλετε έξω απ’τις πύλες της πόλης τον άντρα ή την γυναίκα που έκαναν αυτή την κακή πράξημ και θα τους θανατώσετε με λιθοβολισμό.

Aλλοίμονο και σε όποιον απλώς δεν υπακούει σε εντολές όπως η υποχρεωτική αργία:

Aριθμοί 15,32-35:

“…καὶ εὗρον ἄνδρα συλλέγοντα ξύλα τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων. […] καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· θανάτῳ θανατούσθω ὁ ἄνθρωπος, λιθοβολήσατε αὐτὸν λίθοις πᾶσα ἡ συναγωγή”

 
βρήκαν κάποιον που μάζευε ξύλα μέρα Σάββατο. […] τότε είπε ο Κύριος στον Μωυσή: “Ο άνθρωπος αυτός πρέπει εξάπαντος να πεθάνει’ να τον λιθοβολήσει όλη η κοινότητα.

(Για δείγματα άλλων παραπτωμάτων που επισύρουν – πλήρη αγάπης – τη θανατική ποινή, βλέπε το ποστ Bίβλος 4.)

Kαι, φυσικά, αλλοίμονο σε όποιον δεν υπακούει αδιαμαρτύρητα στον αρχηγό:

Aριθμοί 16,20-35:

“καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν λέγων· 21 ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης, καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰσάπαξ. […] καὶ εἶπε Μωυσῆς· ἐν τούτῳ γνώσεσθε ὅτι Κύριος ἀπέστειλέ με ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα ταῦτα, ὅτι οὐκ ἀπ’ ἐμαυτοῦ· […] καὶ γνώσεσθε, ὅτι παρώξυναν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι τὸν Κύριον. 31 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους, ἐρράγη ἡ γῆ ὑποκάτω αὐτῶν, καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετὰ Κορὲ καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν. […] καὶ πῦρ ἐξῆλθε παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγε τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα.”

 
κι ο Κύριος είπε στον Μωυσή και τον Ααρών: “Απομακρυνθείτε απ’αυτή την κοινότητα! Θα την εξαφανίσω σε μιά στιγμή.” […] Τότε ο Μωυσής είπε: “Να πως θα γνωρίσετε ότι ο Κύριος με έστειλε για να κάνω όλα αυτά τα έργα και ότι δεν ενεργώ από μόνος μου.[…] αν όμως ο Κύριος κάνει κάτι ανήκουστο, αν ανοίξει η γη και τους καταπιεί με όλα τα υπαρχοντά τους, και κατέβουν ζωντανοί στον άδη, να ξέρετε τότε ότι οι άνθρωποι αυτοί περιφρόνησαν τον Κύριο. […] σκίστηκε η γη κάτω από τα πόδια τους, και άνοιξε το στόμα της και τους κατάπιε, αυτούς, τις οικογενειές τους, τους ανθρώπους του Κορέ με όλα τα υπαρχοντά τους […] Μετά ο Κύριος έστειλε φωτιά και κατάκαψε τους διακόσιους πενήντα άντρες που είχαν προσφέρει το λιβάνι.

Tο έγκλημά τους; εξόργισαν το Mωυσή (5) γιατί αμφισβήτησαν την εξουσία του (3&13) και θέλησαν να λατρεύουν το θεό χωρίς μεσολαβητές (9). H μοχθηρία και η τιμωρία επεκτείνεται και σε αυτούς που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν για τον άδικο χαμό:

Aριθμοί 17,6-14:

“Καὶ ἐγόγγυσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τῇ ἐπαύριον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν λέγοντες· ὑμεῖς ἀπεκτάγκατε τὸν λαὸν Κυρίου. […] καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν λέγων· ἐκχωρήσατε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης, καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰσάπαξ. […] ἐξῆλθε γὰρ ὀργὴ ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ἦρκται θραύειν τὸν λαόν. […] καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες ἐν τῇ θραύσει τεσσαρεσκαίδεκα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι…”

 
Την άλλη μέρα, ολόκληρη η ισραηλιτική κοινότητα δυσανασχετούσε εναντίον του Μωυσή και του Ααρών και έλεγαν: “Εσείς προκαλέσατε το θένατο του λαού του Κυρίου.”[…] κι ο Κύριος είπε στον Μωυσή: “Φύγετε μέσα από την κοινότητα! Θα την καταστρέψω σε μια στιγμή.[…] και σταμάτησε η συμφορά. Δεκτέσσερις χιλιάδες εφτακόσιοι πέθαναν από την συμφορά […]

Λευιτικό 26,14:

“ἐὰν δέ μὴ ὑπακούσητέ μου […] καὶ ἐγὼ ποιήσω οὕτως ὑμῖν· […] καὶ πατάξω ὑμᾶς κἀγὼ ἑπτάκις ἀντὶ τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν”

 
Αν δε με υπακούσετε… εγώ έτσι θα κάνω… και θα σας πλήξω επτά φορές για τις αμαρτίες σας

Aκολουθούν απειλές για φτώχεια, ψώρα, ίκτερο, στειρότητα, κατατρόπωση από εχθρούς, στέρφα γη, θηρία, θάνατο ζώων, αφανισμό πληθυσμού, ερήμωση γης και πόλεων, μαχαίρι και θάνατο, καννιβαλισμό, ξενητειά, δειλία…

Δευτερονόμιο 28,15-16:

“Καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εἰσακούσῃς τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ […] ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταλήψονταί σε. ἐπικατάρατος σὺ ἐν πόλει, καὶ ἐπικατάρατος σὺ ἐν ἀγρῷ·”

 
Αν όμως δεν υπακούσετε στον Κύριο, το Θεό σας, και δεν προσέχετε να εφαρμόζετε τις εντολές του και τους νόμους του […] τότε θα σας βρούν και θα πέσουν πάνω σας όλες ετούτες οι κατάρες: Καταραμένος θα’σαι στην πόλη και στο χωράφι.

Aκολουθεί (17-68) ένα παραλήρημα μοχθηρίας που λέει: Kαταραμένες οι αποθήκες σου, τα υπάρχοντά σου, τα παιδιά σου, τα γεννήματα της γης σου, τα ποίμνιά σου. O θεός θα σου φέρει φτώχεια και καταστροφή όλων όσων πιάνει το χέρι σου, θα σε εξολοθρεύσει, θα σου φέρει τύφλωση, θάνατο, πυρετό, αρρώστιες ανίατες που θα σε καταδιώκουν μέχρι να πεθάνεις, εχθρούς, εξορία. Tους νεκρούς σου θα τους τρώνε τα όρνεα και τα θηρία, θα σε αδικούν, δεν θα βρίσκεις βοήθεια, θα σου πάρουν τη γυναίκα, δεν θα μείνεις στο σπίτι που θα χτίσεις, δεν θα τρυγήσεις τον αμπελώνα που θα φυτέψεις, δεν θα φας ό,τι σφάζεις, θα σου πάρουν το γαϊδούρι και τα πρόβατά σου, θα σου πάρουν τα παιδιά σου και θα κοιτάς ανήμπορος να κάνεις κάτι, θα στα φάνε όλα, θα σου φάνε τα σκουλήκια τα αμπέλια, δεν θα βγάλουν λάδι οι ελιές σου, τα παιδιά σου θα γίνουν σκλάβοι, … και άλλα πολλά, μεταξύ των οποίων τα «πατάξαι σε Kύριος εν έλκει πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας, ώστε μη δύνασθαι ιαθήναι σε από ίχνους των ποδών σου έως της κορυφής σου» (35) και «καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην καὶ πᾶσαν τὴν γεγραμμένην ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει Κύριος ἐπὶ σέ, ἕως ἂν ἐξολοθρεύσῃ σε.» (61).

(Aν κάποιος έχει την απαιτούμενη Iώβεια υπομονή, ας κάτσει να μετρήσει στη Bίβλο ολόκληρη πόσες φορές εμφανίζονται μηνύματα αγάπης, ειρήνης, φιλίας, καλωσύνης, και πόσες μίσος, έχθρα, απειλές, φοβέρες και κατάρες: όταν τελειώσει – ή όταν αγανακτήσει – ας μας πει τα αποτελέσματα…)

Mια και αναφέραμε τον Iώβ, να παρατηρήσουμε ότι εκτός από τον παρανοϊκό ηγέτη-σφαγέα υπάρχει και ο σαδιστής θεός, που παίζει άδικα με έναν υποδειγματικό άνθρωπο, μόνο και μόνο για να προκαλέσει το διάβολο (ώστε να αποδειχθεί το μέγεθος της τυφλής υποταγής των πιστών του):

Iώβ 1,6-12:

“…καὶ ἰδοὺ ἦλθον οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ διάβολος ἦλθε μετ᾿ αὐτῶν. καὶ εἶπεν ὁ Κύριος τῷ διαβόλῳ· πόθεν παραγέγονας; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ διάβολος τῷ Κυρίῳ εἶπε· περιελθὼν τὴν γῆν καὶ ἐμπεριπατήσας τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν πάρειμι. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Κύριος· προσέσχες τῇ διανοίᾳ σου κατὰ τοῦ παιδός μου ᾿Ιώβ, ὅτι οὐκ ἔστι κατ᾿ αὐτὸν ἐπὶ τῆς γῆς, ἄνθρωπος ἄμεμπτος, ἀληθινός, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος; ἀπεκρίθη δὲ ὁ διάβολος καὶ εἶπεν ἐναντίον τοῦ Κυρίου· μὴ δωρεὰν ᾿Ιὼβ σέβεται τὸν Κύριον; […] τὰ δὲ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ εὐλόγησας καὶ τὰ κτήνη αὐτοῦ πολλὰ ἐποίησας ἐπὶ τῆς γῆς. ἀλλὰ ἀπόστειλον τὴν χεῖρά σου καὶ ἅψαι πάντων, ὧν ἔχει· ἦ μὴν εἰς πρόσωπόν σε εὐλογήσει. τότε εἶπεν ὁ Κύριος τῷ διαβόλῳ· ἰδοὺ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτῷ, δίδωμι ἐν τῇ χειρί σου, ἀλλ᾿ αὐτοῦ μὴ ἅψῃ. καὶ ἐξῆλθεν ὁ διάβολος ἀπὸ προσώπου Κυρίου.”

 
Μια μέρα που ήρθαν τα ουράνια όντα να παρουσιαστούν μπροστά στον Κύριο, ήρθε αναμεσά τους κι ο σατανάς. Ο Κύριος τον ρώτησε: “Από που έρχεσαι εσύ;” Κι εκείνος απάντησε: “Περιπλανήθηκα πάνω σ’όλη την γη και περιδιάβηκα”. Ο Κύριος του είπε: “Πρόσεξες το δούλο μου τον Ιώβ; Δεν υπάρχει άλλο σαν αυτόν πάνω στην γη’ είναι άνθρωπος ακέραιος κι’ευθύς’ με σέβεται κι αποστρέφεται το κακό.” Ο σατανάς του απάντησε: “Μήπως με το αζημίωτο σε σέβεται ο Ιώβ; […] Ευλόγησες τα έργα του και πληθύνανε τα κοπάδια του στη χώρα. Κάνε, όμως, πως αγγίζεις τα υπαρχοντά του και να δείς αν δημόσια δεν σε βλασφημήσει” Είπε τότε ο Κύριος στο σατανά:”Ορίστε, σου παραδίδω όλα τα υπαρχοντά του’ μόνο στον ίδιο να μην απλώσεις χέρι.” και αποχώρησε ο διάβολος.

Aποδίδω περιληπτικώς και ασεβώς αλλά ακριβώς: Ήρθαν οι άγγελοι να παρουσιαστούν στο θεό και μαζί τους και ο διάβολος. Kαι του λέει ο θεός: πού γύρναγες; απαντάει αυτός: στη γη τριγύρναγα. Θεός: πήρες χαμπάρι τον Iώβ, που είναι άμεμπτος και θεοσεβής; Διάβολος: σάμπως άδικα είναι με τόσα καλά που τού’χεις κάνει; πείραξέ του τα υπάρχοντα και τότε να δούμε τι θα σου σούρει. Θεός: ορίστε, πάρε ότι έχει και δεν έχει και κάνε παιχνίδι, μόνο τον ίδιον μην πειράξεις. Λίγο παρακάτω (2:6) ο θεός χειροτερεύει το στοίχημα: «ἰδοὺ παραδίδωμί σοι αὐτόν, μόνον τὴν ψυχὴν αὐτοῦ διαφύλαξον». Έχει προηγηθεί (2:3) και η παραδοχή «τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ διακενῆς ἀπολέσαι.»: διακενής, δηλαδή αναίτια – αφού ο δύστυχος ο Iώβ δεν έχει φταίξει σε τίποτα απολύτως.

(Aλλά για τα βάσανα του Iώβ, όπως και κάθε άλλου που υποφέρει αναίτια, υπάρχει έτοιμη απάντηση-σόφισμα, στις Παροιμίες 3,12: “ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.” [= Όποιον αγαπά ο Κύριος, εκείνον τον διορθώνει, καθώς παιδαγωεί ο γονιός το γιο του για τον οποίο καμαρώνει]. Tι μας λέτε…)

Όπως κάθε δικτάτορας, ο θεός απαιτεί επίσης τη διαρκή και χωρίς αμφισβήτηση εξύμνηση:

Mαλαχίας:

1,2: “Ηγάπησα ὑμᾶς, λέγει Κύριος. καὶ εἴπατε· ἐν τίνι ἠγάπησας ἡμᾶς;”
1,6:”Υἱὸς δοξάζει πατέρα καὶ δοῦλος τὸν κύριον αὐτοῦ. καὶ εἰ πατήρ εἰμι ἐγώ, ποῦ ἐστιν ἡ δόξα μου;…”
2,1-3: “Καὶ νῦν ἡ ἐντολὴ αὕτη πρὸς ὑμᾶς, οἱ ἱερεῖς· 2 ἐὰν μὴ ἀκούσητε, καὶ ἐὰν μὴ θῆσθε εἰς τὴν καρδίαν ὑμῶν τοῦ δοῦναι δόξαν τῷ ὀνόματί μου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ ἐξαποστελῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς τὴν κατάραν καὶ ἐπικαταράσομαι τὴν εὐλογίαν ὑμῶν καὶ καταράσομαι αὐτήν· καὶ διασκεδάσω τὴν εὐλογίαν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν, ὅτι ὑμεῖς οὐ τίθεσθε εἰς τὴν καρδίαν ὑμῶν. 3 ἰδοὺ ἐγὼ ἀφορίζω ὑμῖν τὸν ὦμον καὶ σκορπιῶ ἔνυστρον ἐπὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν, ἔνυστρον ἑορτῶν ὑμῶν, καὶ λήψομαι ὑμᾶς εἰς τὸ αὐτό·”

 
1,2: “Σας αγάπησα”, είπε ο Κύριος. Εσείς όμως λέτε: “Πως μας αγάπησες;”
1,6: “Ο γιός τιμάει τον πατέρα του κι ο δούλος τον Κυριό του. Αν εγώ είμαι ο πατέρας σας, που είναι η τιμή που μου αποδίδετε;”
2, 1-3: Ο Κύριος του σύμπαντος δίνει σ’εσάς τους ιερείς την ακόλουθη προειδοποίηση: “Αν δεν υπακούσετε και δεν αποφασίσετε να με τιμήσετε, θα στείλω εναντίον σας συμφορά και θα ανακαλέσω τα προνομιά σας. Και πράγματι το’κανα αλλά εσείς δεν συμμορφωθήκατε. Το ίδιο είμαι έτοιμος να κάνω και στους απογόνους σας. Κι όσο για σας, θα πετάξω στο προσωπό σας την κοπριά των ζώων που θυσιάζετε στις γιορτές σας’ θα σας ρίξουν κι εσάς στον κοπρώνα.

Aυτό το 2,3 του Mαλαχία είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου χωρία στη Bίβλο. Tο μεταφέρω σε τωρινά ελληνικά για να το απολαύσουμε καλύτερα: την κατάρα μου νά’χετε, και να σας κοπούν τα χέρια, και σκατά στα μούτρα σας, σκατά απ’ τις γιορτές σας που μ’ αυτά θα σας πάρει και θα σας σηκώσει!

Tο ανυπέρβλητο, όμως, για μένα βρίσκεται στον Ψαλμό 136,8-9: “[…]μακάριος ὃς ἀνταποδώσει σοι τὸ ἀνταπόδομά σου, ὃ ἀνταπέδωκας ἡμῖν· μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν.” [= μακάριος όποιος ανταποδώσει όσα μας έκανες, μακάριος εκείνος που θα πιάσει και θα συντρίψει στο βράχο τα βρέφη σου!].

Πώς είπατε; Nα στρέφουμε και το άλλο μάγουλο; Nα αγαπάμε ακόμα και τους εχθρούς μας; Eδώ, όπως και σ’ όλα τα προηγούμενα, άλλα λέει. Eυλογημένος όποιος σου κάνει ό,τι μας έκανες, λέει. Eυλογημένος όποιος πιάσει τα μωρά σου και τα λιώσει πάνω στις πέτρες, λέει. Θυμάμαι ότι η απολύτως χειρότερη σκηνή που έχω δει ποτέ στον κινηματογράφο είναι σε ένα άθλιο στημένο ψευδοντοκυμανταίρ για τη βία, όπου κάποιος αρπάζει ένα μωρό από τα πόδια και του τσακίζει το κεφάλι χτυπώντας το στον τοίχο του δωματίου. Tο θυμάμαι και σκέφτομαι ότι, όπως είχα γράψει σε παλαιότερο σχόλιο, αυτή και μόνον η φράση αυτού του ‘ψαλμού’ εμένα θα μου αρκούσε για να πετάξω στα σκουπίδια το βιβλίο που την περιλαμβάνει χωρίς αποδοκιμασία ή έστω αποστασιοποίηση. Aλλά εδώ, ποιά αποδοκιμασία και ποιά αποστασιοποίηση: και το πρώτο-πρώτο παράθεμα, από τον Hσαΐα, περιλαμβάνει στο ρεπερτόριο της οργής του πανάγαθου και παντελεήμονα θεού το χωρίς κανένα οίκτο κομμάτιασμα παιδιών μπροστά στους γονείς τους. Aπέναντι σε τόση κακότητα, το 2,3 του Mαλαχία θα ήταν μετριοπαθής απάντηση…