Η φαινομενικά ανύπαρκτη απάντηση έρχεται από την ίδια τη φύση, η οποία έχει προικίσει τον άνθρωπο (με παρόμοιο τρόπο έχουν προικιστεί και τα ζώα), ώστε να μπορεί να επιβιώσει κάτω από την πίεση της φυσικής επιλογής, με τη δυνατότητα να μαθαίνει μέσα από μια συνεχή διαδικασία παρατήρησης επιθυμιών, δοκιμών και αποκρίσεων. Η απόκριση συγκεκριμένα μας ορίζει και την επιτυχή ή όχι έκβαση. Με άλλα λόγια, ότι έχει επιτυχή έκβαση, και ιδίως όταν επαναλαμβάνεται συνεχώς με επιτυχία (επαλήθευση), είναι κάτι στο οποίο μπορεί ο άνθρωπος να βασιστεί. Μπορεί, και επιβάλλεται να το μάθει!
* Το μωρό πεινάει και θέλει να φάει (επιθυμία) και πρέπει με κάποιον τρόπο να το εξηγήσει. Χρησιμοποιεί το μόνο πράγμα που ξέρει, το κλάμα (δοκιμή) και αναγνωρίζει ως αποτέλεσμα την παροχή τροφής από τη μαμά (απόκριση). Μέσα από το τρίπτυχο επιθυμία – δοκιμή – απόκριση το μωρό μόλις έμαθε πως θα ζητάει την τροφή του.
* Το μωρό θέλει να τραβήξει την προσοχή των γονιών του (επιθυμία). Παρατηρεί τους γύρω του να βγάζουν ήχους με το στόμα τους και να τραβάνε έτσι την προσοχή. Δοκιμάζει να παίξει με το στόμα και τη γλώσσα (δοκιμή) ώστε να βγάλει και αυτό ήχους και απολαμβάνει με ευχαρίστηση την απόκριση των γονιών, οι οποίοι τρέχουν πάνω του φωνάζοντας “ο Ζάχος μίλησε” (απόκριση)!!! Το μωρό εισέρχεται βαθμιαία στη χρήση του προφορικού λόγου.
Όσο περισσότερο το παιδάκι χειρίζεται τον προφορικό λόγο, τόσο περισσότερο διευρύνεται το φάσμα των εννοιών που μπορεί να μάθει, οπότε και γίνεται απαραίτητη, από μεριάς εγκεφάλου, η χρήση ενός συστήματος αρχειοθέτησης εννοιών και άμεσης ανάκλησης πληροφοριών. Επαναλαμβάνοντας από το παλαιότερο “Η Εξέλιξη στην Πολιτισμική Διάδοση των Θρησκειών (ή παίζει ο χριστιανικός θεός ζάρια;)“: Η μαθησιακή διαδικασία και η δυνατότητα αφομοίωσης κάθε παρεχόμενης πληροφορίας, στηρίζονται σε μια οργάνωση των εννοιών στων εγκέφαλο με τη χρήση προτύπων, τις οντολογικές κατηγορίες. Έτσι, κάνοντας χρήση των απλών οντολογικών κατηγοριών Πρόσωπο, Ζωό, Φυτό, Φυσικό Αντικείμενο, Εργαλείο, Τεχνούργημα έχουμε τη δυνατότητα να μαθαίνουμε διαρκώς καινούρια πράγματα κάνοντας αυτόματους συμπερασμούς με βάση τις ιδιότητες αυτών των οντολογικών κατηγοριών. Η πρόταση π.χ. «Ο Κανούλης είναι ο βασικός θηρευτής της νυφίτσας» αυτομάτως καταχωρεί στον εγκέφαλο μας ένα νέο ζώο με την ονομασία Κανούλης. Χωρίς να μας ενημερώσει κανένας για οτιδήποτε άλλο, συμπεραίνουμε ότι ο Κανούλης αναπνέει, τρέφεται, αναπαράγεται, και γεννάει άλλους Κανούληδες και όχι σκυλάκια ή γατάκια, κληρονομεί δηλαδή όλες τις γενικές ιδιότητες της οντολογικής κατηγορίας Ζώο. Και φυσικά, η μαθησιακή διαδικασία επιταχύνεται!
Ο Κατάλληλος Δάσκαλος
Κάπου εδώ γίνεται κατανοητό ότι ο άνθρωπος σε μικρή ηλικία, αν και δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα παραγωγής γνώσης, διαθέτει ωστόσο τεράστια δυναμική εκμάθησης και καταχώρησης νέων πληροφοριών. Το μόνο που χρειάζεται είναι να του παρέχουν αυτές τις πληροφορίες. Ποιος είναι ο πλέον κατάλληλος φορέας για να του παρέχει τέτοιες πληροφορίες; Μα φυσικά ο μεγαλύτερος άνθρωπος ο οποίος διαθέτει πληθώρα γνώσεων και εμπειριών. Και η φύση για μια ακόμη φορά προνόησε ώστε ο νεαρός άνθρωπος να εμπιστεύεται και να νιώθει ασφάλεια κοντά στον μεγαλύτερο. Έτσι ο νεαρός άνθρωπος καθίσταται δεκτικός στην παροχή πληροφορίας, η οποία, όπως έχουμε δει, είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) πάντα προϊόν δοκιμής και επαλήθευσης.
Φόβος και Παράνοια (όχι στο Λας Βέγκας, αλλά σχεδόν παντού) – Οι Απαρχές
Ο γιος μου, την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο, είναι τεσσάρων ετών. Πριν από έναν χρόνο ξεκίνησε στον παιδικό σταθμό και τα αποτελέσματα στον χαρακτήρα του, όσον αφορά την κοινωνικοποίηση του, ήταν εντυπωσιακά. Αν και σφόδρα ορθολογιστής εγώ, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω ποτέ αντικήρυγμα στα θεολογικά, μέχρι να φτάσει σε κάποια ηλικία που θα μπορεί να καταλάβει τις εξηγήσεις μου, αλλά και ότι αυτές θα πρέπει να τις κρατάει μακριά από άλλα παιδάκια τα οποία μπορεί και να προσβάλλονται. Απολαύσαμε οικογενειακώς τις ιστορίες του από το σχολείο, τις καινούριες του δραστηριότητες, τις αχαλίνωτες σκέψεις του και όλα όσα μάθαινε καθημερινά ρουφώντας καθετί που είχαν να του δώσουν οι δασκάλες. Ώσπου μια μέρα επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό και με ρωτάει:
– Μπαμπά, που πήγε ο Χριστούλης;
– Που πήγε αγόρι μου;
– Ψηλά στον ουρανό!
– (Καταπνίγοντας την αυθόρμητη απάντηση μου: Και τι είναι ο Χριστούλης, πιλότος;) Αλήθεια;
– Ναι, και μας βλέπει από εκεί!
Και ξαφνικά, η αμόλυντη και χρησιμότατη διαδικασία της μάθησης διεκόπη βάναυσα! Χριστούλης!!! Οντολογική κατηγορία: Πρόσωπο. Άρα έχει δύο χέρια, δύο πόδια, ένα κεφάλι κλπ. Μιλάει, τρέφεται, αναπτύσσεται! Αλλά και, ω του θαύματος, δεν υπόκειται σε περιορισμούς βαρύτητας και ανεβαίνει στον ουρανό, δεν πεθαίνει, και σε λίγα χρόνια θα μάθουμε ότι επίσης δεν αναπαράγεται (ντροπή!!!) και ότι εγκρίνει ή δεν εγκρίνει τις πράξεις μας. Επίσης διαθέτει και υπερ – όραση και υπερ – εγκέφαλο και μας παρακολουθεί όλους και καταγράφει τις κινήσεις μας. Χμμ, μάλλον δεν είναι πρόσωπο, είναι κάτι άλλο, ένας υπερφυσικός φορέας ή μια υπερφυσική δύναμη.
– Εεε καλά ρε μεγάλε, μήπως υπερβάλεις λίγο, σιγά μην πάθει και τίποτα το παιδάκι επειδή του είπαν την ιστορία του Χριστού.
– Νομίζετε; Για να δούμε…
Αυτό που συνέβη παραπάνω είναι η δημιουργία μιας νέας οντολογικής κατηγορίας, αυτής του Υπερφυσικού Φορέα.
Στον υπερφυσικό φορέα δεν χωράνε τι, γιατί, πως και πότε, απλά δεχόμαστε τις ιδιότητες του χωρίς αυτές να επαληθευτούν ποτέ!!! Και η νέα αυτή οντολογική κατηγορία δυστυχώς είναι ένας Δούρειος Ίππος, είναι μια υποδοχή για πλήθος βλαβερές ιδέες, συνήθειες και πρακτικές. Τα παιδάκια που διδάχτηκαν την ιστορία του Χριστούλη δεν έχουν κανέναν λόγο να μην αρχίσουν να δέχονται αβασάνιστα ότι:
- Υπάρχει μια αόρατη υπερφυσική δύναμη στο μάτι κάποιων, η οποία εξ’ αποστάσεως μας προκαλεί πονοκέφαλο ή γενικότερη αδιαθεσία.
- Υπάρχουν άνθρωποι με υπερφυσικές ικανότητες που προβλέπουν το μέλλον κοιτάζοντας τα άστρα.
- Καλός και χρήσιμος ο γιατρός, αλλά υπάρχει κάποιος υπερφυσικός τύπος στον ουρανό που θα βοηθήσει τον άρρωστο πατέρα μας αν του ανάψουμε ένα κεράκι.
- Υπάρχει νερό με την ιδιότητα της μνήμης, θυμάται τις επαφές του με φάρμακα και αν και είναι πλέον σκέτο νεράκι, μπορεί και γιατρεύει αρρώστιες χωρίς τις παρενέργειες που έχουν τα κακά φάρμακα
- Υπάρχει κάποιος στον ουρανό ο οποίος βλέπει τα πάντα, και δεν εγκρίνει τον αυνανισμό, και όταν τα παιδάκια αυτά θα αυνανιστούν φυσιολογικά για πρώτη φορά, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχές.
- …
- Ακόμα – ακόμα και ότι το βιάγκρα είναι αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας καπιταλιστικής συνομωσίας! Δεν έχει σημασία το απίθανο της δήλωσης, δεν έχει σημασία τι είναι αυτός που το είπε. Θυμηθείτε ότι οι αποδείξεις έχουν χάσει πλέον την ισχύ τους!
Το ερώτημα μου απευθύνεται φυσικά σε όλους όσους εισάγουν τα παιδάκια για πρώτη φορά στα μονοπάτια της εγκεκριμένης από το κράτος παράνοιας. Τι σας έφταιξαν τα παιδάκια;;; Ζηλέψατε την ελευθερία τους και την ξεγνοιασιά τους; Έχετε αντιληφθεί τον πλασματικό κόσμο στον οποίον τα οδηγείτε; Και τέλος πάντων, με ποιο δικαίωμα φρενάρετε απότομα τον μαθησιακό τους οίστρο;
