Χριστιανικές μη απαντήσεις και δικές μου σκέψεις

• Δεν γνωρίζεις την ορθόδοξη πίστη: Στην Ελλάδα μεγάλωσα, και με βαφτίσανε όταν ήμουν μικρή. Η γιαγιά μου και η νονά μου με κουβαλούσανε με το ζόρι στην εκκλησία. Προσπαθήσανε, μέχρι και κατηχητικό με στείλανε, αλλά έβρισκα πολλά παράλογα στην θρησκεία. Από τις ιστορίες για τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τους βίους αγίων, υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν μπορούσα όχι να καταλάβω, αλλά να δώ την λογική τους, δεν υπήρχαν αποδείξεις, στοιχεία για όλα αυτά. Όσο μεγάλωνα, τόσο κατάλαβα ότι αυτά δεν έχουν πραγματική λογική. Πρέπει απλά να τα πιστεύεις τυφλά, χωρίς να αναρωτιέσαι ποτέ για την λογική τους ή μη, για την πραγματικότητα αυτών… Διότι όταν αναρωτηθείς και το ψάξεις πραγματικά, βρίσκεις ότι όλες αυτές οι ιστορίες και όλα αυτά τα πράγματα είναι ψέμματα.

• Δεν καταλαβαίνεις την ορθόδοξη πίστη: αντίθετα την καταλαβαίνω πολύ καλά. Έχω δεί αυτή την τυφλή πίστη και το τι μπορεί να κάνει. Δυστυχώς αυτή η τυφλή πίστη, μόνο κακό κάνει. Διότι όταν δεν ρωτάς, όταν δεν σκέφτεσαι, αλλά ακολουθείς τυφλά αυτό που σου πασάρουν, τότε γίνεσαι απλά ένα έρμαιο στα χέρια μίας ιδέας, μίας οργάνωσης. Και στην προκειμένη περίπτωση, ένα στρατιωτάκι που ψεύδεται στο όνομα του Ιησού. Αυτή η πίστη που γεμίζει με ενοχές τον άνθρωπο, για πράγματα που είναι εντελώς ανθρώπινα, από το να ρίξεις κανένα βρισίδι εως το σεξ, και σε πολλά άλλα θέματα. Αυτή η πίστη, που κρατάει τους ανθρώπους αμόρφωτους και αγράμματους, που τους γεμίζει το μυαλό με ρατσισμό και μισογυνισμό, δυστυχώς την καταλαβαίνω καλά, και την έχω δεί σε πολλές εκφάνσεις.

• Πήγαινε σε πνευματικό: αυτό κι’αν είναι υπεκφυγή! Δεν θέλω να πάω σε πνευματικό, δεν τους εμπιστεύομαι. Κανένας από τους δήθεν πνευματικούς δεν γνωρίζουν από ψυχολογία, δεν νομίζω ότι μπορούν να βοηθήσουν. Εκείνο που θα προσπαθήσει ο κάθε πνευματικός να κάνει είναι να με γεμίσει ενοχές, να με κάνει να αισθανθώ άσχημα, να με κάνει να αισθανθώ κατώτερη, να προσπαθήσει να με υποτάξει και να με κάνει ένα ακόμα σκλαβάκι του χριστιανισμού. Και έχω εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν εμπιστεύομαι καν τους εξομολόγους. Με 6 μήνες σεμινάρια, δεν μπορείς να καταλάβεις τον άλλον. Δεν μπορεί ένας πνευματικός ή ένας εξομολόγος να καταλάβει αν εγώ έχω ένα ψυχολογικό πρόβλημα και ιδιαίτερα όταν αυτό είναι σοβαρό, και χρειάζεται γιατρούς όπως μονοπολικά και διπολικά σύνδορμα ή σχιζοφρένεια.

• Διάβασε κάποιο βιβλίο για την ορθόδοξη πίστη: αυτό είναι άλλου είδους υπεκφυγή. Δεν θέλω να διαβάσω ένα βιβλίο για την ορθόδοξη πίστη. Τι περισσότερο θα μου πεί από αυτά που έχει η Αγία Γραφή, ή από αυτά που λένε οι διάφοροι μητροπολίτες; Και για ποιό λόγο να το πάρω και να χάσω τον χρόνο μου διαβαζοντάς το; Μου δίνει κάποιος ένα έναυσμα, κάποιο ερέθισμα να πάρω ένα βιβλίο για την ορθοδοξία να διαβάσω; Κανένα απολύτως. Από εκεί και πέρα όμως, έχω κοιτάξει βιβλία ορθόδοξης πίστης σε βιβλιοπωλεία. Τα έχω ανοίξει και έχω προσπαθήσει να διαβάσω έστω και μερικές παραγράφους, για να δώ αν αξίζει να πάρω να τα διαβάσω. Μέχρι στιγμής δνε έχω βρεί κάποιο που να με προδιαθέσει θετικά. Το μόνο που έχω δεί να γράφουν είναι τα ίδια και τα ίδια, δηλαδή μετανοείτε αμαρτωλοί, θα καείτε στην κόλαση, μην κάνετε το Α, μην κάνετε το Β… Με λίγα λόγια, το μόνο που σου λένε είναι ότι απαγορεύεται να ζείς την ζωή σου.

Και φυσικά το τελευταίο και καλύτερο, το οποίο προσωπικά δεν πρόκειται να με πείσει ποτέ για την ύπαρξη θεού:

• Πρώτα πρέπει να πιστέψεις και ύστερα βρίσκεις τον θεό: αν δεν έχω κάτι να πιστέψω, αν δεν έχω στοιχεία για αυτή την ύπαρξη, πως θα πιστέψω; Και πόσοι πιστοί έχουν βρεί αυτό που ονομάζουν θεό; Υπάρχουν πολλοί πιστοί που δεν τον έχουν βρεί. Και πολλοί άθεοι που ήταν πιστοί και δεν τον βρήκαν ποτέ. Και όταν ψάξανε και αναρωτηθήκανε, τότε είδανε πως δεν υπάρχει στην πραγματικότητα κανένα στοιχείο για την ύπαρξη αυτού του υποτιθέμενου θεού. Και δεν μιλάω μόνο για την ορθοδοξία, αλλά για κάθε άλλη θρησκεία. Γνωρίζω αρκετά άτομα μέσα από το internet, και μερικοί ήταν μάλιστα φονταμενταλιστές, δημιουργιστές και τα λοιπά. Κάποιοι μάλιστα ήτανε και ιερείς, έχουν μελετήσει απολογητική, κλπ. Όταν όμως κοιτάξανε βαθιά, δεν βρήκανε αυτό που πιστεύανε ότι θα βρούνε. Αλλά προς τιμήν τους ακολουθήσανε τον δρόμο που τους έδειχναν τα στοιχεία, η λογική τους, η κριτική τους σκέψη. Η απάντηση των περισσοτέρων σε αυτό είναι ότι δεν πιστεύανε αρκετά, και παρόμοια. Και όμως αυτοί οι άθεοι – πρώην πιστοί – πιστεύανε πραγματικά, το νοιώθανε με όλο τους το είναι.

Τα προηγούμενα που παρέθεσα, δεν αποτελούν απαντήσεις. Αποτελούν υπεκφυγές, τακτική απολογητών, τακτική όσον δεν θέλουν την πραγματική συζήτηση, όσων δεν θέλουν τον διάλογο. Εγώ είμαι διατεθειμένη να συζητήσω, αλλά όταν κάνω κάποιες ερωτήσεις, και η απάντηση των πιστών είναι μόνο τα παραπάνω, πως πειρμένουν να με πείσουν; Που είναι τα επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης του θεού; Και πως κάποιος μπορεί να με πείσει με τα παραπάνω ότι η ορθοδοξία ή κάποια άλλη πίστη είναι η μοναδική και αληθινή πίστη;