Και ερωτώ εγώ, η αφελής, γιατί είναι απαραίτητη μια εκπομπή εκκλησιαστικού περιεχομένου στην κρατική τηλεόραση; Τι ακριβώς θα προσφέρει; Και από πότε θεωρείται φίμωση του δημόσιου λόγου της Εκκλησίας η διακοπή μιας εκπομπής, ενός και μόνο εκπροσώπου της; Δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος (ΟΕΕ) μιλάει μόνο μέσω του κ. Ιγνάτιου και εκφέρει άποψη μόνο μέσω της τηλεόρασης; Δεν είμαστε καλά. Για να συνέλθουμε λίγο. Κάποιοι έχουν καβαλήσει το καλάμι, λόγω ιδιότητας και μόνο.
Και ειλικρινά απορώ με το θράσος τους. Αντί να ασχοληθούν με τα φλέγοντα και τσουρουφλίζοντα πλέον θέματα της ΟΕΕ, τα οποία στους χαλεπούς αυτούς καιρούς είναι άκρως προκλητικά για τον μέσο πολίτη, ασχολούνται με τις τηλεθεάσεις, τις ακροαματικότητες, την τηλεόραση, ως άλλοι τηλεστάρ που μόλις τους ‘κόψουν’ μιλούν για φίμωση και περιθωριοποίησή τους από το σύστημα, και καλά, στο οποίο βέβαια αντιστέκονται πνευματικά… αλλά θρέφονται κι από αυτό. Τι βολικό!
Αντί να εξηγήσει κάποιος στον Έλληνα φορολογούμενο με βάση ποια κριτήρια ακριβώς 2.000 και κάτι παπάδες χωρίς οργανικές θέσεις µισθοδοτούνται, έχουμε από τη μία την έκκληση του, κατά τα άλλα σεβάσμιου, Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου στους επιχειρηματίες να βοηθήσουν τη χώρα, και από την άλλη τον κ. Ιγνάτιο να μας κάνει υποδείξεις περί ελευθερίας του λόγου και πνευματικής οκνηρίας. Έλεος! Ας βάλει επιτέλους η Εκκλησία το χέρι βαθιά στην τσέπη κι ας βοηθήσει αυτό το έρμο κράτος, για το οποίο τάχα κόπτεται και αγκομαχεί νυχθημερόν. Ας κάνει μια φορά μία υπέρβαση (άλλωστε φημίζεται γι’ αυτές) και ας αρνηθεί το αφορολόγητο. Ας μας πει κι εμάς τους απαίδευτους πόσα ακριβώς από τα θέατρα στην Αθήνα που φημολογείται ότι είναι δικά της, με ενοίκιο άνω των 50.000 ευρώ το μήνα στο καθένα, είναι ιδιοκτησία της. Ας μας ενημερώσει, μιας και την πληρώνουμε για να επιτελεί ‘θεάρεστο’ έργο, πόσες μετοχές διαθέτει στην Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα Πειραιώς και την Τράπεζα της Ελλάδος αντίστοιχα, που την εμποδίζουν κιόλας να τα ‘βγάλει’ πέρα. Ας μας πείσει επιτέλους γιατί, ενώ τα μέλη της είναι δημόσιοι λειτουργοί, όταν καταχρώνται δημόσιο χρήμα, μπορούν να απαλλαγούν –με μια απλή απόφαση της Συνόδου– από την παραπομπή τους στην Ελληνική Δικαιοσύνη (εκτός κι αν προσβάλλεται βάναυσα το δημόσιο αίσθημα, οπότε η Σύνοδος συναινεί, όπως στην περίπτωση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα). Ας μας εξηγήσει, αμήν και πότε, γιατί λησμονιέται το «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Κατά Ματθαίον ι’, 8).
Δυστυχώς, η ΟΕΕ είναι ένα άβατο για τους νόμους, για την Πολιτεία και για τον φορολογούμενο. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την ‘αγγίξει’, να τη φορολογήσει, αλλά αντιθέτως πρέπει όλοι μας να λέμε κι ευχαριστώ κι από πάνω. Ευχαριστώ σαν τα χαϊβάνια που είμαστε, που ενώ τους πληρώνουμε και τους διαθέτουμε παρακαλώ και σωφέρ και αυτοκίνητο πολυτελείας (ε ναι, άμα δεν πας με τη Mercedes στην Μητρόπολη θα πέσει κεραυνός να σε κάψει και οι πιστοί δεν θα καταλάβουν το θείο μεγαλείο), τους δίνουμε και το κατιτίς στα βαφτίσια, στους γάμους, στις κηδείες, στα μνημόσυνα, στα τρισάγια… που υποτίθεται ότι για αυτά πληρώνονται. Τι ωραία, τι καλά! Δεχόμαστε δηλαδή να το παίζουμε κοκορνιόκοι σε αυτήν τη ζωή για μια θεσούλα στην επόμενη… φευ!
Τσιρίζουν, λοιπόν, διάφοροι εκπρόσωποι της Εκκλησίας για θέματα που δεν είναι καν της δικαιοδοσίας τους, αλλά όταν συζητιέται η εξαίρεση της Εκκλησίας από το τέλος ακίνητης περιουσίας, ξαφνικά πίνουν το αμίλητο νερό. Μόνο όταν αφορά την εξασφαλισμένη –μη γελιόμαστε– τσέπη τους, τότε μόνο είναι πολύ απασχολημένοι με άκρως πνευματικά θέματα και δεν έχουν χρόνο και δεν βρίσκουν –βρε παιδί μου, τι ατυχία κι αυτή– δημοσιογράφους και κάμερες –όλως τυχαίως– για να μιλήσουν. Όταν, όμως, αφορά το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στη Μέση Εκπαίδευση, τον Δήμο Θεσσαλονίκης, την τηλεόραση, είναι λαλίστατοι, παίρνοντας σβάρνα τόσο τους τηλεοπτικούς, όσο και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας.
Ως άθεη σέβομαι κάθε πιστό, ίσως περισσότερο από ό,τι με σέβεται αυτός. Δέχομαι ως Ελληνίδα πολίτης ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος κατέχει σημαντική θέση στη διαμόρφωση και την αναβίωση εθίμων. Αποδέχομαι ότι για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού η Ορθοδοξία παίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητά του. Ως εδώ όμως. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό. Και επιτέλους, πέρα από τους θρησκευόμενους με τάματα, φυλαχτά κι αγιόνερα, υπάρχουμε κι εμείς που μπορεί να μην πηγαίνουμε κάθε Κυριακή ή και καθόλου στην εκκλησία, αλλά πληρώνουμε τον παπά για να πάτε όλοι οι άλλοι. Και απαιτούμε κι εμείς σεβασμό, όχι μόνο στην επιλογή μας, αλλά και στη νοημοσύνη μας, την οποία το ελληνικό κράτος, και ιδιαίτερα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, αψηφά επιδεικτικά.
Μιας και το τελευταίο διάστημα έχουν ανοίξει οι ασκοί του Αιόλου για τις προνοµιούχες οµάδες στην ελληνική κοινωνία, ας ανοίξει επιτέλους ουσιαστικά και το θέμα διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, που αφορά άλλωστε την πιο εξέχουσα εξ αυτών. Τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία. Όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά κυρίως για βαθύτατα πολιτικούς λόγους που άπτονται της δημοκρατίας, της σωστής λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, της ευρωπαϊκής κατεύθυνσης της χώρας. Έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και η ελληνική κοινωνία είναι πια έτοιμη, αν δεν το επιζητά έντονα, να ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο στις σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας. Επιτέλους «τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Kατά Ματθαίον, κβ’, 21)…
