Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

ΦσΜ [4.3] Το κυρίαρχο Σώμα

25 November 2011
Αρθρογράφος: Ebonmuse
Μετάφραση: EvanT
Το άρθρο αυτό είναι τμήμα του άρθρου “Το Φάντασμα στη Μηχανή”.
« Προηγούμενο Άρθρο [4.2] • Περιεχόμενα Επόμενο Άρθρο [5] »

Το τελευταίο επιχείρημα σχετίζεται με το επιχείρημα ενότητας νου-εγκεφάλου, όπως παρουσιάστηκε ήδη στο 2ο μέρος αυτής της μελέτης. Το γεγονός ότι οι εγκεφαλικές βλάβες μπορούν να αλλάξουν τον εαυτό υποδηλώνει έντονα ότι ο εγκέφαλος είναι η πραγματική έδρα του εαυτού. Κάποιοι θεϊστές αμφισβητούν το παραπάνω, ισχυριζόμενοι ότι η φύση της ψυχής είναι αμετάβλητη, αλλά αλληλεπιδρά με το σώμα μόνο μέσω του εγκεφάλου, οπότε μια εγκεφαλική βλάβη αλλοιώνει την αλληλεπίδραση αυτή και αναγκάζει το άτομο να ενεργεί διαφορετικά από αυτά που επιτάσσει η πραγματική φύση της ψυχής.

Αυτό όμως δημιουργεί επιπλέον ερωτήματα. Για παράδειγμα, γιατί ο Θεός έφτιαξε μια αμετάβλητη ψυχή και μετά την έκανε υποτελή στη μεταβλητή και ατελή φύση ενός υλικού σώματος και την κρίνει για το τι πράττει το σώμα αυτό; Γιατί χρειαζόμαστε καν σώμα, αν στην καλύτερη περίπτωση επιτρέπει στην πραγματική φύση της ψυχής να λάμψει ανεμπόδιστα, αλλά στη χειρότερη την επισκιάζει εντελώς; Μήπως θα πρέπει να πιστέψουμε πως στη περίπτωση ενός ατόμου με σύνδρομο Capgras, η ψυχή αναγνωρίζει γονείς και φίλους και θέλει να ανταποκριθεί με αγάπη και στοργή, αλλά την εμποδίζει ο ελαττωματικός εγκέφαλος που κατηγορεί τα ίδια άτομα ότι είναι απατεώνες; Αυτό εγείρει το ερώτημα αν η ψυχή μπορεί να ελέγξει το σώμα υπό οποιαδήποτε έννοια.

Ακόμα και σε υγιή άτομα, οι επιθυμίες του σώματος μπορούν να αναγκάσουν την ψυχή να αμαρτήσει· πλεονεξία, λαιμαργία, λαγνεία, οργή. Σύμφωνα με τον υλισμό, αυτά είναι απολύτως λογικά, αφού είμαστε το σώμα μας. Κανένας ένθεος, όμως, δεν έχει εξηγήσει για ποιο λόγο ο Θεός φυλάκισε την ψυχή σε ένα σώμα και τη θεωρεί υπεύθυνη για τους ανεξέλεγκτους παραλογισμούς του σώματος αυτού. Όπως λέει και το χριστιανικό Ευαγγέλιο του Ματθαίου στο στίχο 26,41 "το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής". Ακριβώς!

« Προηγούμενο Άρθρο [4.2] • Περιεχόμενα Επόμενο Άρθρο [5] »

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο On the way to Ithaca, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.