[ΑπΚ] 6δ. Το Επιχείρημα των Θρησκευτικών Εμπειριών
Αρθρογράφος: Ebonmuse
Μετάφραση: Evan T
| « Προηγούμενο Άρθρο [6γ] |
• Περιεχόμενα | Επόμενο άρθρο [6ε] » |
Ένα πολύ συνηθισμένο επιχείρημα είναι ότι ο Θεός πρέπει να υπάρχει επειδή οι πιστοί συχνά έχουν εμπειρίες της παρουσίας του (ή της). Όπως συμβαίνει όμως και με το επιχείρημα της δημοφιλίας, το επιχείρημα της θρησκευτικής εμπειρίας είναι ευαίσθητο στο αντεπιχείρημα της θρησκευτικής πολυφωνίας. Ο ισχυρισμός ότι ο Θεός πρέπει να υπάρχει επειδή ένας πιστός νιώθει την παρουσία του δεν εξηγεί γιατί διάφοροι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν εμπειρίες <διαφορετικών θεών και <διαφορετικών υπερφυσικών οντοτήτων. Οι Προτεστάντες έχουν εμπειρίες ενός Προτεσταντικού Θεού, οι Καθολικοί ενός Καθολικού Θεού, οι Μουσουλμάνοι του Αλλάχ, οι Ινδουιστές των θεοτήτων του ινδουιστικού πανθέου, οι Ταοϊστές του αιώνιου Ταό και ούτω καθεξής. Προφανώς όλες αυτές οι διαφορετικές πεποιθήσεις δεν μπορεί να είναι όλες σωστές. Τουλάχιστον κάποιες θα είναι λάθος. Αλλά αν κάποιες είναι λάθος, γιατί όχι όλες τους; Σε τι θα βασιστούμε για να κρίνουμε ότι ένα είδος θρησκευτικών εμπειριών είναι πιο αξιόπιστο από ένα άλλο; Η απάντηση είναι ότι δεν έχουμε σημείο αναφοράς πέρα από μια αντικειμενική εξέταση των στοιχείων και της επάρκειάς τους για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς μιας θρησκευτικής ομάδας.
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο On the way to Ithaca, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.
