Αρθρογράφος: Γιώργος, 14 ετών.
Οποιοσδήποτε οργανισμός στον πλανήτη έχει κάτι το εξαιρετικό που του επιβάλει την ικανότητα της μοναδικής του ύπαρξης. Είναι το γονίδιο. Αποτελείται από το DNA. Μια αλληλουχία τεσσάρων χημικών ενώσεων (T, C, A και G). Το γονίδιο δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες στο κύτταρο για την πραγματοποίηση της διαμόρφωσης των χαρακτηριστικών του οργανισμού.
Ο κάθε οργανισμός διαθέτει μία μοναδική ικανότητα για την επιβίωσή του. Τα μυρμήγκια έχουν το πλεονέκτημα του σκαψίματος, επεξεργάζονται το χώμα έτσι ώστε το προϊόν όλης της χρονοβόρας αυτής εργασίας να αποτελέσει ένα καλό καταφύγιο και αποθήκη τροφής. Οι χαμαιλέοντες προσαρμόζουν το χρώμα τους με απόλυτη ακρίβεια στο περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Είναι ένας καταπληκτικός και όμορφος τρόπος για να αποφεύγουν τους εχθρούς. Ο σκαντζόχοιρος παράγει σε όλο του το σώμα βελόνες οι οποίες αντιστέκονται στον εχθρό με σκοπό την προστασία του σώματός του. Παρατηρείται έντονα το φαινόμενο να έχουν όλοι οι οργανισμοί τον δικό τους τρόπο επιβίωσης. Ανεξαρτήτως αν αυτός τοποθετείται στον αέρα, στο νερό ή στη γη, ή αν έχει να κάνει με ταχύτητα, καμουφλάζ, δύναμη, τεχνική και οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να είναι το ίδιο αποτελεσματικός, άλλοτε περισσότερο σε σχέση με άλλους, και άλλοτε λιγότερο. Ωστόσο ο κάθε ένας δέχεται την ικανότητα που η φυσική επιλογή της εξέλιξης των ειδών τού έχει χαρίσει, και προσπαθεί να την αξιοποιήσει σε όσο μεγαλύτερο βαθμό μπορεί. Είναι επίσης σε θέση να δεχτεί τα λάθη του με αντάλαγμα μια ποιοτικότερη, ασφαλέστερη ζωή. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα ερώτημα: Ποιο ον στον πλανήτη πιστεύετε ότι είναι εξυπνότερο; Ξέρω την απάντησή σας. Είναι: Ο άνθρωπος! Λάθος! Ο άνθρωπος είναι δημιουργικότερος αλλά ως επί το πλείστον όχι εξυπνότερος! Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πραγματοποιούν ορισμένες ενέργειες των παραπάνω ζώων.
Όπως είπαμε, κάθε οργανισμός έχει τη δικιά του μοναδική ικανότητα επιβίωσης. Ο άνθρωπος έχει τη σκέψη. Ο σκεπτικισμός είναι εξαιρετικά ισχυρότερος τρόπος επιβίωσης σε σχέση με των άλλων ζώων. Είμαστε όμως σε θέση να τον χρησιμοποιήσουμε, και μάλιστα όσο περισσότερο/καλύτερα μπορούμε; Δεν νομίζω. Και αυτό κάνει το συναίσθημα της απογοήτευσης μέσα μου να υπερισχύει, να κυριαρχεί, όταν έρχομαι αντιμέτωπος με την απάθεια των ανθρώπων στη σημερινή πραγματικότητα. Μας έχει δοθεί χρυσάφι και εμείς το πετάμε στον κάδο τον αχρήστων. Πώς είναι υπαρκτή η είσπραξη παραμυθιών ως γεγονότων για ένα τέτοιο είδος όπως ο άνθρωπος; Πώς είναι υπαρκτός ο φόβος της αντιμετώπισης της πραγματικότητας και της πίστης μας σε αυτήν; Πώς δεχόμαστε την εύκολη λύση κάθε δύσκολου αλλά λυμένου προβλήματος στον υποτιθέμενο Θεό που εμείς δημιουργήσαμε; Πώς μπορείτε να απολαμβάνετε τη μη αναγνώριση και κατανόηση των γεγονότων; Πώς μπορείτε να τα γενικοποιείτε όλα λόγω του φόβου σας;
Όταν μιλάμε για πραγματικότητα μιλάμε για γεγονότα και όχι θεωρίες οι οποίες έχουν μάλιστα απορριφτεί. Συμπεριφερόμαστε σαν μικρά παιδιά που δεν έχουν ανεπτυγμένη την αντίληψή τους, τη νοημοσύνη τους. Πώς γίνεται να πιστεύετε ότι ο πλανήτης μας έχει ζωή μόλις 6.000 χρόνια όταν τα στοιχεία μάς αποδεικνύουν ότι είναι 4.540.000.000 χρόνια;
Αποδεικνύεται ότι η επιλογή της δυνατότητας της σκέψης στον άνθρωπο δεν χρησιμοποιείται όπως θα έπρεπε. Είμαστε αδύνατοι στην αποδοχή της πραγματικότητας λόγω της κακής χρήσης του φόβου μας. Είναι αδιανόητο να επιλέγουμε την απομάκρυνσή μας από την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να βυθιζόμαστε στο απόλυτο σκοτάδι λόγω του ότι ο Θεός καλύπτει όλα τα ενοχλητικά μυστήρια και ανεξήγητα ερωτήματα που μας έχουν περικυκλώσει. Αυτή είναι η λάθος πάγια τεχνική σχεδόν όλων των ανθρώπων. Προσωπικά βρίσκω όλα αυτά τα ερωτήματα ανάσα και αιτία ύπαρξης επιπλέον ενδιαφέροντος για την επιστήμη. Δεν έχουμε προσπαθήσει καν να κατανοήσουμε και να ανακαλύψουμε την πραγματική ομορφιά, πολυπλοκότητα, ποικιλομορφία της πραγματικότητας. Τη βρίσκουμε βαρετή και δύσκολη στην αντίληψή της. Το πρόβλημα είναι ότι τα αποτελέσματα της απόφασής μας αυτής είναι τέτοια επειδή όχι απλά δεν την έχουμε αγγίξει αλλά ούτε καν έχουμε κοιτάξει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν νομίζετε ότι είναι καιρός να χρησιμοποιήσουμε και εμείς επιτέλους τη μοναδική μας ικανότητα — τη σκέψη;
Richard Dawkins – Άνοιξε τα μάτια σου (bonus 🙂 )
httpv://www.youtube.com/watch?v=sCfThidRPuU
Συνέχεια…
