Πού γίνεται ο σχολιασμός;

Στο τέλος του κάθε άρθρου υπάρχει σύνδεσμος για το ιστολόγιο του συγγραφέα, όπου και μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας.

Θρησκευόμενα Γυμνάσια

13 October 2012
Comments Off on Θρησκευόμενα Γυμνάσια
Αρθρογράφος: Τάκης Καραγιάννης


11/12-2012

Επί 1605 πρωινά, από την πρώτη Δημοτικού μέχρι τη στιγμή που θα τελειώσει το Γυμνάσιο, ένας Έλληνας μαθητής μετέχει στην πρωινή προσευχή με εκατοντάδες βλέμματα και πολλά ντεσιμπέλ από γέλια και ψιθύρους να τον έχουν ως αποδέκτη. Κι αν αυτό για κάποιους είναι θεμιτό και απαραίτητο και για άλλους ανελεύθερο και προσβλητικό, μέσα στις αίθουσες τα πράγματα είναι χειρότερα. Μπείτε στον κόπο και δείτε το ΦΕΚ 2129 της 14ης Οκτωβρίου του 2008. Θα παρατηρήσετε πως στα Γυμνάσια οι μαθητές διδάσκονται δύο ώρες την εβδομάδα Θρησκευτικά. Όσες δηλαδή Αρχαία (μετάφραση) και Νεοελληνική Λογοτεχνία. Λιγότερες από Μαθηματικά, αλλά περισσότερες από Φυσική και Χημεία. Αυτές, μάλιστα, απουσιάζουν από την πρώτη τάξη.

Τα παιδιά φεύγουν από το Γυμνάσιο έχοντας κάνει τριπλάσιες ώρες Θρησκευτικά από όσο Χημεία και μιάμιση φορά παραπάνω από Φυσική. Το περιβάλλον και τα φαινόμενά του, οι ουσίες και οι δυνάμεις που ασκούνται στο σύμπαν —από όλα και προς όλα τα αντικείμενα— αξιολογούνται λιγότερο σημαντικά από ό,τι η ζωή των Αποστόλων και οι παραβολές του Κυρίου. Προφανώς, η Πληροφορική παραμένει κάτι ξένο στη ζωή μας και συνεχίζει να θεωρείται, στο 2012, απαραίτητη «κατά το ήμισυ» σε σχέση με το συγκεκριμένο μάθημα (σελ. 5). Πάμε να μιλήσουμε ακόμη πιο απλά.

Μέσα στον χρόνο, ένας μαθητής της Β’ Γυμνασίου θα κάνει 20 ώρες Χημεία, το ελάχιστο όριο για να θεωρηθεί έγκυρη η χρονιά. Από τη στιγμή που υπάρχουν τρία τρίμηνα και σε καθένα από αυτά θα πρέπει να χωρέσει τουλάχιστον ένα ωριαίο διαγώνισμα, οι διαθέσιμες ώρες γίνονται 17 και από αυτές πρέπει να αναλωθούν, τουλάχιστον, έξι για εργαστηριακή εξάσκηση. Το σύνολο 11. Ας μην είμαστε καχύποπτοι και ας υποθέσουμε πως το βήμα για την παρέλαση δεν κόβει καμία ώρα κανενός μαθήματος, πως απεργίες δεν γίνονται και πως οι καθηγητές είναι τόσο ευσυνείδητοι που το όποιο κενό δημιουργηθεί λόγω κάποιας πιθανής απουσίας τους θα το αναπληρώσουν. Μία ώρα αφιερώνεται για να εξηγηθεί η ύλη των εξετάσεων και το ύφος των θεμάτων. Συνολικά 10 ώρες, σχεδόν όσες περνά ο πατέρας και η μητέρα του στη δουλειά κάθε ημέρα. Κι όλα αυτά, χωρίς εκδρομές και χωρίς κακοκαιρίες, αφού δεν κλείνουν ποτέ τα σχολεία με τις χιονοπτώσεις στην Ελλάδα, και χωρίς άλλα απρόοπτα.

Τα παιδιά απορρίπτουν την επιστήμη και τρομάζουν στις πρώτες τους επαφές με την έρευνα. Κι όμως, αυτή δεν είναι δική τους επιλογή. Δεν είναι κοπάνα για καφέ, δεν είναι απουσία για μπάλα στο προαύλιο, αλλά πρόκειται για διατάξεις και αποφάσεις με σφραγίδες και υπογραφές υπουργών και διευθυντών. Το 2005, η Ελλάδα ήταν 3η στον κόσμο ως προς τον σφιχτό εναγκαλισμό του κράτους και της θρησκείας, πίσω από Τουρκμενιστάν και Ιράν. Αν ψάξετε πού είναι η Ζιμπάμπουε, θα τη βρείτε στην 50η θέση, την Τουρκία στην 44η, την Αυστραλία στην 77η κ.ο.κ. Αυτό εξηγεί —σε κάποιον βαθμό— και τον σκοταδισμό των νέων, τις επιλογές τους στη ζωή και τον τρόπο συμπεριφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Όσο ένα παιδί 13-16 ετών δεν μαθαίνει να αμφισβητεί και να ερευνά, αλλά αντίθετα διαβάζει σε σελίδες βιβλίων πως πρέπει να ακούει και να δέχεται άκριτα ό,τι προστάζει το δόγμα, τότε μην περιμένετε πολλά για το μέλλον.

Απαραίτητα είναι όλα∙ και τα Θρησκευτικά και τα Καλλιτεχνικά και τα Μαθηματικά. Η αναλογία είναι, όμως, αυτή που φέρνει τη σωστή χημεία. Όπως το μάθημα. Όπως στην καθολική Ιταλία (μισές ώρες από όσο μουσική και μηχανοκίνητος αθλητισμός), όπως στην Πορτογαλία (στο 1/3, σελ. 71-72) και όπως σε πολλές άλλες χώρες. Είναι περιττό να σας δώσω κι άλλα στοιχεία, δεν είναι στατιστικό το θέμα. Αφορά την κατεύθυνση προς την οποία έχουμε αποφασίσει να δείξουμε με το δάχτυλο στα νέα παιδιά. Και όσο το χέρι τεντώνεται προς τα εξώφυλλα με τα φωτοστέφανα, τόσο θα εναποθέτουμε τις ελπίδες για την παιδεία μας σε κάποια ανώτερη δύναμη.

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στη διαδικτυακή εφημερίδα protagon.gr, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.

[ΑπΚ] 6ζ. Το Στοίχημα του Πασκάλ

10 October 2012
Comments Off on [ΑπΚ] 6ζ. Το Στοίχημα του Πασκάλ

Αρθρογράφος: Ebonmuse
Μετάφραση: Evan T


« Προηγούμενο Άρθρο [6ς]
• Περιεχόμενα

Η πρόταση που είναι γνωστή ως “Στοίχημα του Πασκάλ” είναι ίσως ένα από τα πιο κοινά επιχειρήματα που προτάσσουν οι ένθεοι κατά της αθεΐας. Διατυπώθηκε πρώτη φορά από τον μαθηματικό του 17ου αιώνα Blaise Pascal και λέει περίπου τα εξής: Αν πιστεύω στον Θεό και δεν υπάρχει, δεν χάνω τίποτα. Αν πιστεύω στον Θεό και όντως υπάρχει, θα κερδίσω τον Παράδεισο. Αν από την άλλη δεν πιστεύω στον Θεό και δεν υπάρχει, ούτε χάνω, ούτε κερδίζω, ενώ αν δεν πιστεύω στον Θεό και υπάρχει, θα καταλήξω στην Κόλαση. Αφού έχω τα πάντα να κερδίσω και τίποτα να χάσω με το να πιστεύω στον Θεό, τότε λογικά θα πρέπει να πιστεύω σ’ αυτόν. Ή όπως το παρουσιάζουν κάποιοι ένθεοι: “Κι αν κάνεις λάθος;” (λες και οι άθεοι δεν έχουν σκεφτεί αυτή την πιθανότητα).

Μιας και το συναντώ με απελπιστική συχνότητα από ένθεους που προφανώς νομίζουν πως είναι συναρπαστικό επιχείρημα, θα ασχοληθώ μαζί του σ’ αυτό το άρθρο.

Το πρώτο και βασικότερο πρόβλημα με το Στοίχημα θα πρέπει να είναι προφανές σε όλους. Επιχειρηματολογεί υπέρ της πίστης σε θεό, αλλά δεν μας συμβουλεύει ποιον θεό να διαλέξουμε. Υπάρχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, θεοί. Πώς θα επιλέξουμε τον σωστό; (Το άρθρο “Παίζοντας τον κοσμικό παπά” καλύπτει το αντικείμενο με μεγαλύτερη λεπτομέρεια). Ο Blaise Pascal ήταν Καθολικός και χρησιμοποιούσε το Στοίχημα υπέρ του Καθολικισμού, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως από ευαγγελικούς Προτεστάντες. Ωστόσο μπορεί να το χρησιμοποιήσει άνετα ο οπαδός οποιασδήποτε θρησκείας. Οι Μουσουλμάνοι μπορούν να πουν στους Χριστιανούς ότι λατρεύοντας τον Αλλάχ κερδίσουν τον Παράδεισο, όπου θα τους υπηρετούν για όλη την αιωνιότητα 72 ουρί, ενώ αν τον απορρίψουν μπορεί να καταλήξουν στην ισλαμική Κόλαση. Ένας Ζωροάστρης μπορεί να ανταπαντήσει πως μόνο ο Αχούρα Μάζντα είναι η πραγματική θεότητα, και όσοι πιστεύουν σ’ αυτόν και όχι στον Αλλάχ θα κερδίσουν την αιωνιότητα, ενώ οι άλλοι θα καταδικαστούν. Οι Ινδουιστές μπορεί να τον διακόψουν τότε και να πουν πως οι ανταμοιβές τού να πιστεύεις στον Κρίσνα είναι μεγάλες, και οι κίνδυνοι της απιστίας ακόμα μεγαλύτεροι. Ένας Βουδιστής μπορεί να τους διορθώσει ευγενικά όλους και να επισημάνει πως μπορούμε να κερδίσουμε την ευδαιμονία της Νιρβάνας ακολουθώντας το Οκταπλό Μονοπάτι και με διαλογισμό Ζαζέν· γιατί να μην το δοκιμάσουμε; Άλλωστε η εναλλακτική είναι η μετενσάρκωση ως ζώο, πεινασμένο φάντασμα ή καταραμένη ψυχή. Σ’ αυτό το σημείο θα επέμβει ένας αρχαίος Έλληνας και θα μας προειδοποιήσει για τη σκληρή τιμωρία που μας περιμένει στα Τάρταρα, αν απορρίψουμε την εξουσία του Δία. Εν τω μεταξύ, ενώ όλοι μαλώνουν, οι Ινδιάνοι Νεζ Περς κάθονται στην άκρη χαμογελώντας, σίγουροι πως ο κόσμος θα σβήσει το πρωί της τρίτης μέρας και πως ζούμε στα όνειρα της δεύτερης νύχτας και ότι η πίστη σ’ αυτό θα τους αποφέρει ανταμοιβές που κανείς από τους άλλους δεν μπορεί να φανταστεί.

Πώς θα επιλέξουμε τον σωστό Θεό μέσα από αυτή την πληθώρα; Πώς θα βρούμε τον σωστό Παράδεισο και θα αποφύγουμε τη σωστή Κόλαση; Το Στοίχημα δεν μας βοηθά καθόλου σ’ αυτό. Βάσει της λογικής του, θα πρέπει να πιστεύουμε σε κάθε υπερφυσικό ον για το οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι έχει τη δύναμη να μας τιμωρήσει ή να μας ανταμείψει. Οι ένθεοι που χρησιμοποιούν το Στοίχημα του Πασκάλ πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη; Αν όχι, τότε είναι ασυνεπείς. Βάσει της λογικής του, θα έπρεπε να τον πιστεύουν γιατί, αν υπάρχει, τότε θα τους ανταμείψει με υπέροχα δώρα, διαφορετικά τι έχουν να χάσουν; (περισσότερα γι’ αυτό το θέμα δείτε στο Pascal’s Wager: Your Fortune Awaits.)

Εκ πρώτης όψεως, η πίστη σε κάθε θεό και κάθε θρησκεία μοιάζει η προφανής επιλογή στο δίλημμα, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι πρακτικό. Οι προσφορές θα ήταν τερατώδεις, θα ήταν αδύνατο να θυμόμαστε όλες τις τελετουργίες, και οι ώρες που θα έπρεπε να ξοδεύουμε κάθε μέρα σε τελετές και προσευχές θα ήταν περισσότερες από 24. Επιπλέον, οι περισσότερες θρησκείες έχουν εξαλείψει αυτή την εναλλακτική δηλώνοντας πως οι πιστοί οποιασδήποτε άλλης θρησκείας είναι καταραμένοι.

Είναι γεγονός πως η αθεΐα είναι μια ενιαία θέση, αλλά ο θεϊσμός όχι. Δεν υπάρχει “γενικός θεϊσμός”. Δεν μπορεί κάποιος να επιλέξει να “πιστέψει απλά σε κάτι”. Και η επιλογή δεν είναι, όπως νομίζουν κάποιοι Ευαγγελικοί, μεταξύ του Ευαγγελικού Χριστιανισμού και του τίποτα. Υπάρχουν εκατοντάδες θρησκείες και κανένας εκ των προτέρων λόγος να προτιμήσουμε τη μία έναντι της άλλης. Και ο ένθεος που επιλέγει τη λάθος θρησκεία έχει το ίδιο πρόβλημα με έναν άθεο που δεν διαλέγει καμία. Επομένως ο πρώτος πυλώνας του Στοιχήματος καταρρέει: δεν μπορεί κάποιος που επιλέγει έναν θεό και κάνει λάθος να πει πως δεν χάνει τίποτα.

Όλα αυτά φυσικά υποθέτουν πως ο Θεός θα τιμωρήσει τη λάθος πίστη με Κόλαση, και εδώ βρίσκεται η επόμενη ένσταση στο Στοίχημα του Πασκάλ: θεωρεί δεδομένο κάτι που δεν θα έπρεπε, συγκεκριμένα τη φύση του Θεού. Πώς μπορεί κάποιος να ξέρει στα σίγουρα ότι οι πιστοί θα ανταμειφθούν και οι άπιστοι θα τιμωρηθούν; Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς θεότητες που θα συμπεριφέρονταν διαφορετικά. Για παράδειγμα, μπορεί να έχουν δίκιο οι Ουνιβερσαλιστές, και ο Θεός να μην τιμωρεί κανένα, να τους συγχωρεί όλους και να τους στέλνει όλους στον Παράδεισο. Σ’ αυτή την περίπτωση οι άθεοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Αντίθετα, υπάρχουν ένθεοι που πιστεύουν σε έναν θεό τόσο σκληρό και σαδιστικό, που η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έχει υπάρξει ποτέ θα καταλήξει σε αιώνια μαρτύριο. Δεν είναι και πολύ μεγάλο άλμα να φανταστεί κανείς έναν θεό που καταδικάζει τους πάντες, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση ο ένθεος θα βράζει στο ίδιο καζάνι με τον άθεο. Μπορούμε να φανταστούμε και έναν θεό που δεν θέλει να τον πιστεύουμε, αλλά έχει στήσει τον κόσμο επίτηδες έτσι ώστε η ύπαρξή του να μοιάζει απίθανη και θα τιμωρήσει εκείνους που αγνόησαν τα στοιχεία στο όνομα της πίστης και θα ανταμείψει εκείνους που άφοβα άκουσαν το κάλεσμα της λογικής. (Το θαυμάσιο δοκίμιο του Richard Carrier The End of Pascal’s Wager περιγράφει ένα τέτοιο σενάριο). Σ’ αυτή την περίπτωση το Στοίχημα του Πασκάλ αντιστρέφεται και η πλάστιγγα γέρνει προς την άλλη μεριά· τώρα η αθεΐα είναι η θέση με τα περισσότερα κέρδη.

Η τρίτη ένσταση στο Στοίχημα του Πασκάλ είναι η ακόλουθη. Έστω ότι ένας άθεος ακούει το Στοίχημα, εντυπωσιάζεται και προσηλυτίζεται. Μετά πεθαίνει. Τι θα πει όταν βρεθεί μπροστά στον Θεό στις Πύλες του Παραδείσου; “Να σου πω, δεν πίστευα σε σένα, αλλά είπα να παίξω με τις πιθανότητες”; Θα μπει ένας τέτοιος άνθρωπος στον Παράδεισο;

Αν ο Θεός είναι παντογνώστης, τότε δεν είναι αφελής. Θα μπορεί να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ αγνής πίστης και απλής δήλωσης πίστης που οφείλεται σε μια κυνική επιθυμία για ανταμοιβή ή στον φόβο της τιμωρίας. Το Στοίχημα του Πασκάλ παράγει το δεύτερο. Δεν είναι επιχείρημα για την ύπαρξη του Θεού. Δεν προσφέρει επιχειρήματα που καθιστούν την ύπαρξη του Θεού πιο πιθανή. Εν ολίγοις, δεν είναι λόγος για τον οποίο ο θεϊσμός είναι ορθός. Είναι μια απλή επίκληση στην απληστία συνδυασμένη με την απειλή βίας. “Είτε είναι αλήθεια, είτε όχι”, μας λέει, “δεν θα έπρεπε να πιστεύεις, μήπως και ανταμειφθείς;”

Η πραγματικότητα, όμως, δεν λειτουργεί έτσι. Ένας ειλικρινής άθεος δεν δυσπιστεί επειδή δεν έχει τίποτα να κερδίσει, αλλά επειδή η εξέταση των στοιχείων τον οδηγεί στο αποτέλεσμα αυτό. Αν ένας προσηλυτιστής από την Παναγία Εκκλησία της Αοράτου Ροζ Μονόκερω προσπαθούσε να με κάνει πιστό της θεότητάς του (μιας αόρατης, ροζ μονόκερου που ξεφυσά φωτιά και έχει ύψος 200 μέτρα), δεν θα με έπειθε και πολύ, ασχέτως πόσο θαυμάσιος θα ήταν ο παράδεισος που θα μου υποσχότανε. Παρομοίως, δεν έχω και πολύ μεγάλη επιθυμία να λατρέψω τον Γουόνκο μόνο και μόνο επειδή λένε πως η κόλασή του είναι 10 φορές χειρότερη από τη χριστιανική. Χωρίς στοιχεία δεν προτίθεμαι να πιστέψω ελαφρά τη καρδία στην ύπαρξη κανενός από τους δύο. Το ίδιο ισχύει και για τον χριστιανικό Θεό, τον Αλλάχ και άλλους, που άλλωστε στο μόνο που διαφέρουν απ’ τον Γουόνκο και τη Ροζ Μονόκερω είναι πως έχουν περισσότερους πιστούς. Το ζήτημα της ανταμοιβής και της τιμωρίας για την πίστη σε τέτοια όντα είναι εντελώς άσχετο. Δεν έχει νόημα να αναρωτιόμαστε για τις επιπτώσεις μιας πρότασης μέχρι να έχουμε συγκεντρώσει αρκετά στοιχεία για το αν η πρόταση είναι πιθανό να είναι ορθή.

Όλοι το κατανοούν αυτό. Άλλωστε, γιατί οι ένθεοι που χρησιμοποιούν το Στοίχημα του Πασκάλ απορρίπτουν την πίστη στον Αγιοβασίλη; Σύμφωνα με το επιχείρημά τους έχουν τα πάντα να κερδίσουν και απολύτως τίποτα να χάσουν με μια τέτοια πίστη, ασχέτως του πόσο χαμηλή είναι η πιθανότητα να υπάρχει ένα τέτοιο ον. Ωστόσο δεν ξέρω κανέναν ενήλικα ένθεο να πιστεύει στον χαρωπό άγιο από την Καισαρεία. Η αιτία είναι ότι κατανοούν ότι η έννοια του Άη Βασίλη είναι προφανώς ψευδής, μια έννοια χωρίς στοιχεία υπέρ της και ισχυρά στοιχεία κατά της, οπότε δεν έχουν πρόβλημα να διαφωνούν με τη λογική τού “ναι, αλλά αν…” και να την αγνοούν ως αδιάφορη. Η κατάσταση με τους άθεους και τον Θεό είναι παρόμοια.

Η τέταρτη και τελευταία ένσταση στο Στοίχημα είναι ότι μία από τις βασικές προτάσεις του είναι λάθος. Ο Πασκάλ υπέθεσε πως, αν κάποιος πιστεύει στον Θεό και προκύψει ότι Θεός δεν υπάρχει, τότε δεν θα έχει χάσει τίποτα. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Όπως είπαμε και νωρίτερα, ο Πασκάλ ήταν Καθολικός και χρησιμοποιούσε το Στοίχημα για να προωθήσει τον Καθολικισμό. Αλλά το να είσαι Καθολικός έχει ένα κάρο υποχρεώσεις: να βρεις μια εκκλησία, να βαφτιστείς, να κοινωνάς, να κηδευτείς εκεί, να εξομολογείσαι, να πηγαίνεις στη λειτουργία κάθε Κυριακή (αφήνοντας ίσως και το κατιτίς στο παγκάρι), να αποδεχθείς πως δεν θα χρησιμοποιήσεις ποτέ αντισύλληψη, ότι δεν θα κάνεις ποτέ έκτρωση, να υποσχεθείς να αναθρέψεις και τα παιδιά σου ως Καθολικά κ.ο.κ. Δεν πρόκειται για μια ασήμαντη επένδυση χρόνου και χρήματος, για να μη μιλήσουμε για την ευθύνη που θα πρέπει να μοιράζεσαι ως μέλος μιας Εκκλησίας που ακόμη συνεχίζει να διασπείρει μιζέρια στην ανθρωπότητα με το να αντιμάχεται αποδεδειγμένα ασφαλή και φθηνά μέσα αντισύλληψης στον Τρίτο Κόσμο· μιας Εκκλησίας που ακόμη και τώρα μοιάζει να προτιμά να προστατεύει τα πλούτη της από τις μηνύσεις για σεξουαλικές κακοποιήσεις για τις οποίες ευθύνονται ιερείς της, παρά να φροντίσει να μην ξανασυμβούν τέτοια περιστατικά.

Αλλά και η πίστη σε άλλες θρησκείες δεν είναι τζάμπα. Αν κάποιος θέλει να είναι Αναγεννημένος Χριστιανός, έχει καθήκον να προσηλυτίζει, κάτι που μπορεί να του κοστίσει φίλους και αγαπημένα άτομα. Αν επιλέξει να είναι Μουσουλμάνος, πρέπει να προσεύχεται 5 φορές τη μέρα, να νηστεύει όλη τη μέρα την περίοδο του Ραμαζανιού, και πρέπει να προσκυνήσει τη Μέκκα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Αν επιλέξει να είναι ορθόδοξος Εβραίος, πρέπει να ακολουθεί αυστηρές διατροφικές απαγορεύσεις, αλλά και έναν σωρό νόμους που ρυθμίζουν κάθε πτυχή της ζωής του. Τίποτα από αυτά δεν είναι ασήμαντη επενδύση. Οι περισσότερες θρησκείες απαιτούν θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο ζωής, τη συμπεριφορά, τη νοοτροπία και την προσωπική κοσμοθέαση.

Και αν ο θεός στον οποίο πιστεύει κάποιος δεν υπάρχει, είναι αλήθεια πως δεν έχασε τίποτα; Ένας άθεος θα έλεγε πως ο πλανεμένος ένθεος έχασε κάτι πραγματικά σημαντικό: αυτό το άτομο έζησε όλη τη ζωή του, τη μοναδική ζωή που είχε, πιστεύοντας ένα ψέμα. Είναι ασήμαντη αυτή η απώλεια; Θα έπρεπε να χαιρόμαστε να πηγαίνουμε στον τάφο γοητευμένοι από την ευδαιμονία της άγνοιας; Ή μήπως δεν είναι μια τραγική σπατάλη της ανεκτίμητης λογικής ικανότητας που όλοι διαθέτουμε; Ίσως υπάρχει ζωή μετά θάνατον, αλλά αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι σίγουρα υπάρχει επίγεια ζωή, μια ζωή που η βραχύτητά της την κάνει ακόμα πιο πολύτιμη και που δεν θα έπρεπε να σπαταλιέται. Προσωπικά θεωρώ πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζει κανείς τη ζωή του από το να αναζητά άφοβα την αλήθεια. Δηλώνω πως η χαρά της κατανόησης, η ηδονή της ανακάλυψης, είναι που ολοκληρώνει την ύπαρξή μας (ΣτΜ: και η απόλαυση της δημιουργίας, θα συμπλήρωνα εγώ), και όχι η δουλική αφοσίωση στον κάθε διπολικό ουράνιο τύραννο που σκαρφίζεται ο νους του ανθρώπου, μόνο και μόνο για την αμυδρή περίπτωση πως μπορεί να υπάρχει.

Κλείνοντας, θα πω το εξής ως τροφή για σκέψη: Οι προσηλυτιστές που χρησιμοποιούν το Στοίχημα του Πασκάλ θα έπρεπε να αναρωτηθούν αν πιστεύουν σε έναν Θεό που εκτιμά τα εγωιστικά στοιχήματα περισσότερο από την αγνή και ειλικρινή έλλειψη πίστης. Ακόμα και αν κάποιος επιλέξει να πιστέψει, είναι καλύτερα να το κάνει ως αποτέλεσμα κριτικής σκέψης και εξέτασης των στοιχείων, παρά ως αδιάφορη επιλογή βάσει της πιθανότητας της μεγαλύτερης ανταμοιβής. Το Στοίχημα αυτό θα έκανε ασήμαντη και την αθεΐα και τον θεϊσμό, υποβιβάζοντάς τα σε μια επιλογή 50-50, στο στρίψιμο ενός νομίσματος. Ως άθεος λέω ότι δεν πρέπει να ορκιζόμαστε πίστη σε όποιον μας προσφέρει την καλύτερη δωροδοκία, αλλά να βασίσουμε την απόφασή μας στις αποδείξεις.

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο On the way to Ithaca, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.

[ΑπΚ] 6ς. Είναι ο Θεός μια “στοιχειώδης” πεποίθηση;

5 October 2012
Comments Off on [ΑπΚ] 6ς. Είναι ο Θεός μια “στοιχειώδης” πεποίθηση;

Αρθρογράφος: Ebonmuse
Μετάφραση: Evan T


« Προηγούμενο Άρθρο [6ε]
• Περιεχόμενα Επόμενο άρθρο [6ζ] »

·

[…] η πίστη στον Θεό δεν χρειάζεται καθόλου να βασίζεται σε επιχειρήματα ή αποδείξεις […] Ο πιστός έχει το πνευματικό δικαίωμα να πιστεύει ό,τι πιστεύει χωρίς να γνωρίζει κάποια καλά επιχειρήματα (έμμεσα ή άμεσα) ακόμα και αν δεν θεωρεί πως υπάρχει κάποιο τέτοιο επιχείρημα και ακόμα και αν πράγματι δεν υπάρχει τέτοιο επιχείρημα […] Είναι απόλυτα εύλογο να αποδέχεται την πίστη στον Θεό χωρίς να το αποδέχεται βάσει άλλων πεποιθήσεων ή προτάσεων. Με μία λέξη […] η πίστη στον Θεό είναι “στοιχειώδης”.

Alvin Plantinga, “Is Belief in God Properly Basic?”, Nous, Μάρτιος 1981, σελ. 41

Μία ολοκαίνουργια εναλλακτική στα επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης του Θεού που βασίζονται σε στοιχεία είναι η μεταρρυθμισμένη προσέγγιση του φιλοσόφου Alvin Plantinga. Βασισμένος στον υπερβατισμό, ο Plantinga κάνει σαφή διάκριση μεταξύ αυτού που αποκαλεί κλασσικό θεμελιωτισμό, που έχει ως αρχή ότι μια πεποίθηση πρέπει να υπάρχει μόνο όταν στηρίζεται σε αποδείξεις και μόνο ως εκεί όπου τη στηρίζουν οι αποδείξεις, και στη δική του προσέγγιση, που εμφανίζεται περιληπτικά στο παραπάνω απόσπασμα. Ο Plantinga αναφέρει κάποιες δηλώσεις που δεν πιστεύονται βάσει άλλων δηλώσεων, τις οποίες ονομάζει “στοιχειώδεις”, και συνεχίζει ισχυριζόμενος ότι η ύπαρξη του Θεού είναι μια από αυτές, οπότε οι άνθρωποι μπορούν να την πιστεύουν ακόμα και αν δεν υπάρχουν καθόλου αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτή.

Η προφανής αντίρρηση εδώ είναι να ρωτήσουμε αν και άλλες δηλώσεις, όπως η ύπαρξη του Βισνού, του Θωρ ή της Μεγάλης Κολοκύθας, ή ακόμα και η μη ύπαρξη του Θεού, θα μπορούσαν να θεωρηθούν αυθαίρετα ως στοιχειώδεις και να μη χρειάζονται αποδείξεις. Ο Plantinga απαντά ότι δεν είναι οποιαδήποτε δήλωση στοιχειώδης, αλλά παραδέχεται πως δεν έχει κριτήριο για να τις διακρίνει. “[…] η μεταρρυθμισμένη επιστημολογία όχι μόνο απορρίπτει τέτοια κριτήρια για το αν μια πεποίθηση είναι στοιχειώδης, αλλά δεν φαίνεται να βιάζεται να παράξει αυτό που θεωρεί καλύτερο υποκατάστατο” (σελ. 48). Αντ’ αυτού θεωρεί πως η κατηγοριοποίηση θα πρέπει να γίνεται αναλογικά, συγκρίνοντας την πεποίθηση με άλλα παραδείγματα τα οποία όλοι συμφωνούν ότι είναι στοιχειώδη. Όταν ήρθε αντιμέτωπος με μια θύελλα αντιρρήσεων ότι ποτέ δεν πρόκειται να συμφωνήσουν από κοινού άθεοι και ένθεοι σε κοινά αποδεκτά παραδείγματα (ή ακόμα και οι ίδιοι Χριστιανοί μεταξύ τους), ο Plantinga σήκωσε μεταφορικά τα χέρια του ψηλά και δήλωσε πως οι Χριστιανοί δεν έχουν υποχρέωση να δικαιολογούν τις πεποιθήσεις τους σε τρίτους. “Θα πρέπει τα κριτήριά μου, ή αυτά των άλλων χριστιανικών κοινοτήτων, να προσαρμόζονται στα δικά τους παραδείγματα; Σίγουρα όχι. Η χριστιανική κοινότητα είναι υπόλογη στα δικά της παραδείγματα, όχι στα δικά τους” (σελ. 50).

Ο Plantinga καταλήγει μέχρι και να πει πως η ύπαρξη του Θεού είναι στοιχειώδης επειδή ο Θεός υπάρχει, ενώ η ύπαρξη της Μεγάλης Κολοκύθας δεν είναι στοιχειώδης επειδή δεν υπάρχει τέτοιο ον. “[…] η μεταρρυθμισμένη επιστημολογία μπορεί να συμφωνεί με τον Καλβίνο όσον αφορά ότι ο Θεός έχει εμφυτεύσει σε όλους μας τη φυσική τάση να βλέπουμε το χέρι του στον κόσμο γύρω μας· το ίδιο δεν ισχύει με τη Μεγάλη Κολοκύθα. Δεν υπάρχει το ον Μεγάλη Κολοκύθα και δεν υπάρχει φυσική τάση να δεχόμαστε πεποιθήσεις για τη Μεγάλη Κολοκύθα” (σελ. 51). Αυτό είναι το άκρον άωτον της κυκλικότητας. Εν τέλει καταλήγει ότι όντα όπως η Μεγάλη Κολοκύθα είναι παραδείγματα “παράλογων στοιχειωδών πεποιθήσεων” (σελ. 51). Γιατί να το δεχτούμε αυτό; Ως στοιχειώδη πεποίθηση ο ίδιος ο Plantinga ορίζει μία πεποίθηση που δεν βασίζεται σε άλλες πεποιθήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν και την πεποίθηση ότι κάτι είναι εύλογο και την πεποίθηση ότι πρέπει να πιστεύουμε σε λογικά πράγματα. Αν κάποιος δηλώσει πως μια πεποίθηση είναι στοιχειώδης, δεν θα έπρεπε να έχει διαφορά αν είναι λογική ή όχι. Αν ο Plantinga διαφωνήσει, τότε εγκαταλείπει τον ίδιο του τον ορισμό.

Το κριτήριο για το αν μια πεποίθηση είναι στοιχειώδης είναι τραγικά μπερδεμένο. Ουσιαστικά καταλήγει στη δήλωση πως κάποιες προτάσεις θα πρέπει να τις δεχόμαστε χωρίς στοιχεία επειδή έτσι λέει ο Plantinga. Και μπορούμε να πιστέψουμε μόνο αυτές τις προτάσεις χωρίς στοιχεία και όχι άλλες, επειδή μας το λέει αυτός. Δεν είναι αυτό σοβαρό επιχείρημα για την ύπαρξη του Θεού.

Υπάρχουν τελικά στοιχειώδεις πεποιθήσεις; Ένας άθεος σίγουρα θα το δεχόταν αυτό. Ωστόσο οι στοιχειώδεις πεποιθήσεις δεν μπορούν να αφορούν εμπειρικές αλήθειες· αυτή η γνώση πρέπει να στηρίζεται σε αποδείξεις, και πάντα είναι υπό αίρεση. Αντ’ αυτού εγώ θεωρώ πως οι στοιχειώδεις πεποιθήσεις είναι τριών κατηγοριών: αξιώματα που είναι αληθή εξ ορισμού στο σύστημα στο οποίο ανήκουν, άμεσες νοητικές εμπειρίες, και πεποιθήσεις που χρειάζονται για να κατανοήσουμε τα στοιχεία που βρίσκουμε. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα μαθηματικά και λογικά αξιώματα (π.χ. δεν χρειάζεται να αποδείξουμε πως 1+1=2, και η διαζευκτική σύνδεση μιας αληθούς και μιας ψευδούς δήλωσης είναι αληθής). Ωστόσο, αν επιχειρηθεί να επεκταθούν αυτά τα αξιώματα σε αντικείμενα και σχέσεις στον πραγματικό κόσμο και να πάψουν να είναι απλά αφηρημένες έννοιες, θα πρέπει να αποδεικνύονται.

Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από πεποιθήσεις για τη νοητική κατάσταση του ατόμου και συμπεριλαμβάνει συναισθήματα και άμεσα ερεθίσματα των αισθήσεων. Παρόλο που κάποιος μπορεί να κάνει λάθος για την αιτία κάποιας νοητικής κατάστασης, ή για το αν αντιστοιχεί σε κάτι υπαρκτό στον εξωτερικό κόσμο, δεν μπορεί να κάνει λάθος για την ίδια τη νοητική κατάσταση. Και ο ίδιος ο Plantinga το αναφέρει αυτό στην εργασία του. Αν νιώσω πόνο στο δεξί μου γόνατο, μπορεί να κάνω λάθος για την αιτία για την οποία πονάω λόγω ελλιπών ή εσφαλμένων στοιχείων, αλλά δεν μπορεί να κάνω λάθος για την απλή εμπειρία του πόνου.

Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει θέσεις όπως, για παράδειγμα, την αποτελεσματικότητα της γενίκευσης ως μεθόδου κατανόησης του κόσμου, το ότι η επιστημονική μέθοδος είναι αξιόπιστος τρόπος απόκτησης γνώσης ή και την ύπαρξη γνώσιμων νόμων της φύσης. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αποδειχθεί από στοιχεία, αφού πρόκειται για ανώτερης τάξης θέσεις για τα ίδια τα στοιχεία, αλλά το να τις εγκαταλείψουμε θα σήμαινε ότι θα χανόμασταν στην ομίχλη της αβεβαιότητας, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να αποφασίσουμε αν κάτι είναι αντικειμενικά αληθές ή ψευδές. Άρα δεν έχουμε και πολλές επιλογές από το να συνεχίσουμε να τις πιστεύουμε, αν και μπορώ να πω πως έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αξιόπιστες μέχρι τώρα.

Ωστόσο η ύπαρξη του Θεού δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Ο Θεός δεν είναι ένα ον που υπάρχει εξ ορισμού (όπως προσπαθεί αποτυχημένα να αποδείξει το οντολογικό επιχείρημα), δεν είναι απλή νοητική κατάσταση, και η ύπαρξή του δεν βασίζεται στο νου (ή τουλάχιστον όχι σύμφωνα με τους περισσότερους ένθεους), ούτε και η ύπαρξη του Θεού απαιτείται για να κατανοήσουμε τον κόσμο (όπως προσπαθεί να αποδείξει το υπερβατικό επιχείρημα). Συνεπώς μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως η ύπαρξη του Θεού δεν είναι μια στοιχειώδης πεποίθηση, αλλά μια εμπειρική πρόταση για τον εξωτερικό κόσμο, και μπορεί να στηριχθεί μόνο με στοιχεία, και όχι μια απλή δήλωση.

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο On the way to Ithaca, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.

Αρθρογραφία κι ειδησεογραφία σχετικά με τον Γέροντα “Παστίτσιο”

29 September 2012
Comments Off on Αρθρογραφία κι ειδησεογραφία σχετικά με τον Γέροντα “Παστίτσιο”
Αρθρογράφος: Yog Dagon


Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το γεγονός του θέματος, έχει κυριολεκτικά κατακλυστεί το διαδίκτυο από σχετικά με αυτό κείμενα. Προκειμένου λοιπόν να διευκολύνουμε όσους θέλουν να τα βρίσκουν κάπου συγκεντρωμένα, δημοσιεύουμε το παρόν άρθρο, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και όλο το ιστορικό και το φόντο. Φυσικά επ’ ουδενί τολμάμε να υποστηρίξουμε ότι τα συμπεριλάβαμε όλα, αλλά πιστεύουμε ότι κάναμε μια αρκετά καλή κι ενδελεχή έρευνα.

 

Σε πρώτη φάση, για να αντιληφθεί ο καθένας πόσο σημασία και βαρύτητα έχει δοθεί από την πλευρά των ορθόδοξων χριστιανών, αναφέρουμε ότι στο αγιορείτικο βήμα υπάρχουν 25 σελίδες γεμάτες από τις διδαχές του γέροντα Παΐσιου.

 

Δευτερευόντως, πριν ακόμα ξεσπάσει το νταβαντούρι, υπήρχαν ήδη τοποθετήσεις επί του θέματος. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

2011-10-05, «Σοφίες (;;;) Γερόντων», άρθρο στο μπλογκ “The Schrodinger’s Dragon”

2011-04-21 «Διαφήμιση εμπαθή απατεώνα από την κρατική τηλεόραση;», στο μπλογκ “Ροΐδη Εμμονές και Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ”

2011-11-10 «Προς Γραφείο Συνοικεσίων “Εθνικά Θέματα-Ελλάδα”: ΟΧΙ άλλο Παϊσιο!!!», άρθρο στο μπλογκ “ΕΛΛΗΝ και ΧΑΟΣ – Επίσημο ιστολόγιο Ο.Ε.Α. – Αληθής Γεωστρατηγική & Αστροστρατηγική”

 

Ακόμα και μέσα στους κόλπους της ίδιας της Εκκλησίας υπήρχαν και φωνές αντίθετες με όλον αυτό το θόρυβο γύρω απ’ τον Παΐσιο, όπως φαίνεται από δημοσίευση της ίδιας της διαδικτυακής σελίδας της Ρομφαίας («Υποψήφιος μητροπολίτης αμφισβητεί τον… γέροντα Παϊσιο!»).

 

Η ύπαρξη της γνωστής ανάμεσα στους αθεϊστικούς κύκλους θρησκείας-παρωδίας του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος (Flying Spaghetti Monster) ενέπνευσε τον συνειρμό μακαρόνια–> παστίτσιο–> Παστίτσιος–> Παΐσιος στον συλληφθέντα για τη δημιουργία στο facebook της σατιρικής του σελίδας “ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ / ELDER PASTITSIOS“.

Ενώ, δε, η σελίδα αυτή υπήρχε για κάνα χρόνο χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, η δεύτερη έμπνευσή του να πλάσει και μετέπειτα διαδώσει ευρέως ένα ψεύτικο θαύμα (τρολλιά, στη διαδικτυακή γλώσσα), με σκοπό φυσικά να καταδείξει τόσο την ευπιστία μεγάλων μερίδων του πληθυσμού, όσο και την ευκολία εντελώς άκριτης αναπαραγωγής και διάδοσης παρόμοιων “θαυμάτων” από κάθε μέσο, ακόμα και σοβαρών και έγκριτων υποτίθεται πηγών ενημέρωσης, καθώς και της ίδιας της σελίδας της Χρυσής Αυγής, υπήρξε και η αρχή του τέλους. Η ακόλουθη πανηγυρική αποκάλυψη της φάρσας από τον ίδιο, και η λογική χλεύη που ακολούθησε από κάθε σκεπτικιστικό και αθεϊστικό ιστότοπο, ξεγύμνωσε και ξεμπρόστιασε σε μεγάλο βαθμό ένα ευρύ φάσμα του εμπορίου της πίστης και της θρησκείας, με φυσική συνέπεια οι τελευταίοι κυριολεκτικά να σκυλιάσουν εναντίον του και να αρχίσουν μία τεράστιας εμβέλειας πολεμική αντιπαράθεση, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, όπως ύβρεις, απειλές, αλλά κυρίως κινητοποίηση με κάθε τρόπο όλων των φιλικά διακείμενων επισκεπτών σε μαζικές καταγγελίες στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και στο ίδιο το facebook, ενώ παράλληλα η Χρυσή Αυγή έφερε το θέμα στη Βουλή.

Αποτέλεσμα ήταν η κινητοποίηση των αρχών, και τελικά η σύλληψή του, σύμφωνα με το από 24-09-2012 δελτίο τύπου της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος.

 

Ακριβώς αυτή η ενέργεια των αρχών να προβούν τελικά σε σύλληψη για ένα τέτοιο θέμα προκάλεσε μία καταιγίδα αρθρογραφίας σε όλη τη μπλογκόσφαιρα, αλλά και σε διαδικτυακές εφημερίδες και περιοδικά. Έτσι λοιπόν έχουμε και λέμε:

2012-09-24 «[ΓΝΩΜΕΣ] Ο γέροντας Παστίτσιος και το στυγερό ηθικό έγκλημα. Η ελληνική δικαιοσύνη στα καλύτερά της» Από τον Άρη Αλεξανδρή στο LiFO

2012-09-24 «-Ο γέρων Παστίτσιος, το κράτος που αγρυπνά και ο βαλκανικός αστικός διαφωτισμός», στο μπλογκ Έρμιππος

2012-09-24 «CHARLIE HEBDO -ΓΕΡΩΝ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ, Χαώδης η διαφορά των αντιλήψεων όσον αφορά στην ελευθερία τής έκφρασης σε Γαλλία – Ρωμιοσύνη», στο διαδικτυακό περιοδικό “Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα”

2012-09-24 «Επέμβαση Χ.Α. και φίμωση Ελευθερίας του Λόγου στο Αφγανιστάν (Γέροντας Παστίτσιος)» στο μπλογκ “Ροΐδη Εμμονές και Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ”

2012-09-24 «Η Δημοκρατία των Απόντων», άρθρο στο μπλογκ “The Schrodinger’s Dragon”

2012-09-24 «Για ποιο λόγο συνελήφθη ο ‘Γέρων Παστίτσιος’, ο νεαρός που αποκάλυψε την απάτη που έχει στηθεί γύρω από τον μοναχό Παϊσιο.» στο μπλογκ “Νοητικές Οντότητες – Παραπληροφόρηση και παρανοήσεις…”

2012-09-24 «Ο γέροντας της καρδιάς μας», του Κώστα Γιαννακίδη στο protagon.gr

2012-09-24 «περί αρκετών επιστητών: Φιμώνοντας τη σάτιρα», στο μπλογκ “περί αρκετών επιστητών”

2012-09-24 «Έτρωγε παστίτσιο ο Γέροντας Παΐσιος;», στο μπλογκ “πιτσιρίκος”

2012-09-24 «Συνελήφθη ο ‘Γέροντας Παστίτσιος’ του facebook.», στο μπλογκ “Διαγόρας ο Μήλιος”

2012-09-24 «Νέα μεγάλη επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας», στο μπλογκ “ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ”

2012-09-24 «Υπόθεση Παστίτσιος: Η Ελλάδα γίνεται Ιράν με τις ‘ευλογίες’ της Χρυσής Αυγής;», στην iefimerida.gr

2012-09-25 «Παστίτσιο…», στο μπλογκ “your painted smile”

2012-09-25 «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ», στο μπλογκ “Άτακτος Λόγος”

2012-09-25 “ΓΙΑ ΤΗΝ ‘ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ’ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΥ . . .“, στο μπλογκ “ΘΕΩΡΙΗΣ ΕΙΝΕΚΕΝ”

2012-09-25 «Δημοκρατία των Απόντων: Η Διακήρυξη», στο μπλογκ “The Schrodinger’s Dragon”

2012-09-25 «Ένα παστίτσιο για τη Χρυσή Αυγή», στο “((i)) Indymedia :: Athens”

2012-09-25 «Η ισλαμοφοβική ταινία, ο γέρων Παστίτσιος και η Αριστερά.», στο μπλογκ “Αριστερός Σχολιασμός”

2012-09-25 «Τα όρια της σάτιρας σε ένα … παστίτσιο…», στο μπλογκ “Επικούρειας Κήπος”

2012-09-25 «Ο Άγιος Παστίτσιος βοήθειά μας», στο “κουτί της Πανδώρας”

2012-09-25 «Ο γέροντας Παστίτσιος και το στυγερό ηθικό έγκλημα.» Του Άρη Αλεξανδρή στο “tvxs.gr”

2012-09-25 «Προς την Αγιοτάτην Σύνοδον (Θέ μου σχώρα με)», στο μπλογκ “Ροΐδη Εμμονές και Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ”

2012-09-25 «Σάλος για τη σύλληψη του “Γέροντα Παστίτσιου” με την κατηγορία της βλασφημίας», στο “tvxs.gr”

2012-09-25 «Σκοταδισμός, θρησκεμπόριο, διεθνής διασυρμός… κι ένα κομμάτι παστίτσιο!», στο “aixmi.gr”

2012-09-25 «Τι παστίτσιο είναι αυτό;», στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα “Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία”

2012-09-25 «Οταν ο “Παστίτσιος” ξεγελούσε τους “πλασιέ” της λατρείας του Παΐσιου», στο “ΒΗΜΑ” – ΚΟΙΝΩΝΙΑ

2012-09-26 «Εξέγερση στο διαδίκτυο για τη σύλληψη του ‘Παστίτσιου’», στο “ΕΘΝΟΣ.gr” – ΚΟΙΝΩΝΙΑ

2012-09-26 «ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΚΠΛΗΞΗ», στο διαδικτυακό περιοδικό “Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα”

2012-09-26 «Για ένα παστίτσιο», του Γιάννη Αναστασάκου, στο “protagon.gr”

2012-09-26 «Για Τεχεράνη καλά πάμε;», στο “theinsider.gr”

2012-09-26 «Είμαστε όλοι Γέροντας Παστίτσιος (και θα πέσουμε τρολλάροντας)», της Μαρίας Μπαλάφα, στο “rednotebook.gr”

2012-09-26 «ΠΑΪΣΙΟΣ Α.Ε.», ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ στο “LiFO”

2012-09-26 «Πως ο Γέροντας Παστίτσιος κορόιδεψε με ένα θαύμα-μαϊμού τη Χρυσή Αυγή», στην “iefimerida.gr”

2012-09-26 «Πώς την πάτησαν οι πιστοί από το “θαύμα” Παΐσιου», στο “κουτί της Πανδώρας”

2012-09-26 «Σύλληψη ‘Γέροντος Παστίτσιου’: τιμωρία επί Γης, πριν την κόλαση», στο “ΒΗΜΑ”- Γνώμες αναγνωστών

2012-09-26 «ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΙΠΤΑΜΕΝΟΥ ΜΑΚΑΡΟΝΟΤΕΡΑΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΥ!», στο μπλογκ “ΘΕΩΡΙΗΣ ΕΙΝΕΚΕΝ”

2012-09-26 «Υπέρ της ελευθερίας του λόγου», στο “vibe rated”

2012-09-27 «Γέροντα Παστίτσιε, αγάντα!», στο “εμπρόςnet”

2012-09-27 «Ο Γέρων Παστίτσιος και η ελευθερία», στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.gr”

2012-09-27 «O “Πατσίτσιος” τα λάθη της Εκκλησίας και οι μαινάδες της θεοκρατίας», στο “Ξυπνήστε, ρε” μπλογκ

2012-09-29 «Ελευθερία υπό όρους», του Απόστολου Διαμαντή, στο “protagon.gr”

2012-09-30 «Από τον Μωάμεθ στον γέροντα Παστίτσιο», του Χρήστου Αρβανίτη, στον Φιλελεύθερο

2012-09-30 «Η θρησκευτική ‘εχθροπάθεια’», Του Πάσχου Μανδραβέλη, στην “Καθημερινή”

2012-09-30 «Οι εισαγγελείς του… Θεού και ο Παστίτσιος», της Κόλλια Ελευθερίας, στο “ΒΗΜΑ”

 

Παράλληλα όμως υπήρξαν φυσικά και κάποιες αντίθετες απόψεις από υπερμάχους της καταδίκης του “Παστίτσιου”, όπως:

2012-09-25 «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ «Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΔΗΜ.ΑΡ», στο “ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”

2012-09-26 «ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ», στο αγιορείτικο βήμα

2012-09-27 «Και γιατί δεν καίμε για πλάκα τα βιβλία του Τατσόπουλου;», του Δημ. Μαρκόπουλου, στο “Πρώτο ΘΕΜΑ online”

 

Φυσικά δημοσιεύτηκαν κι αρκετά καθαρά ειδησεογραφικά άρθρα, όπως:

2012-09-25 «Ανθιμος:Διαφωνώ με την σύλληψη του Γέροντα Παστίτσιου!», στο “newsit.gr”

2012-09-25 «Ελεύθερος αφέθηκε ο 27χρονος του “Γέροντα Παστίτσιου” – Ορίστηκε δικάσιμος», στο “LiFO.gr”

2012-09-25 «Μητροπολίτης Άνθιμος: Δεν συμφωνώ με τη δίωξη του Γέροντα Παστίτσιου», στο “news247.gr”

2012-09-25 «Σε δίκη παραπέμφθηκε ο 27χρονος για τον «Γέροντα Παστίτσιο»», στα “ΝΕΑ online”

2012-09-26 «Συλλαμβάνοντας τον… ‘γέροντα Παστίτσιο’», στην “Αυγή”

2012-09-27 «‘Κόντρα’ για την υπόθεση του 27χρονου που σατίριζε τον πατέρα Παΐσιο», στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”

2012-09-27 «Σε τακτική δίκη ο 27χρονος», στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”

 

Η ανακλαστική όμως αντίδραση των υπερασπιστών της ελευθερίας του λόγου και θιασωτών της κατάργησης του άρθρου του συντάγματος που ποινικοποιεί τη βλασφημία υπήρξε εξίσου άμεση, με συνέπεια να δημιουργηθεί πάραυτα και να κυκλοφορήσει ευρύτατα παγκοσμίως αίτημα (Petition) απελευθέρωσης του συλληφθέντα και κατάργησης του σχετικού άρθρου του συντάγματος περί (κακόβουλης) βλασφημίας (το οποίο έχει ήδη υπογραφεί από 9.336 άτομα τη στιγμή που γράφεται το παρόν).

 

Εκτός από τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, η ιστορία διαδόθηκε αστραπιαία και στο εξωτερικό και κυκλοφόρησε αρκετά σε διάφορους ξενόγλωσσους ιστοτόπους:

2012-09-24 «A 27 yr. old man was arrested in Greece for Blasphemy. His crime was creating a Pastafarian group on Facebook. Please sign and spread the petition to abolish this ridiculously backwards law forever.», στο “es.reddit.com”

2012-09-24 «Greek police arrest man for Facebook taunt», στο Capital FM News

2012-09-24 «Facebook Page Mocking Eastern Orthodox Monk Leads To Blasphemy Arrest In Greece», στην “huffington post”

2012-09-24 «Greek Police Smite Facebook Man for Taunting Orthodox Monk», στην “The Jakarta Globe” (!!!)

2012-09-24 «27-Year Old In Greece Arrested For Blaspheming A Monk On Facebook», στην “businessinsider.com”

2012-09-25 «Blasphemy Charge Over Facebook Pasta Page», στο “Sky news”

2012-09-25 «Blasphemy laws in Greece make new victims», στην “europian humanist federation”

2012-09-27 «Free Gerontas Pastitsios», στο “paper.li/batcic”

2012-09-28 «“Elder Pastitsios” Arrest Rekindles Debate on Blasphemy Laws in Greece», στο “centerforinquiry.net”

2012-09-29 «Greek Pastafarian arrested for “Cyber Crimes”», στο “boingboing.net”

 

Επίσης, πολλές ήταν και οι παρεμβάσεις διάφορων πολιτικών κομμάτων, με κάποιες μάλιστα να προηγούνται του θέματος, δεδομένου ότι μόλις προ λίγων μηνών είχε προηγηθεί η σύλληψη ηθοποιών της θεατρικής παράστασης Corpus Christi για τον ίδιο λόγο, δηλαδή για προσβολή στα θεία, και συγκεκριμένα:

2012-09-06 Ερώτηση της βουλευτού Β’ Πειραιά της Δημοκρατικής Αριστεράς, Μαρίας Γιαννακάκη σχετικά με την κατάργηση νόμων περί βλασφημίας.

2012-09-12 «Να μην τιμωρείται η βλασφημία, ζητά ο Πέτρος Τατσόπουλος», στην οποία ερώτηση, βέβαια, δεν έχασε ευκαιρία να απαντήσει δημοσίως ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Μάλιστα η ερώτηση αυτή ήδη συζητήθηκε στη βουλή την 17η Σεπτεμβρίου (σελ. 57-71 του συνημμένου εγγράφου των πρακτικών), ακριβώς μια βδομάδα προ της σύλληψης του Παστίτσιου, και απαντήθηκε αρνητικά από τον Υφυπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Κων/νο Καραγκούνη.

 

Μετά τη σύλληψη του Παστίτσιου, είχαμε τις ακόλουθες παρεμβάσεις:

2012-09-24 «Ανακοίνωση της Επιτροπής Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τη σύλληψη του 27χρονου με την κατηγορία της βλασφημίας ‘Η ελευθερία της έκφρασης, στο στόχαστρο της ακροδεξιάς θεοκρατίας’»

2012-09-24 «Η ΔΡΑΣΗ για τη σύλληψη ‘Παστίτσιου’»

2012-09-24 «Η ελευθερία της έκφρασης είναι θεμέλιο του πολιτισμού.», από τη φιλελεύθερη συμμαχία

2012-09-25 «Παραβίαση της ελευθερίας η σύλληψη του 27χρονου», από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη newsbeast.gr

2012-09-25 «Όταν η σάτιρα πάει φυλακή… Αναχρονιστικές διατάξεις, καταχρηστικές ενέργειες και στο βάθος νεοναζι», από τους Οικολόγους Πράσινους

2012-09-26 «Ασυμβίβαστη με την ανεξιθρησκία η σύλληψη του ‘Γέροντα Παστίτσιου’», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ερώτηση που κατέθεσαν άμεσα στη βουλή οι βουλευτές του Τάσος Κουράκης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Δημήτρης Παπαδημούλης, Δημήτρης Τσουκαλάς (in.gr – Ειδήσεις)

2012-09-26 «Σχετικά με την σύλληψη του 27χρονου», από την Κοινωνία

2012-09-26 Ερώτηση προς τους Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατέθεσε ο Βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Γιάννης Πανούσης, με αφορμή τη σύλληψη και παραπομπή σε δίκη 27χρονου ιδιοκτήτη ιστοσελίδας με σατυρικό περιεχόμενο το οποίο παρέπεμπε στο Γέροντα Παΐσιο.

2012-09-29 «Προπομπός διώξεων αγωνιστών το κυνήγι μαγισσών στο ίντερνετ», ανακοίνωση της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» στην εφημερίδα “Ριζοσπάστης”

 

Παράλληλα επιχειρήθηκαν και κάποιες νομικές προσεγγίσεις:

«Επιχειρήματα για την κατάργηση των αδικημάτων κατά της θρησκευτικής ειρήνης», άρθρο της “Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου”

2012-09-26 «H άρνηση προστασίας του απορρήτου», από τον E-Lawer Βασίλη Σωτηρόπουλο

2012-09-25 «ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟ «ΑΔΙΚΗΜΑ» ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ», δελτίο τύπου της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

2012-09-25 «Ο διακομματικά ενισχυμένος νόμος κατά της βλασφημίας.», του εκπροσώπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) Παναγιώτη Δημητρά

2012-09-27 «Ο Γέροντας Παστίτσιος – Ένα πικρό αντίο στη νομιμότητα της ποινικής διαδικασίας», του Σπυρίδωνα Αδάμ – Δικηγόρου Αθηνών (η πληρέστερη, αντικειμενικότερη και πιο προσηλωμένη στη νομική επιστήμη ανάλυση που έχουμε συναντήσει)

 

Παράλειψη θα ήταν (για την ακρίβεια είναι, εφόσον πρόκειται για μεταγενέστερη προσθήκη 😆 ) να μην ευλογήσουμε λίγο και τα γένια μας, εξαίροντας και τις άμεσες αντιδράσεις της Ένωσης Αθέων, ήτοι:

2012-09-24 «Δελτίο τύπου: σύλληψη πολίτη για βλασφημία», ενώ παράλληλα ανοίχτηκε και λογαριασμός τραπέζης με σκοπό τη συγκέντρωση χρηματικού ποσού για τη νομική κάλυψη του συλληφθέντα.

2012-09-26 «Ειρηνική διαμαρτυρία για την υπόθεση ‘γέροντα Παστίτσιου’» (δράση η οποία καλύφθηκε και από μερίδα του τύπου, όπως π.χ. «Διαμαρτυρία των άθεων στο Σύνταγμα για το Γέροντα ‘Παστίτσιο’»

 

Τέλος, σε βίντεο υπάρχουν τόσο οι δηλώσεις του Γιώργου Κλεφτοδήμου, συνηγόρου του κατηγορουμένου για τη δημιουργία της ιστοσελίδας του “Γέροντα Παστίτσιου”, ο οποίος μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό “στο Κόκκινο”, όσο και συνέντευξη του ίδιου του “Παστίτσιου” στο Κουτί της Πανδώρας και τον Κώστα Βαξεβάνη.

 

Άλλη μία διαμαρτυρία ανακοινώθηκε εδώ

2012-09-27 «Ολονυκτία του Γέροντος Παστιτσίου και περιφορά του παστιτσίου», χιουμοριστική-καυστική παρωδία

και φαίνεται στο βίντεο

2012-09-28 Περιφορά του Γέροντα Παστίτσιου στη χριστεπώνυμη συνοικία των Εξαρχείων

Και για να κλείσουμε αυτόν το μαραθώνιο κάπως ανάλαφρα κι ευχάριστα, παραθέτουμε και το σατιρικό χιουμοριστικό βίντεο του Σεραφείμ Σίλα, «Tα όρια της θρησκείας».

Ο ίδιος ο συλληφθείς κατηγορούμενος έδωσε συνέντευξη στο διαδικτυακό περιοδικό “Ελεύθερη Έρευνα” και τον Γιάννη Λάζαρη μιλώντας για το νέο τραγέλαφο-διεθνές ρεζιλίκι της Ρωμιοσύνης και καταθέτοντας τη δική του άποψη για τη σημερινή κατάσταση, με τον τίτλο «ΠΩΣ ΟΙ ”ΑΠΟΓΟΝΟΙ” ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΑΝ ΤΗ ΣΑΤΙΡΑ».

Κλείνοντας, παράλειψη θα ήταν αν δεν αναφέρουμε το τεράστιο ωστικό κύμα που δημιουργήθηκε ως αυτόματη και άμεση απάντηση, με αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών άλλων παρόμοιων σελίδων στο ίδιο μέσο (το facebook), και τη σάτιρα να απαντάει ως άλλη λερναία ύδρα, επαληθεύοντας σε μεγάλο βαθμό τη ρήση “όποιος σπέρνει ανέμους, θα θερίσει θύελλες”.
Osios Patatios
Γέροντας Μαυρίσιος
Πάτερ Παστίτσιος ( Η Ανάστασης )
Λευτεριά στον Παστίτσιο / Free Pastitsios
Γέροντας που μάχεται τους σκοταδιστές
Γέροντας Μουσακάκιος
Γέροντας Σουβλάκιος
Γεροντας Γαμησιος
Γέροντας Βουνίσιος
Γέροντας Παστίτσιος / Elder Pastitsios (αντίγραφο σελίδας)
Γεροντας Χρυσαυγισιος
Γέροντας Sid-vicious
Γέροντας Πατσάσιος
Γεροντασ Παστιτσιοσ / Elder Pastitsios
Γέροντας Παστίτσιος / Elder Pastitsios (Κακέκτυπο αντίγραφο σελίδας αμην!)
Γέροντας Πατήσιος (κάτω)
Γέροντας Απαντήσιος ο Εμπειρογνώμων
Γέρων Πατήσιος, ο φλανέρ/Elder Patisios, the flâneur.
Γεροντας Νταρθ Σιντιους
Προφήτης Μουσακάμεθ O Πορδιτής
Γέροντας Καπρίσιος ο Μυκονιάτης / Elder Capricios the Myconian
Γέροντας Καγκουρίσιος – Elder Kangaroo
Γέροντας Παστίτσιος (Elderly Pastitsios) ΌΦΙΣ-ιαλ page
Γέροντας Παστίτσιος, η επιστροφή- Elder Pastitsios, the return
Αλληλεγγυη Στο Δημιουργο Του Γεροντα Παστιτσιου
Γέροντας Ιτίσιος
Γεροντας Μαϊπρισιους / Gerontas Myprecious
Γέροντας Παχύσιος
Elder Papisios – Γέροντας Παπίσιος
Όσιος Παστίτσιος (η απάντηση της απάντησης της σελίδας του παστίτσιου)
Γέροντας Παρμπρίζιος

Συνέχεια…

Επέμβαση Χ.Α. και φίμωση Ελευθερίας του Λόγου στο Αφγανιστάν (Γέροντας Παστίτσιος)

24 September 2012
Comments Off on Επέμβαση Χ.Α. και φίμωση Ελευθερίας του Λόγου στο Αφγανιστάν (Γέροντας Παστίτσιος)
Αρθρογράφος: Po


Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου 2012

Επιτέλους! Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αφγανιστάν (παράρτημα Εύβοιας, Καμπούλ) συνέλαβε τον δημιουργό του Γέροντα Παστίτσιου

Εύβοια, Καμπούλ του ανταποκριτού μας:
Μετά την ερώτηση στη Βουλή που κατέθεσε ο βουλευτής Επικρατείας της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς, για τη σατιρική σελίδα “Γέροντας Παστίτισιος (www.facebook.com/gerontas.pastitsios), όπου ο χρήστης υβρίζει, ειρωνεύεται και προσπαθεί να εξευτελίσει την ιερή μορφή της Ελληνορθοδοξίας, τον Γέροντα Παΐσιο. Ενδεικτικά αναφέρονται αναρτήσεις όπως «Γέρων Παστίτσιος ο Πατσαφαρίτης», «το νέο θαύμα-τρολιά του Γέροντα στις Σέρρες», καθώς και πολλές προκλητικές και ανάρμοστες φωτογραφίες.

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αφγανιστάν έβαλε τα πράγματα σε τάξη συλλαμβάνοντας έναν αυθάδη 27χρονο νεαρό Έλλην.

Συγκεκριμένα: «Το δρόμο της δικαιοσύνης πήρε μία υπόθεση που είχε αναστατώσει ιερωμένους της ορθόδοξης εκκλησίας, μέλη ακροδεξιών κομμάτων αλλά και απλούς πολίτες. Ο δημιουργός της σελίδας που εμπαίζει (το εμπαίζειν απαγορεύεται δια ροπάλου) το Γέροντα Παΐσιο, συνελήφθη την Παρασκευή, σύμφωνα με ανακοίνωση της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Ο 27χρονος Έλληνας, είχε δημιουργήσει στην σελίδα κοινωνικής δικτύωσης ένα group με τίτλο «Γέροντας Παστίτσιος», στο οποίο αναρτούσε αποσπάσματα από τα λεγόμενα του γέροντα και τα μετέφραζε όπως εκείνος ήθελε.

Μετά από χιλιάδες ηλεκτρονικές καταγγελίες από κατοίκους σε όλο τον κόσμο, ο νεαρός συνελήφθη με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και της καθύβρισης θρησκευμάτων μέσω του Facebook.

Από την αστυνομική ψηφιακή έρευνα, που πραγματοποιήθηκε εξακριβώθηκαν τα αρχεία καταγραφής (logfiles) και τα ηλεκτρονικά ίχνη του διαχειριστή – χρήστη της σελίδας και την Παρασκευή το πρωί, κλιμάκιο εξειδικευμένων Αξιωματικών της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πραγματοποίησε νομότυπη έρευνα, παρουσία Εισαγγελικού λειτουργού, στο σπίτι του 27χρονου στα Ψαχνά Ευβοίας.

Στο σπίτι όπου διέμενε βρέθηκε και κατασχέθηκε ένα λαπτοπ, στο οποίο φαινόταν ότι αυτός είναι ο διαχειριστής της σελίδας «Γέροντας Παστίτσιος» και ο νεαρός συνελήφθη και με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του οδηγήθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.

***

ΥΓ:

Είμεθα βέβαιοι ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΔΕ ή ΔΙΩΞΗ σε αυτούς που ανάρτησαν και συνεχίζουν να αναρτούν ζωντανά(!) θαύματα και προφητείες του Γέροντα Παΐσιου, διότι όλα όσα έχει πει αποτελούν αδιαμφισβήτητες Αλήθειες και οι Αλήθεια, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εξαπάτηση του κοινού (Γιατρέ, ο μηδενισμός των συνειδήσεων δεν αποτελεί καν πταίσμα!)

Από πότε η Αλήθεια διώκεται στην ομορφότερη χώρα του κόσμου με την μεγαλύτερη ιστορία του κόσμου και τους λογικότερους κατοίκους του κόσμου;

Αλήθεια. Από Πότε;

Συνέχεια…


Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο Ροΐδη Εμμονές, του ίδιου του αρθρογράφου, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.