Πού γίνεται ο σχολιασμός;
Στο τέλος του κάθε άρθρου υπάρχει σύνδεσμος για το ιστολόγιο του συγγραφέα, όπου και μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας.
Αρθρογράφος: Ebonmuse
Μετάφραση: Evan T
| « Προηγούμενο Άρθρο [6β] |
• Περιεχόμενα | Επόμενο άρθρο [6δ] » |
Ένα άλλο επιχείρημα που προτείνεται είναι ότι πρέπει να πιστεύουμε στο Θεό επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλη την ιστορία το έκαναν. Και αυτό είναι αρκετά ακριβές. Παραδέχομαι πως η συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας πάντα πίστευε στο υπερφυσικό.
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο On the way to Ithaca, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.
Δεκαπενταύγουστος και επίσημες αργίες
Παρασκευή, 10 Αυγούστου 2012
Πλησιάζει ο Δεκαπενταύγουστος, που αποτελεί επίσημη αργία του Ελληνικού Κράτους, και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να απαντήσω σε κάτι το οποίο ακούω αρκετά συχνά: “Αν είστε πραγματικοί άθεοι, να πάτε να δουλέψετε το Δεκαπενταύγουστο/τα Χριστούγεννα/τις Κυριακές”. Κάτσε ρε φίλε, άθεοι είμαστε, όχι μαλάκες. Εσύ, ο πιστός, να έχεις 5-6 μέρες αργία το χρόνο κι εγώ να μην έχω καμία; Είναι λογικό αυτό;
Καταλαβαίνω ότι ο σκοπός της παραπάνω ατάκας είναι να υπονοήσει ότι εμείς οι άθεοι είμαστε υποκριτές, που αφενός αρνούμαστε και κατηγορούμε τις θρησκείες και αφετέρου επωφελούμαστε από αργίες που έχουν θεσπιστεί με θρησκευτικά κριτήρια, αλλά όσοι τη χρησιμοποιούν υποπίπτουν σε ένα σημαντικό σφάλμα. Ανεξαρτήτως της προέλευσής τους, κάποιες αργίες είναι θεσμοθετημένες ως επίσημες αργίες του Ελληνικού Κράτους, οπότε ισχύουν το ίδιο για όλους τους εργαζόμενους, είτε είναι χριστιανοί είτε όχι. Το πρόβλημα δεν είναι ότι εγώ ο άθεος ή ο γείτονάς μου ο μουσουλμάνος έχουμε αργία το Δεκαπενταύγουστο, παρόλο που δε σημαίνει κάτι για μας. Το πραγματικό πρόβλημα είναι που μια μέρα γιορτής για μια μερίδα των πολιτών του κράτους (τους χριστιανούς) έχει καθιερωθεί ως επίσημη αργία.
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο ιστολόγιο Τεμπέλικες Σκέψεις…, του ίδιου του αρθρογράφου, όπου και γίνεται ο σχολιασμός.
Η «κόλλα» που οργάνωσε τις κοινωνίες
του Ara Norenzayan
Η θρησκεία αρχικά δεν είχε σχέση με την ηθική, αλλά με τη συνεργασία. Το «άγρυπνο μάτι» του Θεού ώθησε τους ανθρώπους να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/04/2012 11:42
Στην κορυφή ενός λόφου στη σημερινή Νοτιοανατολική Τουρκία βρίσκεται το αρχαιότερο ιερό λατρείας στον κόσμο. Με τους τεράστιους λίθινους στύλους του σε σχήμα Τ, σκαλισμένους με εικόνες ζώων, το Γκεμπεκλί Τεπέ αμφισβητεί μακροχρόνιες θεωρίες για τις ρίζες του πολιτισμού. Ενώ οι αρχαιολόγοι ανασκάπτουν στοιχεία και συζητούν το νόημά τους, η σημασία του χώρου δεν διαφεύγει από κανέναν.
Καμία ένδειξη γεωργίας δεν έχει βρεθεί στον χώρο, κάτι το οποίο μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι το ιερό χρονολογείται στα περίπου 11.500 χρόνια και άρα είναι τόσο παλιό ώστε θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες. Παρ’ όλα αυτά η μνημειώδης αρχιτεκτονική του απαιτεί τη συμμετοχή εκατοντάδων, ενδεχομένως και χιλιάδων ατόμων. Επομένως μπορεί να κρύβει ενδείξεις σχετικές με δύο από τα μεγαλύτερα αινίγματα του ανθρώπινου πολιτισμού: πώς οι ανθρώπινες κοινωνίες πέρασαν από τις μικρές, μετακινούμενες ομάδες των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών στις μεγάλες, εγκατεστημένες σε ένα μέρος, κοινωνίες; Και πώς οι οργανωμένες θρησκείες εξαπλώθηκαν για να εποικίσουν τα περισσότερα πνεύματα στον κόσμο;
Η συνέχεια στο ΒΗΜΑ, όπου δημοσιεύτηκε το άρθρο και γίνεται και ο σχολιασμός.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 03/07/2012 12:26
Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου
Κάποιοι ενημερώνονται από τις εφημερίδες, κάποιοι από την τηλεόραση, και κάποιοι άλλοι, πιο προοδευτικοί, όπως ο Μητροπολίτης Aνθιμος, μαθαίνουν τα νέα από το Internet. Το γράφει ο ίδιος με μια περηφάνια που δεν κρύβεται: «Επληροφορηθήκαμε από το Διαδίκτυο ότι στην πόλη της Θεσσαλονίκης διοργανώνεται το 1ο gay pride festival. Το γεγονός αυτό μας έχει καταθλίψει (…) δεν μπορούμε να φαντασθούμε ότι εκτροπές και διαστροφές στη ζωή των ανθρώπων που οφείλονται σε σατανική ή ανθρώπινη παρέμβαση επισημοποιούνται».
Υπάρχουν και πιο δύσκολες αποστολές στη ζωή από το να επιτεθείς στον Μητροπολίτη Ανθιμο. Είναι φανερό πως απολαμβάνει τον ρόλο του αναχρονιστικού, φονταμενταλιστή ηγέτη. Η συνταγή του είναι απλή: φωνή, μισαλλοδοξία, πατριδοκαπηλία, μια ερωτική σχέση με την κάμερα και εμπορικές απόψεις.
Ολα θα ήταν καλά αν μιλούσαμε για μια άλλη εποχή. Επειδή, όμως, απέχουμε αρκετά χρόνια από τις λαοσυνάξεις μακεδονομάχων και τις αφρισμένες συγκεντρώσεις ζηλωτών κατά των ταυτοτήτων του σατανά, η ύπαρξη των γκέι δεν σοκάρει. Αν κάτι σοκάρει πραγματικά, είναι τα εκκαθαριστικά της Εφορίας.
Η συνέχεια στο ΒΗΜΑ, όπου δημοσιεύτηκε το άρθρο και γίνεται και ο σχολιασμός.
του καθηγ. Χρήστου Γεωργίου, ΤΟ ΒΗΜΑ, 28/6/2012
Με αφορμή τις έντονες αντιδράσεις της Ιεραρχίας για την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες από την κυβέρνηση, πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τη σχέση της Εκκλησίας με το Κράτος, αλλά ελάχιστα για τη σχέση της με τους πολίτες. Νομιμοποιείται ηθικά η Εκκλησία να παρουσιάζεται ως υπέρμαχος του δικαιώματος της ελευθερίας επιλογής των πολιτών, της προστασίας της ιδιωτικής ζωής τους και εν γένει της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων; Από τη γέννησή μας κατηχούμεθα να πιστεύουμε ότι η Ορθοδοξία είναι υπέρμαχος της ισότητας των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου, κοινωνικής θέσης, εθνότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων κ.τ.λ.
Είναι έτσι τα πράγματα; Τα ερωτήματα αυτά τίθενται λόγω της γενικότερης στάσης της Εκκλησίας σε μια σειρά ζητημάτων, όπως στην αμφισβήτηση του δικαιώματος της ανεξιθρησκίας και της ελευθεροτυπίας για θρησκευτικά θέματα (π.χ., βιβλίο Μ. Ανδρουλάκη Μν) κ.ά., αλλά διότι σχετίζεται και με ένα επιμελώς αποσιωπούμενο κεφαλαιώδες ζήτημα, που αφορά το ήμισυ των συμπολιτών μας: τις θρησκευτικές διακρίσεις εναντίον της γυναίκας.
Οι μισογυνικές αντιλήψεις της Ορθοδοξίας έχουν τις ρίζες τους στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη και διατηρούνται ακόμη και σήμερα. Πώς θα ένιωθαν, αλήθεια, οι Ελληνίδες αν συνειδητοποιούσαν ότι η θρησκεία τους τους προσφέρει έναν Θεό που τις προόρισε να υποτάσσονται στους άνδρες;
Η συνέχεια στο ιστολόγιο sfrang, όπου αναδημοσιεύτηκε το άρθρο και γίνεται και ο σχολιασμός.
